Wzór Shermana-Morrisona

wzór na odwrotność niektórych macierzy kwadratowych

Wzór Shermana-Morrisona – wzór służący do obliczenia odwrotności sumy macierzy odwracalnej i iloczynu diadycznego wektorów i Wzór Shermana-Morrisona jest szczególnym przypadkiem wzoru Shermana-Morrisona-Woodbury’ego. Nazwany na cześć Shermana i Morrisona, pojawiał się jednak we wcześniejszych publikacjach[1].

Twierdzenie

edytuj

Niech   będzie odwracalną macierzą kwadratową i     będą wektorami kolumnowymi. Ponadto niech  

Zachodzi wówczas

 

Zastosowanie

edytuj

Jeśli odwrotność macierzy   jest nam już znana, to stosując wzór można obliczyć odwrotność tej macierzy skorygowanej przez macierz 1 rzędu   Rachunek ten ma stosunkowo małą złożoność obliczeniową, ponieważ odwrotność   nie musi być obliczana od podstaw (co jest złożonym działaniem), ale może być obliczana przez korekcję (lub perturbację)  

Przy wykorzystaniu kolumn jednostkowych (kolumny macierzy jednostkowej) jako   lub/oraz   poszczególne kolumny lub rzędy macierzy   mogą być zmieniane, a odpowiednio zmieniona odwrotność macierzy może zostać obliczona w sposób nieskomplikowany obliczeniowo[2]. W ogólnym przypadku, gdzie   jest macierzą kwadratową o wymiarach   x     i   są dowolnymi wektorami o wymiarze   cała macierz jest uaktualniana[3] i złożoność obliczeniowa wynosi  [4]. Jeśli   jest kolumną jednostkową, złożoność obliczeniowa wynosi   Tak samo w przypadku, gdy kolumna   jest kolumną jednostkową. Jeśli zarówno   jak i   są kolumnami jednostkowymi, złożoność obliczeniowa wynosi jedynie  

Dowód

edytuj

Wystarczy dowieść, że

 

Otóż

 
 
 
 
 

W przedostatniej linijce wyrażenie   jest skalarem, więc   można było go wyłączyć przed nawias i skrócić z mianownikiem.

Stąd wynika, że macierze   są wzajemnie odwrotne.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. William W. Hager. Updating the inverse of a matrix. „SIAM Review”. 31 (2), s. 221–239, 1989. DOI: 10.1137/1031049. (ang.). 
  2. Langville, Amy N.; and Meyer, Carl D.; „Google’s PageRank and Beyond: The Science of Search Engine Rankings”, Princeton University Press, 2006, p. 156.
  3. Maurice S. Bartlett. An Inverse Matrix Adjustment Arising in Discriminant Analysis. „Annals of Mathematical Statistics”. 22 (1), s. 107–111, 1951. DOI: 10.1214/aoms/1177729698. (ang.). 
  4. Update of the inverse matrix by the Sherman-Morrison formula.

Bibliografia

edytuj
  • Jack Sherman, Winifred J. Morrison. Adjustment of an Inverse Matrix Corresponding to Changes in the Elements of a Given Column or a Given Row of the Original Matrix (abstract). „Annals of Mathematical Statistics”. 20, s. 621, 1949. DOI: 10.1214/aoms/1177729959. (ang.). 
  • Jack Sherman, Winifred J. Morrison. Adjustment of an Inverse Matrix Corresponding to a Change in One Element of a Given Matrix. „Annals of Mathematical Statistics”. 21 (1), s. 124–127, 1950. DOI: 10.1214/aoms/1177729893. (ang.). 
  • Section 2.7.1 Sherman-Morrison Formula. W: William H. Press, Saul A. Teukolsky, William T. Vetterling, Brian P. Flannery: Numerical Recipes: The Art of Scientific Computing. Wyd. 3. Cambridge University Press, 2007. ISBN 978-0-521-88068-8. (ang.).