5 Armia Uderzeniowa
5 Armia Uderzeniowa (ros. 5-я ударная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
9 grudnia 1942 |
Rozformowanie |
1946 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. lejtn. Nikołaj Bierzarin |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa operacja miuska Operacja jasko-kiszyniowska Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
Historia
edytuj5 AU powstała 9 grudnia 1942 roku poprzez przemianowanie 10 Armii rezerwowej. Weszła w skład 1 Frontu Białoruskiego. Jej dowódcami byli generałowie: Markian Popow, Wiaczesław Cwietajew, Nikołaj Bierzarin i Aleksandr Gorbatow.
5 AU brała udział m.in. w uderzeniu nad Miusem w lipcu 1943 oraz operacji jassko-kiszyniowskiej, operacji wiślańsko-odrzańskiej i bitwie o Berlin. Żołnierze z 248 Dywizji Piechoty i 301 Dywizji Piechoty z 5 Armii Uderzeniowej uczestniczyli w ataku na Kancelarię Rzeszy. Po zakończeniu walk, czerwoną flagę na gmachu zatknęła mjr Anna Nikulina, pełniąca funkcję oficera politycznego 9 Korpusu Armijnego[2].
Dowódcy armii
edytuj- gen. lejtn. Nikołaj Bierzarin
Struktura organizacyjna
edytujSkład 16 kwietnia 1945[3]:
Przypisy
edytuj- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
- ↑ Zbiniewicz 1988 ↓, s. 276.
- ↑ Bahm 2015 ↓, s. 247.
Bibliografia
edytuj- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Fryderyk Zbiniewicz: Armia radziecka w wojnie z hitlerowskimi Niemcami 1941-1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-11-07489-5.
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1967,
- Greczko A. A., Siły zbrojne państwa radzieckiego, Warszawa 1975.