Wilhelm Remer (wojskowy)
Wilhelm Remer (ur. 18 lutego 1893 we Lwowie, zm. 1972 w Warszawie) – podpułkownik korpusu kontrolerów Wojska Polskiego.
 podpułkownik korpusu kontrolerów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1972 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Dowództwo Etapów Armii Polskiej na Wschodzie |
| Stanowiska |
szef służby zaopatrywania |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
         
| |
Życiorys
edytujUrodził się 18 lutego 1893 we Lwowie, w rodzinie Feliksa[1][2].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 13[3]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów piechoty[4].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale Naczelnej Kontroli Wojskowej, a jego oddziałem macierzystym był 13 Pułk Piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 173. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. 20 lutego 1923 Prezydent RP mianował go majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1923 i 4. lokatą w Korpusie Kontrolerów z równoczesnym przeniesieniem z 13 pp do Korpusu Kontrolerów[7]. Służbę w Korpusie Kontrolerów pełnił nieprzerwanie do 1939[8][9][10][11][12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[13][12].
1 stycznia 1943 pełnił służbę w Dowództwie Etapów Armii Polskiej na Wschodzie na stanowisku szefa służby zaopatrywania. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[1]. Zmarł w 1972 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim[14].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Walecznych[15][16]
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – 1945[17]
- Złoty Krzyż Zasługi – 19 marca 1931 „za zasługi na polu administracji wojska”[18][19]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[17]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[17]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[17]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[17]
- W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy,
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy,
- Krzyż Wojskowy Karola[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-11]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-10]..
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 482.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 156.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 58.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 40.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 23 lutego 1923, s. 125.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 27, 1069.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 682.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 294, 433.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 350.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 531.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANNA REMER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 27.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-10]..
- ↑ a b c d e Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 66.
Bibliografia
edytuj- Wilhelm Remer. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.8843 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-30].
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.