pomocniczy

pomocniczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔ̃mɔt͡sʲˈɲit͡ʃɨ], AS: [põmocʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stanowiący pomoc dla kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pomocniczy		pomocnicza	pomocnicze	pomocniczy	pomocnicze
dopełniacz	pomocniczego		pomocniczej	pomocniczego	pomocniczych
celownik	pomocniczemu		pomocniczej	pomocniczemu	pomocniczym
biernik	pomocniczego	pomocniczy	pomocniczą	pomocnicze	pomocniczych	pomocnicze
narzędnik	pomocniczym		pomocniczą	pomocniczym	pomocniczymi
miejscownik	pomocniczym		pomocniczej	pomocniczym	pomocniczych
wołacz	pomocniczy		pomocnicza	pomocnicze	pomocniczy	pomocnicze

przykłady:

(1.1) Spójnik to pomocnicza część mowy, nie ma samodzielnego znaczenia leksykalnego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) biskup pomocniczy • czasownik pomocniczy • język pomocniczy • materiał pomocniczy • nauka pomocnicza

synonimy:

(1.1) dodatkowy, uzupełniający; st.pol. auksylijarny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pomaganie n, pomocnictwo n, pomoc ż, pomocniczość ż

czas. pomagać ndk.

przym. pomocny, pomocowy

przysł. pomocniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) adjective, auxiliary, menial, supplementary
• białoruski: (1.1) дапаможны
• bułgarski: (1.1) помощен
• esperanto: (1.1) helpa
• interlingua: (1.1) adjuncte, accessori, subsidiari
• kataloński: (1.1) auxiliar
• rosyjski: (1.1) вспомогательный, подсобный
• słowacki: (1.1) pomocný

źródła: