granica

granica (język polski)

granica (1.1) światła i cienia

granica (1.2) między Belgią i Holandią

granica (1.3) funkcji

wymowa:

​, IPA: [ɡrãˈɲit͡sa], AS: [grãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) linia, która zamyka lub oddziela pewien określony obszar

(1.2) adm. umowna linia oddzielająca państwa, regiony itp.; zob. też granica państwowa w Wikipedii

(1.3) mat. wartość, do której zmierza ciąg lub funkcja; zob. też granica (matematyka) w Wikipedii

(1.4) linia podziału lub czynniki, które coś różnicują

(1.5) ograniczony zasięg lub miara czegoś dozwolonego

(1.6) pewien kres możliwości fizycznych lub psychicznych człowieka

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	granica	granice
dopełniacz	granicy	granic
celownik	granicy	granicom
biernik	granicę	granice
narzędnik	granicą	granicami
miejscownik	granicy	granicach
wołacz	granico	granice

przykłady:

(1.2) Granicę między Polską a Niemcami wyznaczają rzeki Odra i Nysa Łużycka.

(1.3) Cosinus x ma przy x zmierzającym do zera granicę równą jeden.

(1.6) Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.

składnia:

kolokacje:

(1.2) przejeżdżać przez / przekraczać + B. • granica państwa / województwa / powiatu / gminy

(1.3) granica funkcji

synonimy:

(1.2) miedza

(1.5) limes

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pogranicze n, zagranica ż, graniczenie n, ograniczanie n, ograniczenie n, rozgraniczanie n, rozgraniczenie n, Granica ż, Granice nmos, grań ż, graniak mrz

czas. graniczyć ndk., ograniczać ndk., ograniczyć dk., rozgraniczać ndk., rozgraniczyć dk.

przym. graniczny, graniasty

przysł. granicznie

związki frazeologiczne:

być na granicy wytrzymałości • poszerzać własne granice • przekraczać wszelkie granice • przełamywać granice • za granicą • zielona granica

etymologia:

zob. grań

uwagi:

zob. też granica w Wikipedii

tłumaczenia:

• albański: (1.2) kufi m
• angielski: (1.1) boundary; (1.2) border, frontier; (1.3) limit; (1.4) frontier; (1.5) limit; (1.6) limit
• arabski: (1.2) حد, حدود
• baskijski: (1.2) muga; (1.3) limite
• białoruski: (1.2) мяжа ż, граніца ż
• bośniacki: (1.2) granica ż
• chiński standardowy: (1.1) 边 (biān); (1.2) 国境 (guójìng), 边 (biān); (1.4) 边 (biān); (1.5) 边 (biān); (1.6) 边 (biān)
• chorwacki: (1.2) granica ż
• czeski: (1.2) hranice ż
• dolnołużycki: (1.2) granica ż
• duński: (1.2) grænse w
• esperanto: (1.2) limo, landlimo
• fiński: (1.2) raja
• francuski: (1.2) frontière ż; (1.3) limite ż
• górnołużycki: (1.2) mjeza ż, hranica ż
• hebrajski: (1.2) גבול (gvul) m
• hiszpański: (1.2) frontera ż, linde m; (1.3) límite m
• islandzki: (1.2) landamæri n/lm, takmörk n/lm
• japoński: (1.2) 国境 (くにざかい, kunizakai / こっきょう, kokkyō)
• jidysz: (1.1) גרענעץ m/ż (grenec); (1.2) גרענעץ m/ż (grenec); (1.4) גרענעץ m/ż (grenec); (1.5) גרענעץ m/ż (grenec); (1.6) גרענעץ m/ż (grenec), שיעור m (szier)
• kaszubski: (1.1) grańca ż; (1.2) grańca ż; (1.4) grańca ż; (1.5) grańca ż; (1.6) grańca ż
• kataloński: (1.2) frontera ż
• koreański: (1.2) 국경 (kukkyŏng)
• luksemburski: (1.2) Grenz ż
• łaciński: (1.2) finis
• łotewski: (1.1) robeža ż; (1.2) robeža ż; (1.3) robeža ż
• maltański: (1.2) fruntiera ż
• niderlandzki: (1.2) grens ż
• niemiecki: (1.2) Grenze ż, Gemerke n, Gemarkung ż; (1.3) Grenzwert m
• nowogrecki: (1.2) σύνορα lm n; (1.3) όριο n
• nowopruski: (1.2) arāiks m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2) (także: zagranica, za granicą)
• portugalski: (1.2) fronteira ż
• rosyjski: (1.2) граница ż, черта ż
• rumuński: (1.2) graniță ż
• słowacki: (1.2) hranica ż
• udmurcki: (1.2) кунгож
• ukraiński: (1.2) кордон
• węgierski: (1.2) határ
• wilamowski: (1.2) granc ż, grānc ż, graonc ż
• włoski: (1.2) confine ż, frontiera

źródła:

granica (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) granica

odmiana:

(1.1) lp granica, granice, granici, granicu, granicom, granici, granico; lm granice, granica, granicama, granice, granicama, granicama, granice

przykłady:

(1.1) Hrvatska ima najdužu granicu sa Bosnom i Hercegovinom. → Chorwacja ma najdłuższą granicę z Bośnią i Hercegowiną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

granica (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) granica

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. granicowaś

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: