Arni azjatycki

Arni azjatycki
	Bubalus bubalis arnee
	Kerr, 1872
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	bawoły
Plemię	Bovini
Rodzaj	wół
Gatunek	arni azjatycki
Synonimy
	Bos arni Hamilton Smith, 1827; Bos bubalus var. fulvus Blanford, 1891; Bubalis bubalis ssp. migona Deraniyagala, 1953; Bubalus arna var. macrocerus Hodgson, 1842; Bubalus arna Hodgson, 1841; Bubalus bubalus ssp. septentrionalis Matschie, 1912;
	Bos arni Hamilton Smith, 1827; Bos bubalus var. fulvus Blanford, 1891; Bubalis bubalis ssp. migona Deraniyagala, 1953; Bubalus arna var. macrocerus Hodgson, 1842; Bubalus arna Hodgson, 1841; Bubalus bubalus ssp. septentrionalis Matschie, 1912;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 1 paź 2022, była oparta na tej wersji.

Arni azjatycki^[3], arni, bawół indyjski^[4] (Bubalus bubalis arnee) – duży ssak z rodziny wołowatych. Jest zwierzęciem zaadaptowanym do klimatu tropikalnego. Zjada roślinność bagienną, trawy i turzyce^[5]. Gatunek zagrożony wyginięciem (EN, Endangered)^[2].

Systematyka

Po raz pierwszy arni azjatycki opisany został przez Johna Grahama Kerra w 1872 jako Bubalus arnee. W Mammal Species of the World (2005)^[6] oraz Polskim nazewnictwie ssaków świata (2015)^[3] arni azjatycki nie jest uznawany za odrębny gatunek, a za podgatunek wołu domowego (B. bubalis).

Zasięg występowania

Pierwotnie występował w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej^[5]. Współcześnie występuje wyspowo w zaledwie kilku niewielkich populacjach rozsianych po południowo-wschodniej Azji: w Bhutanie, Kambodży, Mjanmie, Nepalu i Tajlandii. Wymarły w Bangladeszu, Indonezji, Laosie i Sri Lance^[2].

Opis

Rozmiary: długość ciała 2,4–3,6 m^[7], wysokość 1,5–1,9 m (w kłębie), masa ciała 700–1200 kg^[8]. Udomowione woły osiągają mniejsze rozmiary^[7].
Rozmnażanie: dojrzałość płciowa w wieku 18–24 miesięcy u samic, 3 lata u samców; ciąża 300-340 dni; rodzi się jedno młode, bardzo rzadko dwa^[7]
Biotop: pierwotnie rosnące w strefie tropikalnej i subtropikalnej nadrzeczne lasy, podmokłe tereny trawiaste i mokradła. Współcześnie bagniste tereny trawiaste i szuwary^[8]

Udomowienie

Udomowioną formą bawołu wodnego jest wół domowy^[3] (Bubalus bubalis bubalis).

Przypisy

↑ Bubalus bubalis arnee, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ R.R. Kaul R.R. i inni, Bubalus arnee, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 3.1 [dostęp 2019-03-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.
↑ ^a ^b water buffalo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-03-16] (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bubalus bubalis arnee. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 6 sierpnia 2020]
↑ ^a ^b ^c Peter Jesser, Anna Markula & Steve Csurhes: Water buffalo Bubalus bubalis. State of Queensland, 2016. [dostęp 2019-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2019)].
↑ ^a ^b 8. W: Alexandra van der Geer: Animals in Stone: Indian Mammals Sculptured Through Time. BRILL, 2008, s. 119–120.

[itis-1] Bubalus bubalis arnee, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ R.R. Kaul R.R. i inni, Bubalus arnee, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 3.1 [dostęp 2019-03-16] (ang.).

[pan-3] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9.

[Kowalski-4] Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.

[brit-5] water buffalo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-03-16] (ang.).

[msw-6] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Bubalus bubalis arnee. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 6 sierpnia 2020]

[govau-7] Peter Jesser, Anna Markula & Steve Csurhes: Water buffalo Bubalus bubalis. State of Queensland, 2016. [dostęp 2019-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2019)].

[india-8] 8. W: Alexandra van der Geer: Animals in Stone: Indian Mammals Sculptured Through Time. BRILL, 2008, s. 119–120.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]