Przejdź do zawartości

Pietrowsko-Razumowskaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Pietrowsko-Razumowskaja edytowana 23:09, 27 gru 2022 przez Lelek 2v (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Pietrowsko-Razumowskaja
Петровско-Разумовская
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Data otwarcia

1 marca 1991

Szerokość peronu

8,5 m

Głębokość stacji

61,5 m


Sierpuchowsko-Timiriaziewskaja
Poprzednia stacja

Władykino
(Владыкино)

Następna stacja

Timiriaziewskaja
(Тимирязевская)


Lublinsko-Dmitrowskaja
Poprzednia stacja

Fonwiziskaja
(Фонвизинская)

Następna stacja

Koniec trasy

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pietrowsko-Razumowskaja”
Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry znajduje się punkt z opisem „Pietrowsko-Razumowskaja”
Ziemia55°50′13″N 37°34′28″E/55,836944 37,574444

Pietrowsko-Razumowskaja (ros. Петровско-Разумовская) – stacja moskiewskiego metra linii Sierpuchowsko-Timiriaziewskiej (kod 133). Wyjścia prowadzą na Łokomotiwnyj Projezd, Szosse Dmitrowskoje i peron stacji Pietrowsko-Razumowskaja.

Konstrukcja i wystrój

[edytuj | edytuj kod]

Stacja w momencie budowy była planowana jako kompleks przesiadkowy. Składać się ma z dwóch stacji (obecnie czynna jest jedna) trzynawowych, każda z jednym peronem, wykonanych w technologii głębokich stacji kolumnowych. Westybul stacji wykonano z czerwonej cegły i ozdobiono witrażami. Kolumny i ściany nad torami pokryto białym i szarym marmurem. Na końcu stacji ustawiono wazy ze sztucznymi kwiatami. Podłogi wyłożono ciemnym granitem.

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Od początku istnienia stacji planowano tutaj ponowne połączenie z linią Lublinsko-Dmitrowskają. Dlatego podczas budowy pierwszej stacji poczyniono odpowiednie przygotowania do późniejszej rozbudowy. W 2011 rozpoczęto budowę nowego odcinka składającego się z 6 stacji. Bliźniacza stacja jest trzecią z kolei na tym odcinku. Obecne plany zakładają jego skończenie do 2014 roku[1]. W planach jest także m.in. budowa drugiego, południowego, westybulu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]