Przejdź do zawartości

Bitwa pod Maldon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Delta 51 (dyskusja | edycje) o 11:06, 29 lis 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Bitwa pod Maldon
walki Anglosasów z wikingami
Ilustracja
Statua Byrhtnotha w Maldon
Czas

991 r.

Miejsce

Maldon

Terytorium

Anglia

Wynik

zwycięstwo wikingów

Strony konfliktu
Anglosasi wikingowie
Dowódcy
Byrhtnoth Olaf I Tryggvason
Siły
3 000 3 000 – 4 000
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
51°42′55″N 0°42′03″E/51,715278 0,700833

Bitwa pod Maldon – starcie zbrojne pomiędzy Anglosasami pod wodzą Byrhtnotha i wikingami Olafa Tryggvassona[1], które miało miejsce 10 sierpnia 991 r.[2] w rejonie Maldon nad rzeką Blackwater w Esseksie i zakończone porażką Anglosasów[3].

Liczący ok. 3 tys. ludzi[1] wikiński oddział, który stoczył bitwę pod Maldon, w dniach poprzedzających starcie złupił Folkestone, Sandwich i Ipswich[4]. Siły anglosaskie liczyły najprawdopodobniej 3-4 tys. ludzi i składały się z pospolitego ruszenia. Zgodnie z tradycją łodzie wikingów wylądowały na wyspie Northey, na wschód od Maldon i zostały tam zablokowane przez Anglosasów. Wikingowie zaproponowali możliwość odpłynięcia w zamian za okup, jednak w trakcie negocjacji anglosaski dowódca Byrhtnoth stanowczo odmówił zgody na takie rozwiązanie. Jako że z powodu wysokiego przypływu obie armie były rozdzielone wodą, negocjacje prowadzono za pomocą krzyków[2].

Po opadnięciu poziomu wody wikińskie siły podjęły nieudaną próbę wyrwania się na stały ląd, zostały jednak powstrzymane przez mały oddział z anglosaskiej armii. Chcąc doprowadzić do rozstrzygającej bitwy, Byrhtnoth wycofał się w zwartej formacji osłanianej przez tarczowników, pozwalając wikingom przejść na stały ląd. Początkowo starcie było wyrównane, ale wraz ze śmiercią Byrhtnotha nastąpiło rozprężenie w szeregach Anglosasów i większość armii uciekła w lasy. Na polu bitwy pozostały tylko niewielkie osobiste oddziały poległego wodza, które walczyły aż do całkowitego rozbicia. Straty atakujących były na tyle znaczne, że po zwycięskiej bitwie nie byli oni w stanie zaatakować samego miasta Maldon[2].

W rezultacie najazdu angielski król Ethelred II zgodził się na płacenie wikingom trybutu określanego danegeld[1].

Bitwie poświęcony jest poemat w języku staroangielskim pt. Bitwa pod Maldon[3].

Przypisy

  1. a b c Britain Express, The Battle of Maldon, „Britain Express” [dostęp 2016-11-21] (ang.).
  2. a b c The Battlefields Trust i inni, UK Battlefields Resource Centre - Britons, Saxons & Vikings - Maldon Campaign - The Battle of Battle of Maldon [online], battlefieldstrust.com [dostęp 2016-11-21].
  3. a b Battle of Maldon [online], battleofmaldon.org.uk [dostęp 2016-11-21].
  4. The Battle of Maldon, 991 [online], historic-uk.com [dostęp 2016-11-21].