Przejdź do zawartości

Gene Simmons

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Gene Simmons edytowana 22:44, 7 cze 2024 przez Thrief (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 24 cze 2024, była oparta na tej wersji.
Gene Simmons
Ilustracja
Gene Simmons, 2012
Imię i nazwisko

Chaim Witz

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1949
Hajfa

Instrumenty

gitara basowa

Typ głosu

baryton

Gatunki

hard rock[1], heavy metal[1]

Zawód

muzyk, wokalista

Wydawnictwo

Casablanca Records, Sanctuary Records

Zespoły
Wicked Lester (1970–1973)
Kiss (1973 - 2023)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gene Simmons (ur. 25 sierpnia 1949 w Hajfie) – amerykański muzyk, producent muzyczny, aktor i przedsiębiorca. Najbardziej znany jako „The Demon”, basista i współprowadzący wokalista hardrockowego zespołu Kiss, którego w latach 70. XX wieku był współzałożycielem z Paulem Stanleyem, Ace’em Frehleyem i Peterem Crissem.

W 2006 został sklasyfikowany na 29. miejscu listy 100 najlepszych metalowych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[2], a w 2009 znalazł się na 12. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records[3]. W 2014 wspólnie z Kiss został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[4][5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Hajfie[1] w północnym Izraelu jako Chaim Witz. Jego rodzice byli żydowskimi imigrantami z Węgier. Jego matka, Florence Klein (1925–2018; z domu Flóra Kovács), przeżyła internowanie w nazistowskich obozach koncentracyjnych[6]. Ona i jej brat Larry Klein byli jedynymi członkami rodziny, którzy przeżyli Holokaust. Ojciec Simmonsa, Ferenc „Feri” Yehiel Witz (1925–2002), był stolarzem. Simmons spędził wczesne dzieciństwo w Tirat Karmel i wychował się w praktykującym żydowskim domu. W wieku siedmiu lat wraz z przyjacielem zaczął zbierać dzikie owoce i sprzedawać je na poboczach dróg[7].

Kiedy miał 8 lat wraz z matką wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i osiedlił się w Nowym Jorku. Jego ojciec pozostał w Izraelu, gdzie miał kolejnego syna i trzy córki. W Stanach Zjednoczonych Simmons zmienił nazwisko na Gene Klein, przyjmując nazwisko panieńskie matki. Mając 9 lat, przez krótki czas uczęszczał do żydowskiej szkoły religijnej Yeshiva Torah Vodaas, po czym przeniósł się do szkoły publicznej[8]. Później uczęszczał do Richmond College i Sullivan County Community College w Nowym Jorku i wybrał pseudonim sceniczny w hołdzie dla piosenkarza rockabilly Jumpin' Gene Simmonsa. Godzinami ćwiczył grę na gitarze. Zanim rozpoczęła się jego kariera muzyczna, pracował w mieście na różnych stanowiskach. Jako biegły na maszynie do pisania, był asystentem redaktora magazynu „Vogue” i spędził kilka miesięcy jako instruktor w Upper West Side[9].

Gene Simmons podczas koncertu wraz z zespołem Kiss (2013)

Przełomowym momentem w jego życiu było obejrzenie występu grupy The Beatles w lokalnej telewizji. Od tej pory wczesnoartystyczne upodobania muzyczne Gene skierowały go w stronę stworzenia własnego stylu, który określił jako „heavy metal Beatles” i który miał istotny wpływ na kształtowanie późniejszej twórczości zespołu Kiss. Na początku pracował jako nauczyciel literatury w jednej ze szkół w Nowym Jorku. Jak większość młodzieży w tym okresie, często bywał na prywatkach, gdzie poznał Paula Stanleya.

Gene Simmons uchodzi za wyjątkowego wielbiciela płci pięknej. Jego liczne romanse stawiają go prawdopodobnie w czołówce statystyk podobnych mu idoli świata muzyki. Sam Gene tłumaczył się, że w życiu zawsze bał się angażowania w poważne uczucia. W latach 1978–1980 miał romans z aktorką i piosenkarką Cher, która poznała go z Dianą Ross – w latach 1980–1983 wielką miłością jego życia. Przez 28 lat Gene pozostawał w nieformalnym związku z aktorką i byłą modelką „Playboya” lat 80. – Shannon Tweed, z którą ma dwoje dzieci: syna Nicholasa (ur. 22 stycznia 1989) i córkę Sophie (ur. 7 lipca 1992). Para wzięła ślub 1 października 2011[10][11] Gene jest jedynym z muzyków Kiss, który pozostaje w związku i prowadzi stabilne, szczęśliwe życie rodzinne.

Nie pije alkoholu, nie zażywa narkotyków w żadnej formie i jest osobą niepalącą, co jest następstwem postanowienia z okresu studiów w żydowskiej szkole teologicznej w Nowym Jorku w końcu lat 60. Jest też publicznym propagatorem powyższych idei abstynencji. Reprezentuje filozofię życia, według której należy wyłącznie wykonywać rzeczy, które się lubi. Jest postacią budzącą liczne kontrowersje. Akceptuje egoizm jako postawę i drogę pośrednią niezbędną do uzyskania wysokiego poziomu życia, która to może dopiero umożliwić pomoc innym. Publicznie poparł Izrael w wojnie z Libanem przeciw organizacji Hezbollah w 2006 r., stając się idolem pilotów izraelskich. Wcześniej popierał też wojnę w Iraku. Niektóre publiczne wypowiedzi odnośnie do traktowania kobiet w kulturze islamskiej, mimo jego pozytywnych intencji, zostały uznane za dalece niestosowne i wręcz obraźliwe. Gene Simmons włada kilkoma językami: angielskim, niemieckim, hebrajskim i węgierskim.

Jest nie tylko muzykiem, ale i biznesmenem, właścicielem czasopisma i wytwórni filmowej[12]. Często jest zapraszany do udziału w programach telewizyjnych. W latach 2006–2012 występował wraz z rodziną w reality show „Gene Simmons: Family Jewels”[13]. Był odkrywcą wielu talentów muzycznych, między innymi grupy Van Halen, jest w posiadaniu nagrań demo tejże grupy z lat 70., których produkcję sfinansował[14].

Wystąpił w ponad 30 filmach, w tym jako Malak Al Rahim w przygodowym filmie akcji Poszukiwany żywy lub martwy (Wanted: Dead or Alive, 1986)[15] u boku Rutgera Hauera i w roli Joego Adlera w komedii kryminalnej Mike’a Judge’a Ekstrakt (Extract, 2009)[15] z Benem Affleckiem.

Działalność pozamuzyczna

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku wziął udział w kampanii społecznej sprzeciwiającej się wprowadzeniu w amerykańskim stanie Kalifornia poprawki legislacyjnej zamykającej drogę parom jednopłciowym do zawierania małżeństw (tzw. Propozycja 8)[16].

Instrumentarium

[edytuj | edytuj kod]
Gitara basowa Gene’a Simmonsa marki Kramer.

Gene Simmons jest autorem projektu własnej gitary basowej o kształcie topora, której używa na koncertach Kiss. Instrument o dźwięcznie brzmiącej nazwie Axe Bass wykonał lutnik Steve Car i obecnie produkuje ją pod kontrolą artysty firma Cort (wcześniej Kramer)[17][18]. Istnieje około 500 egzemplarzy marki Kramer[18]. Gitarę można kupić w cenie 5000 USD w specjalnie założonym w tym celu sklepie internetowym www.gsaxe.com Zakup instrumentu pochodzącego z limitowanej edycji 250szt jakie wyprodukowano w 2009 roku, uprawnia do darmowego zakuluarowego spotkania z artystą podczas trasy koncertowej w 2010 roku, który osobiście podpisuje instrument własnej sygnatury. Aby utrzymać wartość kolekcjonerską instrumentu, każdy instrument jest numerowany a limitowana produkcja znajduje się pod ścisłym nadzorem gitarzysty.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz więcej w artykule Kiss (zespół muzyczny), w sekcji Dyskografia.
Albumy solowe
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[19] 		UK
[20] 		SWE
[21] 		NOR
[22]
Gene Simmons
  • Data: październik 1978[23]
  • Wydawca: Casablanca Records
 22 – – –
Asshole
  • Data: 8 czerwca 2004[26]
  • Wydawca: Sanctuary Records
 86 200 25 23
„–” album nie był notowany.

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Rezultat
2012 Revolver Golden Gods Awards Golden God Award[27] Wygrana
2015 Metal Hammer Golden Gods Awards Legend[28] Wygrana

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1978 Grupa KISS walczy z fantomem (KISS Meets the Phantom of the Park)[29] „The Demon” Gordon Hessler
1984 Ucieczka (Runaway)[30] dr Charles Luther[31] Michael Crichton
1988 The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years (film dokumentalny)[32] w roli samego siebie Penelope Spheeris
2006–2012 Gene Simmons: Family Jewels (reality show)[13] Adam Reed, Adam Freeman, Chad Greulach, Steve Paley
2010 Rush: Beyond the Lighted Stage (film dokumentalny)[33] Sam Dunn, Scot McFadyen
2014 Glad All Over: The Dave Clark Five and Beyond (film dokumentalny)[34] Dave Clark
2015 The Ritchie Blackmore Story (film dokumentalny)[35] Alan Ravenscroft
You Wanted the Best... You Got the Best: The Official Kiss Movie (film dokumentalny)[36] Alan G. Parker
2016 We Are X (film dokumentalny)[37] Stephen Kijak

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Greg Prato: Gene Simmons Biography. AllMusic. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  2. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. hearya.com, 2006-12-04. (ang.).
  3. ↑ The 50 Greatest Metal Front-Men Of All Time!. Roadrunner Records, 2009-02-24. (ang.).
  4. ↑ Jaan Uhelszki: The Inductees of 2014. Rock & Roll Hall of Fame. (ang.).
  5. ↑ Melissa Locker: Nirvana Reunite, KISS Show Up to Star-Studded 2014 Rock and Roll Hall of Fame Inductions. „Time”, 2014-04-11. (ang.).
  6. ↑ Arlene Nisson Lassin: Gene Simmons' Mom, the Holocaust, and Me. HuffPost, 2015-06-17. (ang.).
  7. ↑ Will Smale: The rock star who can never be too rich. BBC News, 2015-04-19. (ang.).
  8. ↑ Ruth Schuster: 1949: A Hard Rocker Demon and Good Jewish Boy is Born. Haaretz, 2015-08-25. (ang.).
  9. ↑ Barbara Lewis: Gene Simmons Was Sixth Grade Teacher. The Lakeland Ledger, 1978-06-04. (ang.).
  10. ↑ Mia McNiece: Gene Simmons Is Married. „People”, 2011-10-01. (ang.).
  11. ↑ AP: Gene Simmons and Longtime Girlfriend Marry. [w:] MSN [on-line]. 2011-10-01. (ang.).
  12. ↑ Will Smale: Gene Simmons from Kiss: 'I live to make more money’. BBC. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  13. ↑ a b Gene Simmons: Family Jewels. imdb.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  14. ↑ Kory Grow: Gene Simmons Talks Lost Seventies Van Halen Demos. „Rolling Stone”. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  15. ↑ a b Gene Simmons. Rotten Tomatoes. (ang.).
  16. ↑ The most complete NOH8 list.
  17. ↑ The God of Thunder Swings His Mighty Axe. cortguitars.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  18. ↑ a b Gene Simmons Axe. vintagekramer.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  19. ↑ Gene Simmons Billboard Chart History. billboard.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  20. ↑ Chart Log UK 1994–2010. zobbel.de. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  21. ↑ Gene Simmons Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  22. ↑ Gene Simmons Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  23. ↑ Greg Prato: Gene Simmons / Kiss Gene Simmons review. allmusic.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  24. ↑ RIAA: Gene Simmons. riaa.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  25. ↑ Music Canada: Gene Simmons. musiccanada.com. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  26. ↑ David Jeffries: Gene Simmons ***HOLE review. allmusic.com. [dostęp 2016-05-14]. (ang.).
  27. ↑ ‘Revolver’ Golden Gods Awards Winners Announced. revolvermag.com. [dostęp 2015-08-15]. (ang.).
  28. ↑ Del Crookes: Slipknot, Bring Me The Horizon & Babymetal win Metal Hammer Golden Gods Awards. bbc.co.uk. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  29. ↑ KISS Meets the Phantom of the Park (1978) w bazie IMDb (ang.)
  30. ↑ Runaway (1984) w bazie IMDb (ang.)
  31. ↑ Gene Simmons, and his movie villain roles. denofgeek.com. [dostęp 2018-12-08]. (ang.).
  32. ↑ The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years (1988) w bazie IMDb (ang.)
  33. ↑ Rush: Beyond the Lighted Stage (2010) w bazie IMDb (ang.)
  34. ↑ Glad All Over: The Dave Clark Five and Beyond (2014) w bazie IMDb (ang.)
  35. ↑ The Ritchie Blackmore Story (2015) w bazie IMDb (ang.)
  36. ↑ You Wanted the Best... You Got the Best: The Official Kiss Movie (2015) w bazie IMDb (ang.)
  37. ↑ We Are X (2016) w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Kiss
Albumy studyjne:
Albumy koncertowe:
Kompilacje:
Trasy koncertowe:
Inne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gene_Simmons&oldid=73945839”