Edith Thys
| Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1966 | |||
|---|---|---|---|---|
| Klub |
Squaw Valley Ski Team | |||
| Wzrost |
165 cm | |||
| Debiut w PŚ | ||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Edith Olivia Thys, później Morgan (ur. 31 marca 1966 w San Leandro) – amerykańska narciarka alpejska.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 11 marca 1986 roku w Park City, gdzie zajęła 19. miejsce w slalomie[1]. Pierwsze punkty wywalczyła 28 listopada 1987 roku w Sestriere, gdzie zajęła siódme miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu jedyny raz stanęła 24 lutego 1991 roku w Furano, kończąc rywalizację w tej samej konkurencji na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Francuzkę Carole Merle i Austriaczkę Sabine Ginther. W kolejnych startach jeszcze jeden raz była blisko podium: 16 marca 1991 roku w Vail zajęła czwarte miejsce w zjeździe, przegrywając walkę o trzecie miejsce z Sabine Ginther. W sezonie 1990/1991 zajęła 39. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była trzynasta.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w supergigancie, osiemnaste w zjeździe, a kombinacji nie ukończyła. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Albertville zajęła 25. miejsce w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończyła. Była też między innymi dziewiąta w supergigancie na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku.
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 18. | 19 lutego | 1988 |  Calgary
|
Zjazd | 1:25,86 | +2,67 |  Marina Kiehl
|
| DNF1 | 21 lutego | 1988 | Calgary
|
Kombinacja | 29,25 pkt | - |  Anita Wachter
|
| 9. | 22 lutego | 1988 | Calgary
|
Supergigant | 1:19,03 | +1,90 | Sigrid Wolf
|
| 25. | 15 lutego | 1992 |  Albertville
|
Zjazd | 1:52,55 | +5,58 | Kerrin Lee-Gartner
|
| DNF2 | 19 lutego | 1992 | Albertville
|
Gigant | 2:12,74 | - |  Pernilla Wiberg
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20.[2] | 1 lutego | 1987 |  Crans-Montana
|
Zjazd | 1:43,80 | +3,49 | Maria Walliser
|
| DNF[3] | 8 lutego | 1989 |  Vail
|
Supergigant | 1:19,46 | - | Ulrike Maier
|
| 9. | 29 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Supergigant | 1:08,72 | +1,27 | Ulrike Maier
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1987/1988: 45.
- sezon 1989/1990: 54.
- sezon 1990/1991: 39.
- sezon 1991/1992: 68.
- sezon 1992/1993: 85.
Miejsca na podium
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Edie Thys (ang.)