Przejdź do zawartości

Í

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Í í

Í, í – litera alfabetu łacińskiego, modyfikacja litery i, polegająca na dodaniu do niej akcentu ostrego (akutu). Zwykle oznacza długą samogłoskę i ([iː]) lub też samogłoskę i ([i]) w sylabie akcentowanej, ale może mieć też inne wartości fonetyczne.

  • W języku czeskim i słowackim litery Í / í oznaczają [iː], od polskiego i różniące się tylko tym, że jest wymawiane dłużej (w obu tych językach do dziś występuje tzw. iloczas, czyli opozycja samogłosek krótkich i długich). W czeskim i w słowackim zanikła wcześniejsza różnica między Í / í z jednej strony a Ý / ý z drugiej i są one obecnie wymawiane jednakowo[1][2] (litery te, podobnie jak y oraz i, rozróżniane są ze względów etymologiczno-historycznych).
  • Litery Í / í występują również w języku węgierskim, gdzie także oznaczają długie [iː][3].
  • W języku hiszpańskim głoska zapisywana literą í nie różni się w wymowie od i ([i]), a oznacza jedynie, że sylaba, w której występuje, jest akcentowana. Akcent jest też zapisywany dla odróżnienia znaczeń tak samo zapisywanych wyrazów, np. si – jeśli, – tak[4].
  • W języku islandzkim Í / í (tak samo jak Ý / ý) czyta się jako [i][5].
  • W języku farerskim literę tę czyta się jako [ʊi] (tak samo czyta się też ý)[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. James Naughton: Czech: An Essential Grammar. Abingdon: Routledge, 2005, s. 3. ISBN 978-0-415-28784-5. (ang.).
  2. Jozef Mistrík: A Grammar of Contemporary Slovak. Bratislava: Slovenské pedagogické nakladateľstvo, 1988, s. 12. (ang.).
  3. Daniel Abondolo: Hungarian. W: Bernard Comrie (red.): The World's Major Languages. New York: Routledge, 2009, s. 484–485. ISBN 978-0-415-35339-7. (ang.).
  4. Peter T. Bradley, Ian Mackenzie: Spanish: An Essential Grammar. London: Routledge, 2004, s. 8. ISBN 978-0-415-28642-8. (ang.).
  5. Kristján Árnason: The Phonology of Icelandic and Faroese. New York: Oxford University Press, 2011, s. 57–58. ISBN 978-0-19-922931-4. (ang.).
  6. Kristján Árnason: The Phonology of Icelandic and Faroese. New York: Oxford University Press, 2011, s. 23, 68. ISBN 978-0-19-922931-4. (ang.).