Łotewskie Muzeum Etnograficzne

Łotewskie Muzeum Etnograficzne
Latvijas Etnogrāfiskais brīvdabas muzejs
	; Zagroda chłopska z Liwonii
Państwo	Łotwa
Miejscowość	Ryga
Adres	Brīvības 440; Ryga
Data założenia	1924
Zakres zbiorów	muzeum etnograficzne
Powierzchnia ekspozycji	87 ha m²
	Położenie na mapie Łotwy Łotewskie Muzeum Etnograficzne
	56°59′41″N 24°16′12″E/56,994722 24,270000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Łotewskie Muzeum Etnograficzne (łot. Latvijas Etnogrāfiskais brīvdabas muzejs) – skansen położony na obrzeżach Rygi, nad jeziorem Juglas.

Muzeum zostało założone w 1924 r., a otwarte osiem lat później. Obecnie na 87 hektarach znajduje się 118 obiektów drewnianej architektury ludowej oraz ponad 3 tysiące przedmiotów codziennego użytku. Najstarsze budynki sięgają XVI wieku, a najmłodsze lat 40. XX wieku; pochodzą z czterech historycznych krain dzisiejszej Łotwy: Kurlandii, Semigalii, Liwonii oraz Łatgalii. Większość to oryginały, jedynie nieliczne obiekty zrekonstruowano.

W muzeum organizuje się wystawy czasowe, występy zespołów folklorystycznych, a w kościele ewangelickim – koncerty organowe.

Ekspozycja

Teren skansenu jest obecnie w dużej mierze porośnięty lasem, a budynki pogrupowane są najczęściej geograficznie lub tematycznie, tworząc niewielkie wioski.

Lista wybranych pojedynczych obiektów lub zespołów:

Kurlandia

drewniany kościół ewangelicki z miejscowości Renda, z 1704 r., w muzeum od 1936 r.
gospodarstwo emerytowanego żołnierza z Basi, 2 budynki z 1888 r., w muzeum od 1954 r.
zagroda chłopska z Rucavy, 4 budynki z lat 1848–1862., w muzeum umieszczone w latach 1932–2004
kuźnia z Mērsrags, z 1880 r., w muzeum od 1953 r.
wioska rybacka, 15 budynków z początku XIX wieku do 1920 r., w muzeum umieszczone w latach 1938–1998
magazyn portowy z Lipawy z 1697 r., w muzeum od 1940 r.

Liwonia

gospodarstwo rybackie, 6 budynków z początku XIX do początku XX wieku, w muzeum umieszczone w latach 1966–1970
zagroda chłopska, 11 budynków z lat 1730–1880, w muzeum umieszczone w latach 1928–1972
łaźnia z letnią kuchnią z Tirzy, z 1840 r., w muzeum od 1939 r.
dom tkacza z połowy XIX wieku, w muzeum od 1964 r.
gospodarstwo bogatych chłopów z pierwszej połowy XX wieku, w muzeum od lat 90. XX wieku
wiatrak z Pabaži z końca XIX wieku, w muzeum od 1990 r.

Łatgalia

wioska wraz z kościołem katolickim z Rudzāti, 4 budynki z 1757 i 1815 r. (kościół), pozostałe zrekonstruowane, w muzeum umieszczone w latach 1935–1997
zagroda chłopska, 5 budynków z lat 1750–1887, w muzeum umieszczone w latach 30. XX wieku (potem częściowo zrekonstruowane),
wiatrak z początku XX wieku, w muzeum od 1969 (w 1972 r. zrekonstruowany)
gospodarstwo garncarza, 3 budynki z XIX wieku, w muzeum umieszczone w latach 1957–1980
gospodarstwo drwala z Pasiene, 4 budynki z XIX i XX wieku, w muzeum od lat 80. XX wieku (częściowo zrekonstruowane)
cerkiew prawosławna z Rogovki, początek XX wieku, w muzeum od 1974 r.
rosyjskie gospodarstwo rolne z Makašēnu, koniec XIX wieku, w muzeum umieszczone w latach 1972–1974
wiatrak w stylu holenderskim z Rundēnu z 1814 r., w muzeum od 1935

Semigalia

kościół ewangelicki z początku XVI wieku, w muzeum od 1937 r.
wiatrak ze Šķibe z 1814 r., w muzeum od 1935 r.
łaźnia (bania) z Iecavy z końca XIX w., w muzeum od 1952 r.
gospodarstwo rolne, 6 budynków z XVIII i XIX wieku, w muzeum umieszczone w latach 1936–1937

Bibliografia

Dylewski A., Masłowski M., Piotrowski B., Swajdo J., Wójcik P: Praktyczny przewodnik. Litwa, Łotwa, Estonia i obwód kaliningradzki. Bielsko-Biała: Pascal, 2008. ISBN 978-83-7513-148-2.