Abigail Fillmore
 Portret Abigail Fillmore | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1798 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 marca 1853 |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 9 lipca 1850 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Druga dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1849 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| |
Abigail Powers Fillmore (ur. 13 marca 1798 w Stillwater, zm. 30 marca 1853 w Waszyngtonie) – druga, a następnie pierwsza dama Stanów Zjednoczonych, żona 13. prezydenta USA Millarda Fillmore’a.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Abigail Powers urodziła się 13 marca 1798 roku w Stillwater, jako córka baptystycznego kaznodziei Samuela Powersa i jego żony Newland[1]. Edukację odebrała w domu, w którym znajdował się duży księgozbiór[1]. Dzięki tym lekturom, Abigail została nauczycielką w wieku 16 lat[1]. Pięć lat później przeniosła się do New Hope, gdzie nauczała w szkole średniej, w której poznała swojego przyszłego męża – Millarda Fillmore’a[2]. Fillmore był 19-letnim uczniem, który pragnął zostać prawnikiem[2]. Oboje podjęli decyzję, że odłożą plany ślubne do czasu, aż Millard skończy studia[2]. Rodzice Abigail byli przeciwni temu związkowi, jednak mimo to oboje zawarli związek małżeński w 1826 roku[3].
Po ślubie zamieszkali w East Aurorze (hrabstwo Erie), a wkrótce potem przenieśli się do Buffalo[3]. W latach 30. wybuchła tam epidemia azjatyckiej cholery, na czas której Fillmorowie przenieśli się ponownie do East Aurory[3]. Millard uczestniczył wówczas w życiu politycznym, a Abigail wspierała męża w jego działaniach i interesowała się polityką[3]. W 1848 roku została drugą damą, jako żona wiceprezydenta, a po śmierci Zachary’ego Taylora w 1850 – pierwszą damą[4].
Ponieważ jej stan zdrowia nie pozwalał wówczas na podróże, do Waszyngtonu przybyła dopiero jesienią 1850[4]. Nadszarpnięte zdrowie i dolegliwości w nodze sprawiły, że nie mogła uczestniczyć w oficjalnych przyjęciach[5]. Wprowadziła do Białego Domu pewne udogodnienia: m.in. nakazała zamontować piec żelazny w kuchni, a także wannę z bieżącą wodą w łazience[4]. Założyła także, pierwszą w siedzibie prezydenta, bibliotekę i sprowadziła instrumenty muzyczne[6]. W wielu kwestiach Abigail zgadzała się z mężem, jednak w kwestii niewolnictwa miała odmienne zdanie[7]. Uważała, że podpisanie ustawy nakazującej karać ludzi za pomoc uciekającym niewolnikom ze stanów konfederackich spowoduje utratę poparcia abolicjonistycznej Północy[7]. Tak też się stało – Millard nie został prezydentem na następną kadencję i w 1853 opuścił Biały Dom[7].
Oboje mieli powrócić do Buffalo, jednak Abigail chciała wziąć udział w zaprzysiężeniu Franklina Pierce’a[7]. 4 marca 1853 było zimno, wietrznie i deszczowo, przez co ustępująca pierwsza dama zachorowała na zapalenie płuc[7]. Zmarła 30 marca tego samego roku i została pochowana w Buffalo[7].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Abigail Powers wyszła za mąż za Millarda Fillmore’a 6 lutego 1826 roku w Moravii[3]. Para miała dwoje dzieci: syna Millarda Powersa (ur. 25 kwietnia 1829) i córkę Mary Abigail (ur. 27 marca 1832)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 174.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 175.
- ↑ a b c d e f Pastusiak 2012 ↓, s. 176.
- ↑ a b c Pastusiak 2012 ↓, s. 177.
- ↑ Pastusiak 2012 ↓, s. 1770.
- ↑ Pastusiak 2012 ↓, s. 178.
- ↑ a b c d e f Pastusiak 2012 ↓, s. 179.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Abigail Powers Fillmore. Biały Dom. [dostęp 2016-08-01]. (ang.).
