Aleksandr Kokorin

Aleksandr Kokorin
Александр Кокорин
Pełne imię i nazwisko	Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1991 ; Wałujki
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Aris Limassol
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata	Klub
1998–2000	DJuSSz Wałujki
2000–2008	Lokomotiw Moskwa
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 12 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ; ↑ Aktualne na: 31 stycznia 2021. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Aleksandrowicz Kokorin (ros. Александр Александрович Кокорин; ur. 19 marca 1991 w Wałujkach) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika w cypryjskim klubie Aris Limassol, na wypożyczeniu z ACF Fiorentina. 48-krotny reprezentant kraju.

Życiorys

Kariera piłkarska

W zespole Dinama Moskwa zadebiutował 4 października 2008 w meczu przeciwko Saturnowi Ramienskoje. Strzelając bramkę w 18. minucie spotkania, stał się najmłodszym strzelcem bramki w historii Rosyjskiej Priemjer-Ligi (17 lat i 199 dni). 29 lipca 2009, zdobył zwycięską bramkę w wygranym 1:0 meczu z Celtic FC w pierwszej części dogrywki rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów w Glasgow, jednak jego klub nie zdołał dostać się do fazy grupowej.

22 września 2012 zagrał swój setny mecz w Priemjer-Lidze.

Przed sezonem 2013/14 trafił do Anży Machaczkała^[1] za 19 mln €, jednak w związku z dużymi problemami finansowymi klubu z Dagestanu, zawodnik wraz z Igorem Denisowem i Jurijem Żyrkowem, 7 sierpnia 2013, powrócił do Dinama Moskwa za nieujawnioną kwotę^[2]. Pierwszy raz po powrocie zagrał w meczu z Zenitem, wchodząc w drugiej połowie z ławki.

W pierwszej kolejce ligowej sezonu 2014/15, zdobył pierwszego hat tricka w karierze – strzelił trzy gole, a jego drużyna rozbiła FK Rostów 7:3.

30 stycznia 2016 został zawodnikiem Zenitu Petersburg^[3]. Kontrakt wygasł 30 czerwca 2019.

16 września 2019 ponownie podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Zenit Petersburg^[4].

Sprawa karna Mamajewa i Kokorina

W październiku 2018 Pawieł Mamajew i Aleksandr Kokorin zostali aresztowani pod zarzutem pobicia^{[potrzebny przypis]}. Podejrzenie to potwierdziły nagrania z kamer monitoringu, a poszkodowanym okazał się pracownik Ministerstwa Przemysłu i Handlu Rosji, Denis Pak^[5]. Obaj piłkarze zostali skazani na karę pozbawienia wolności z nakazem odbywania kary w kolonii karnej o ogólnym rygorze (Mamajew – 17 miesięcy, Kokorin – 18 miesięcy^[6]).

Swoje oburzenie sytuacją wyraziły: Priemjer-Liga^[7], Rosyjski Związek Piłkarski^[8], oraz rzecznik prezydenta Rosji, Dmitrij Pieskow^[9]. Z kolei trener Rinat Bilaletdinow stwierdził, że po odbyciu kary zawodnicy „rozpoczną nowe życie”, a sprawa została przesadnie nagłośniona przez media^[10]. Chęć zatrudnienia obu zawodników po wyjściu z więzienia zadeklarował klub Achmat Grozny^[11].

Sukcesy

Klubowe

Zenit Petersburg

Reprezentacyjne

Rosja

Przypisy

↑ Александр Кокорин перешел в «Анжи» [online], fcdynamo.ru, 10 lipca 2013 (ros.).
↑ «Динамо» представило Денисова, Жиркова и Кокорина [online], fcdynamo.ru, 16 sierpnia 2013 (ros.).
↑ «Зенит» и «Динамо» достигли договоренности о трансфере Жиркова и Кокорина [online], fc-zenit.ru, 30 stycznia 2016 (ros.).
↑ MaciejM. Kmita MaciejM., Rosja. Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew na wolności. Szybko wrócą do życia sprzed wyroku [online], sportowefakty.wp.pl, 17 września 2019 [dostęp 2021-01-31] (pol.).
↑ SzymonS. Piórek SzymonS., Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew pobili rosyjskiego urzędnika [online], Przegląd Sportowy, 9 października 2018 (pol.).
↑ АндрейА. Карев АндрейА., Суд приговорил футболистов Кокорина и Мамаева к реальным срокам [online], Novayagazeta.ru, 8 maja 2019 (ros.).
↑ Хулиганам не место в футболе! [online], premierliga.ru, 9 października 2018 (ros.).
↑ Официальная позиция «Зенита» и РФС по поводу драки с участием Александра Кокорина [online], topspb.tv, 8 października 2018 (ros.).
↑ Дмитрий Песков прокомментировал инцидент с участием Кокорина и Мамаева [online], topspb.tv (ros.).
↑ Ринат Билялетдинов: «Кокорин и Мамаев с 2020 года начнут новую жизнь» [online], sportbox.ru, 8 maja 2019 (ros.).
↑ Кадыров ждёт Мамаева и Кокорина в «Ахмате» [online], gazeta.ru, 9 maja 2019 (ros.).

Bibliografia

Aleksandr Kokorin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .
Aleksandr Kokorin w bazie National Football Teams (ang.)
A. Kokorin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .

[1] Aktualne na: 12 maja 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Aktualne na: 31 stycznia 2021.

[3] Александр Кокорин перешел в «Анжи» [online], fcdynamo.ru, 10 lipca 2013 (ros.).

[4] «Динамо» представило Денисова, Жиркова и Кокорина [online], fcdynamo.ru, 16 sierpnia 2013 (ros.).

[Zenit-5] «Зенит» и «Динамо» достигли договоренности о трансфере Жиркова и Кокорина [online], fc-zenit.ru, 30 stycznia 2016 (ros.).

[6] MaciejM. Kmita MaciejM., Rosja. Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew na wolności. Szybko wrócą do życia sprzed wyroku [online], sportowefakty.wp.pl, 17 września 2019 [dostęp 2021-01-31] (pol.).

[Przegląd-7] SzymonS. Piórek SzymonS., Aleksander Kokorin i Paweł Mamajew pobili rosyjskiego urzędnika [online], Przegląd Sportowy, 9 października 2018 (pol.).

[novayagazeta-8] АндрейА. Карев АндрейА., Суд приговорил футболистов Кокорина и Мамаева к реальным срокам [online], Novayagazeta.ru, 8 maja 2019 (ros.).

[afera-RPL-9] Хулиганам не место в футболе! [online], premierliga.ru, 9 października 2018 (ros.).

[afera-RFS-10] Официальная позиция «Зенита» и РФС по поводу драки с участием Александра Кокорина [online], topspb.tv, 8 października 2018 (ros.).

[afera-Kreml-11] Дмитрий Песков прокомментировал инцидент с участием Кокорина и Мамаева [online], topspb.tv (ros.).

[12] Ринат Билялетдинов: «Кокорин и Мамаев с 2020 года начнут новую жизнь» [online], sportbox.ru, 8 maja 2019 (ros.).

[13] Кадыров ждёт Мамаева и Кокорина в «Ахмате» [online], gazeta.ru, 9 maja 2019 (ros.).

[a]

[b]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]