Przejdź do zawartości

Andrés Rodríguez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrés Rodríguez Pedotti
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1923
San Salvador

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1997
Nowy Jork

Prezydent Paragwaju
Okres

od 3 lutego 1989
do 15 sierpnia 1993

Przynależność polityczna

Partia Colorado

Poprzednik

Alfredo Stroessner

Następca

Juan Carlos Wasmosy Monti

Odznaczenia
Kollana Narodowego Orderu Zasługi (Paragwaj) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)

Andrés Rodríguez Pedotti (ur. 19 czerwca 1923 w San Salvador, zm. 21 kwietnia 1997 w Nowym Jorku) – prezydent Paragwaju, generał armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był bliskim współpracownikiem i przyjacielem Alfredo Stroessnera, pełniąc w jego reżimie funkcję „człowieka numer 2”. Dzięki małżeństwu córki Stroessnera z synem Rodrigueza obaj stali się nawet spowinowaceni[1]. Uczestniczył w przemytach i handlu narkotykami w trakcie rządów dyktatora[1]. 3 lutego 1989 zorganizował pucz przeciwko Stroessnerowi, obalając go i zastępując na stanowisku prezydenta. Był nim z ramienia Partii Colorado od 3 lutego 1989 do 15 sierpnia 1993 (do 1 maja 1989 sprawował urząd tymczasowo). Doprowadził do stopniowej demokratyzacji ustroju państwa. Zniósł karę śmierci, odwołał stan wyjątkowy, zalegalizował partie polityczne. W maju 1989 wygrał wybory prezydenckie, zdobywając bez żadnych fałszerstw stosowanych przez poprzednika 77% głosów. Prowadził liberalną politykę gospodarczą[1]. W 1993 przekazał władzę swojemu przyjacielowi[2], wybranemu w wyborach prezydenckich Juanowi Carlosowi Wasmosemu Montiemu. Zmarł na raka w Nowym Jorku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Axel Gylden, Sielskie ostatnie chwile „Najwyższego Stroessnera” w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 197.
  2. Marian B. Michalski, Leksykon państw świata '94/95, Wydawnictwo Kronika, Warszawa, 1994, s. 353

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • R. Andrew Nickson, Historical Dictionary of Paraguay, The Scarecrow Press, Metuchen & London, 1993
  • Axel Gylden, Sielskie ostatnie chwile „Najwyższego Stroessnera” w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 197.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]