Antonio Spallino
Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1925 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 września 2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Antonio Spallino (ur. 1 kwietnia 1925 w Como[1], zm. 27 września 2017 tamże[2]) – włoski florecista i szpadzista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku Włosi w składzie: Edoardo Mangiarotti, Manlio Di Rosa, Giancarlo Bergamini, Antonio Spallino, Giorgio Pellini i Renzo Nostini zdobyli srebrny medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie nie startował. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Melbourne wspólnie z Edoardo Mangiarottim, Manlio Di Rosą, Giancarlo Bergaminim, Luigim Carpanedą i Vittorio Lucarellim zwyciężył drużynowo. W zawodach indywidualnych zdobył brązowy medal, w rundzie finałowej najlepszy był Francuz Christian d’Oriola, natomiast Spallino uzyskał taki sam wynik jak Giancarlo Bergamini. W barażu o srebrny medal Spallino przegrał 4:5[3].
Podczas mistrzostw świata w Kairze w 1949 roku razem z Roberto Battaglią, Luigim Cantone, Marco Antonio Mandruzzato, Dario Mangiarottim i Edoardo Mangiarottim zdobył złoty medal w szpadzie drużynowej[4]. Następnie wspólnie z Giancarlo Bergaminim, Manlio Di Rosą, Roberto Ferrarim, Edoardo Mangiarottim i Renzo Nostinim zdobył drużynowo srebrny medal na mistrzostwach świata w Brukseli w 1953 roku. W tej samej konkurencji zdobywał też złote medale na mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) i mistrzostwach świata w Rzymie (1955) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Paryżu (1957) i mistrzostwach świata w Filadelfii (1958).[5]
Poza sportem
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia był prawnikiem i w tym zawodzie pracował po zakończeniu kariery. Zajął się także polityką, jako członek Chrześcijańskiej Demokracji był burmistrzem Como w latach 1970-1985. W latach 1988–1996 był prezydentem Panathlon International.[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ sports-reference. [dostęp 2011-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-30)].
- ↑ Lutto a Como: addio all'ex sindaco Antonio Spallino
- ↑ Olympedia – 1956 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-10-27].
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-10-27] (niem.).
- ↑ Fechten – Weltmeisterschaften (Herren – Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-10-27] (niem.).
- ↑ Antonio SPALLINO Biography, Olympic Medals, Records and Age [online], olympics.com [dostęp 2023-10-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Olympedia – Antonio Spallino. olympedia.org. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).
- Ludzie urodzeni w Como
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1952
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1956
- Politycy Chrześcijańskiej Demokracji (Włochy)
- Szermierze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952
- Szermierze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956
- Urodzeni w 1925
- Włoscy medaliści olimpijscy
- Włoscy szermierze
- Zmarli w 2017