Araguaia
 Zlewnia systemu Araguaia/Tocantins | |||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||
| Długość | 2640 km | ||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
370 000 km² | ||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||
| Miejsce | Brazylia, Wyżyna Brazylijska | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||
| Recypient | Tocantins | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Brazylii  | |||||||||||||
Araguaia – rzeka w środkowej Brazylii o długości 2640 km i powierzchni dorzecza 370 tys. km². Źródła rzeki znajdują się na Wyżynie Brazylijskiej.
Głównym dopływem jest lewy dopływ Rio das Mortes (nazywana także Manso). W środkowym biegu rzeka dzieli się na dwa ramiona tworząc Wyspę Bananową. W środkowym biegu żeglowna na odcinku około 1000 km[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ praca zbiorowa: Encyklopedia powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 119.