Przejdź do zawartości

Bezpieczeństwo narodowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bezpieczeństwo narodowe – stan uzyskany w rezultacie odpowiednio zorganizowanej obrony i ochrony przed wszelkimi zagrożeniami militarnymi i niemilitarnymi, tak zewnętrznymi, jak i wewnętrznymi, przy użyciu sił i środków pochodzących z różnych dziedzin działalności państwa[1]. Bezpieczeństwo narodowe, to także najważniejsza wartość, potrzeba narodowa i priorytetowy cel działalności państwa, jednostek i grup społecznych, a jednocześnie proces obejmujący różnorodne środki, gwarantujące trwały, wolny od zakłóceń byt i rozwój narodowy (państwa) w tym obronę państwa jako instytucji politycznej oraz ochronę jednostek i całego społeczeństwa, ich dóbr i środowiska naturalnego przed zagrożeniami, które w znaczący sposób ograniczają jego funkcjonowanie lub godzą w dobra podlegające szczególnej ochronie[2].

Ze względu na stosunek do obszaru państwa wyróżnia się bezpieczeństwo zewnętrzne i bezpieczeństwo wewnętrzne; obszary te są wzajemnie powiązane i współcześnie nie można rozpatrywać ich osobno.

Bezpieczeństwo narodowe jest określane jako najstarsza formuła bezpieczeństwa. Wywodzi się z kategorii egzystencjonalnych[3] potrzeb i interesów społeczności, które tworzą państwo. Bezpieczeństwo narodowe jest nie tylko ochroną narodu i terytorium państwa, czyli kraju przed fizyczną napaścią, lecz również ochroną żywotnych interesów ekonomicznych i politycznych, których utrata zagrażałaby podstawowym interesom państwa. To najwyższa potrzeba i wartość narodu oraz główny cel działania państwa.

Bezpieczeństwo narodowe to także ogół warunków i instytucji chroniących suwerenność państwa, życie i zdrowie obywateli oraz mienie i majątek narodowy. To stan lub warunki, w których zapewniona jest ochrona narodu i terytorium państwa przed atakiem nieprzyjaciela; zapewnienie stabilnego i harmonijnego rozwoju państwa oraz realizacji jego strategicznych interesów politycznych i ekonomicznych. Bezpieczeństwo narodowe rozumiane jest również jako stan równowagi pomiędzy potencjałem obronnym kraju a zagrożeniem wywołanym możliwością powstania konfliktu. To również pewien stan świadomości społecznej, w którym powstający poziom zagrożeń poprzez posiadane zdolności obronne, nie budzi lęku, obaw o zachowanie uznanych warunków.

Bezpieczeństwo narodowe oznacza:

  • oczekiwanie społeczne na zapewnienie możliwości korzystania z dobrobytu ekonomicznego
  • korzystanie z autonomii społecznej
  • korzystanie z określonego statusu społecznego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, s. 169.
  2. Waldemar Kitler: Bezpieczeństwo Narodowe RP, s. 22–31.
  3. Egzystencjalny – definicja, synonimy, przykłady użycia. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-12-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, Akademia Obrony Narodowej, Warszawa 2002.
  • Waldemar Kitler: Bezpieczeństwo Narodowe RP, Podstawowe kategorie, Uwarunkowania, System. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej, 2011. ISBN 978-83-7523-159-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]