Przejdź do zawartości

Bioenergoterapia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakładanie rąk podczas zabiegu reiki

Bioenergoterapia – grupa metod z zakresu medycyny niekonwencjonalnej[1], zakładających możliwość oddziaływania osoby wykonującej zabieg (bioenergoterapeuty) na osobę chorą, w sposób bezpośredni (poprzez zbliżenie lub dotyk) lub na odległość (poprzez przepływ nieokreślonego rodzaju energii). Do metod tych zalicza się też modlitwę i inne metody mentalne[2].

Według obecnej wiedzy bioenergoterapia jest metodą niemającą podstaw naukowych. Nauka medyczna ewentualne efekty bioenergoterapii przypisuje przede wszystkim sugestii[3].

Stan wiedzy i badania

[edytuj | edytuj kod]

Przez brak naukowego wyjaśnienia, jak może działać terapia bioenergoterapia, naukowcy zaklasyfikowali ją jako pseudonaukę[4]. Niektóre badania nie wykazały efektów wyższych niż efekt placebo[5][6]. Przeprowadzone w 2014 r. badania nad leczeniem energetycznym pacjentów z rakiem jelita grubego nie wykazały poprawy jakości życia, objawów depresyjnych, nastroju ani jakości snu[7].

Metody z zakresu bioenergoterapii spotykają się ze zdecydowaną krytyką lekarzy ze względu to, że sugestie osób praktykujących je opóźniają moment podjęcia przez chorego leczenia. W wyniku tego choroba jest w stadium trudnym do wyleczenia. Na zagrożenie takie zwraca uwagę np. prof. dr hab. n. med. Andrzej Gregosiewicz[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. bioenergoterapia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-10-05].
  2. John A. Astin, Elaine Harkness, Edzard Ernst, The Efficacy of “Distant Healing”, „Annals of Internal Medicine”, 132 (11), 2000, s. 903–910, DOI10.7326/0003-4819-132-11-200006060-00009, ISSN 0003-4819 [dostęp 2020-06-20].
  3. a b Andrzej Gregosiewicz, Bioenergogłupota w natarciu, „Gazeta Lekarska”, marzec 2002 [zarchiwizowane z adresu 2014-05-17].
  4. M. Galle, [Bioresonance, a study of pseudo-scientific language], „Forschende Komplementarmedizin Und Klassische Naturheilkunde = Research in Complementary and Natural Classical Medicine”, 11 (5), 2004, 306; author reply 306, ISSN 1424-7364, PMID15580708 [dostęp 2019-10-16].
  5. B. Wüthrich, Unproven techniques in allergy diagnosis, „Journal of Investigational Allergology & Clinical Immunology”, 15 (2), 2005, s. 86–90, ISSN 1018-9068, PMID16047707 [dostęp 2019-10-16].
  6. M.H. Schöni, W.H. Nikolaizik, F. Schöni-Affolter, Efficacy trial of bioresonance in children with atopic dermatitis, „International Archives of Allergy and Immunology”, 112 (3), 1997, s. 238–246, DOI10.1159/000237460, ISSN 1018-2438, PMID9066509 [dostęp 2019-10-16].
  7. Christina Gundgaard Pedersen i inni, Effectiveness of energy healing on Quality of Life: a pragmatic intervention trial in colorectal cancer patients, „Complementary Therapies in Medicine”, 22 (3), 2014, s. 463–472, DOI10.1016/j.ctim.2014.04.003, ISSN 1873-6963, PMID24906586 [dostęp 2019-10-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]