Przejdź do zawartości

Buspiron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buspiron
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H31N5O2

Masa molowa

385,50 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

36505-84-7
33386-08-2 (chlorowodorek)

PubChem

2477

DrugBank

DB00490

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05 BE01

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Buspiron (łac. Buspironum) – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy o działaniu anksjolitycznym (przeciwlękowym) z grupy azapironów. Jest agonistą receptora 5-HT1a, nie ma powinowactwa do receptorów GABA, jest antagonistą receptorów dopaminowych D3 i D4[2]. Buspiron wykazuje działanie przeciwlękowe po około 2 tygodniach, przez co nie jest wykorzystywany w leczeniu ataków paniki[3]. Nie wykazuje właściwości przeciwdrgawkowych, sedacji ani uzależnienia. Nie nasila działania alkoholu.

Opakowanie z tabletkami 10 mg Busparu

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

Buspirone, Buxal, Buspar, Bespar, Mabuson, Spamilan

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Buspirone, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00490 (ang.).
  2. Jack Bergman i inni, Modification of cocaine self-administration by buspirone (buspar®): potential involvement of D3 and D4 dopamine receptors, „The International Journal of Neuropsychopharmacology”, 16 (2), 2013, s. 445–458, DOI10.1017/S1461145712000661, PMID22827916, PMCIDPMC5100812.
  3. Wojciech Kostowski, Zbigniew S. Herman: Farmakologia – podstawy farmakoterapii: podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 1569. ISBN 83-200-3352-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.