Przejdź do zawartości

Córka faraona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odnalezienie Mojżesza (mal. Lawrence Alma-Tadema, 1904)

Córka faraona – nieznana z imienia postać biblijna ze Starego Testamentu. Zgodnie z relacją zawartą w Księdze Wyjścia (Wj 2,5-10) wyłowiła z rzeki koszyk z chłopcem, któremu nadała imię Mojżesz, i którego wychowała następnie jak własnego syna.

Tożsamość

[edytuj | edytuj kod]

Choć Biblia nie podaje imienia córki faraona, w hagadach utożsamiono ją ze wspomnianą w 1 Księdze Kronik (1 Krn 4,18) córką faraona o imieniu Bitia (בִּתְיָה), żoną Mereda. Tradycja rabiniczna widzi w niej czcicielkę Jahwe, prawdopodobną potajemną konwertytkę na judaizm, jej męża Mereda utożsamia zaś z Kalebem. Miała zostać jako jedyna pierworodna w Egipcie oszczędzona podczas 10 plagi[1]. Według Księgi Jubileuszów córka faraona nosiła imię Tarmut, u Artapanosa z Aleksandrii Merris, zaś u Józefa Flawiusza Termutis[2].

W tradycji islamskiej nosi imię Asija i jest żoną, a nie córką faraona. Także islamscy egzegeci przypisują jej potajemne czczenie Boga Izraela[3].

Motyw córki faraona odnajdującej w sitowiu koszyk z małym Mojżeszem często pojawia się w sztuce chrześcijańskiej, gdzie stanowi prefigurację ucieczki Świętej Rodziny do Egiptu. Ubranej zazwyczaj w bogate szaty córce faraona towarzyszą często służące i obserwująca całą scenę z ukrycia Miriam[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ronald L. Eisenberg: Essential Figures in the Bible. Plymouth: Jason Aronson, 2013, s. 38. ISBN 978-0-7657-0939-4.
  2. Erkki Koskenniemi: The Old Testament Miracle-Workers in Early Judaism. Tübingen: Mohr Siebeck, 1987, s. 283. ISBN 3-16-148604-8.
  3. Brannon Wheeler: Moses. W: The Blackwell Companion to the Qur'an. edited by Andrew Lippin. Malden: Blackwell Publishing, 2006, s. 249. ISBN 978-1-4051-1752-4.
  4. John Baldock: Kobiety w Biblii. Warszawa: Bellona, 2008, s. 64. ISBN 978-83-1111265-0.