Chlorek cyny(IV)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
próbka krystalicznego pentahydratu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
SnCl4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
260,52 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwna dymiąca ciecz o duszącym zapachu[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chlorek cyny(IV) (dawniej: chlorek cynowy, SnCl4) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i cyny na IV stopniu utlenienia.
Wytwarza się go w reakcji gazowego chloru z cyną. W temperaturze pokojowej jest bezbarwnym płynem, który „dymi” w kontakcie z powietrzem, wydzielając szczypiący zapach. Sól pięciowodna tworzy białożółte kryształy i rozkłada się po podgrzaniu do 56 °C[2].
Chlorek cyny(IV) miesza się w dowolnym stosunku z czterochlorkiem węgla. Rozpuszcza również wiele substancji nieorganicznych, takich jak fosfor i jod, a także różne jodki.
Bezwodny chlorek cyny(IV) jest kwasem Lewisa i może być wykorzystywany jako katalizator kwasowy w reakcji Dielsa-Aldera[5]. Z zimną wodą ulega hydrolizie, z gorącą ulega rozkładowi. W kwasie solnym i roztworach chlorków występuje jako SnCl62−. Skrajnie silnie drażni skórę, wydzielając w kontakcie z nią chlorowodór.
Chlorek cyny(IV) został otrzymany po raz pierwszy przez alchemika Libaviusa w 1605 roku. W trakcie I wojny światowej był używany jako broń chemiczna.
Jest materiałem wyjściowym dla związków metaloorganicznych cyny.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tin tetrachloride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24287 [dostęp 2021-12-08] (ang.).
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4–68-69.
- ↑ a b c Tin(IV) chloride (nr 217913) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b Chlorek cyny(IV), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-10] (ang.).
- ↑ Lewis Acid Catalysis of the Diels-Alder Reaction. W: Francis A. Carey, Richard J. Sundberg: Advanced Organic Chemistry. Part B. Reactions and Synthesis. Wyd. 5. Springer, 2007, s. 481. ISBN 978-0-387-68350-8.