Czapetka samarangijska
Wygląd
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
czapetka samarangijska | ||
Nazwa systematyczna | |||
Syzygium samarangense (Blume) Merr. & L. M. Perry J. Arnold Arbor. 19:115. 1938 | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Czapetka samarangijska (Syzygium samarangense (Blume) Merr. & Perry) – gatunek drzewa z rodziny mirtowatych. Pochodzi z Birmy, Tajlandii, Indonezji, Filipin, Malezji, Papui-Nowej Gwinei i Wysp Salomona[3]. Jest uprawiany również w innych krajach o klimacie tropikalnym. W różnych częściach świata owoce posiadają wiele lokalnych nazw[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Wieczniezielone drzewo osiągające do 12 m wysokości.
- Liście
- Podługowate, elipsoidalne, o długości do 25 cm.
- Kwiaty
- Niewielkie, białe, czteropłatkowe.
- Owoce
- Gruszkowate jadalne jagody, do 15 cm długości. Woskowate, stąd jedna z nazw angielskich: „wax apple”. Barwa bardzo zróżnicowana, od niemal białej, poprzez czerwoną do niemal czarnej. Smak mało wyrazisty, podobny do chrupiącego jabłka.
- Gatunki podobne
- Czapetka wodnista
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Drzewo hodowane głównie dla owoców, owoce wykorzystywane w kuchni malajskiej
- Na Filipinach drewno używane do budowy chat;
- Kwiaty wykorzystywane na Tajwanie w celach leczniczych[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
- ↑ Syzygium samarangense, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ M.M.P.N.D. - Sorting Syzygium names [online], www.plantnames.unimelb.edu.au [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ Java Apple [online], www.hort.purdue.edu [dostęp 2017-11-22] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jens Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-378-9.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 219844
- EoL: 2508668
- Flora of China: 200014872
- Flora of North America: 200014872
- GBIF: 3183180
- identyfikator iNaturalist: 322878
- IPNI: 602209-1
- ITIS: 506170
- NCBI: 260143
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-200262
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:602209-1
- identyfikator Tropicos: 22102115
- USDA PLANTS: SYSA3
- CoL: 546S2