Przejdź do zawartości

Donald Pleasence

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Donald Pleasence
Ilustracja
Imię i nazwisko

Donald Henry Pleasence

Data i miejsce urodzenia

5 października 1919
Worksop, Nottinghamshire, Anglia

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1995
Saint-Paul-de-Vence, Alpy Nadmorskie, Francja

Zawód

aktor

Współmałżonek

Miriam Raymond
(1941–1958; rozwód)
Josephine Crombie
(1959–1970; rozwód)
Meira Shore
(1970–1988; rozwód)
Linda J. Kentwood
(1988–1995; jego śmierć)

Lata aktywności

1946–1995

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Donald Henry Pleasence[1] (ur. 5 października 1919 w Worksop, zm. 2 lutego 1995 w Saint-Paul-de-Vence) – angielski aktor charakterystyczny.

W 1994 roku królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE)[2], przyznawanym obywatelom brytyjskim, którzy przyczynili się do rozsławienia Wielkiej Brytanii na całym świecie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Donald Pleasence w filmie Oko diabła

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Worksop[3] w hrabstwie Nottinghamshire w rodzinie kolejarzy jako syn Alice (z domu Armitage) i Thomasa Stanleya Pleasence'a. Wychowywał się jako ścisły metodysta w Grimoldby w hrabstwie Lincolnshire. W latach młodzieńczych lubił recytować. Uczęszczał do Crosby Junior School w Scunthorpe i Ecclesfield Grammar School w Sheffield. Po ukończeniu liceum zdobył miejsce w Royal Academy of Dramatic Art, ale nie mógł studiować, z powodu braku stypendium[4].

Przez półtora roku pracował na torze jako szef stacji kolejowej w South Yorkshire. Potem otrzymał angaż w Jersey Repertory Company jako kierownik i okazjonalnie jako aktor w pełnym wymiarze. W 1939 roku debiutował w spektaklu Wichrowe Wzgórza[5]. Jego działalność teatralną przerwała II wojna światowa. Jako obdżektor początkowo odmówił służby wojskowej i przez pół roku pracował jako drwal. Ale potem zmienił swoje nastawienie i został radiooperatorem bombowca Lancaster w Royal Air Force. Zestrzelony nad Francją, został uwięziony w niemieckim obozie jenieckim, w Barth na Pomorzu gdzie spędził rok.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie w 1946 powrócił do teatru i dostał angaż w Londynie w komedii szekspirowskiej Wieczór Trzech Króli. W ciągu następnych pięciu lat występował z różnymi grupami teatralnymi, w tym Birmingham Repertory Theatre i Bristol Old Vic. W 1948 został zatrudniony przez Laurence’a Oliviera[6], który zauważył go na londyńskiej scenie. W 1951 był obsadzony na Broadwayu w produkcjach szekspirowskich Juliusz Cezar i Antoniusz i Kleopatra. Do jego największych teatralnych kreacji należy rola niepełnosprawnego umysłowo nieuczciwego Daviesa w dramacie Harolda Pintera Dozorca (The Caretaker, premiera: 27 kwietnia 1960) z Alanem Batesem w Arts Theatre.

W 1952 trafił na szklany ekran w dramacie BBC The Dybbuk z Peterem Wyngarde. Zwrócił na siebie uwagę jako Parsons w ekranizacji powieści George’a Orwella Rok 1984 (Nineteen Eighty-Four, 1956) w reżyserii Clive’a Donnelly. Cztery lata później w filmie z Jamesem Bondem Żyje się tylko dwa razy (You Only Live Twice, 1967) zagrał czarny charakterErnsta Stavro Blofelda. Kolejne imponujące kreacje to m.in. fałszerz dokumentów Colin w dramacie wojennym Johna Sturgesa Wielka ucieczka (The Great Escape, 1963), gospodarz zamku, zniewieściały i neurotyczny George w komediodramacie Romana Polańskiego Matnia (Cul-de-Sac, 1966), szef SS Heinrich Himmler w dramacie wojennym Orzeł wylądował (The Eagle Has Landed, 1976), doktor Samuel „Sam” Loomis w filmach z serii Halloween czy prezydent w dreszczowcu science fiction Johna Carpentera Ucieczka z Nowego Jorku (Escape from New York, 1981)[7]. Można go było także zobaczyć w serialach: Przygody Robin Hooda (The Adventures of Robin Hood) w roli Jana bez Ziemi, Strefa mroku (The Twilight Zone), Ścigany (The Fugitive), Hawaii Five-O, Columbo, Centennial i Miss Marple.

Aktor użyczył również głosu w reklamie społecznej The Spirit of Dark and Lonely Water z 1973 roku[8]. Spot, mający ostrzegać dzieci przed niebezpieczeństwem związanym z zabawą nad wodą, stał się owiany złą sławą przez rzekome wywoływanie koszmarów[8].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Donald Pleasence (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2017-08-21]. (port.).
  2. Donald Pleasence (1919-1995). findagrave.com. [dostęp 2017-08-21]. (ang.).
  3. Donald Pleasence (5 de Outubro de 1919). Filmow. [dostęp 2017-08-21]. (port.).
  4. Donald Pleasence. ČSFD.cz. [dostęp 2017-08-21]. (cz.).
  5. Donald Pleasence Biography (1919-1995). Film Reference. [dostęp 2017-08-21]. (ang.).
  6. Donald Pleasence. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-08-21]. (ang.).
  7. Donald Pleasence. MYmovies.it. [dostęp 2017-08-21]. (wł.).
  8. a b Water horror. BBC News. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]