Dziedziczki
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Tematyka | |||
| Typ utworu |
powieść | ||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania |
2005 | ||
| Wydawca | |||
| |||
Dziedziczki – powieść fantastyczna dla młodzieży autorstwa Andrzeja Pilipiuka; trzecia część cyklu opowiadającego o losach kuzynek Kruszewskich, Moniki Stiepankowic i mistrza Sędziwoja. Pierwsze wydanie: Fabryka Słów, 2005 rok. Pozostałe części to Kuzynki (2003), Księżniczka (2004) i Zaginiona (2014).
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Bohaterki przebywają we rodzinnej wsi Kruszowice, gdzie próbują odbudować dawny majątek, napotykając trudności takie jak niechęć do pracy po-PGR-owskich wieśniaków. Wracają także antagoniści z Bractwa Drugiej Drogi, dalej polujący na informacje o nieśmiertelności[1][2][3][4].
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Paweł Dunin-Wąsowicz pisząc w czasopiśmie Lampa skrytykował książkę jako "kolejny zlepek banalnych przepychanek między dobrymi bohaterami a złym bractwem którejś tam drogi" powstałą, gdyż "poczytny cykl należy eksploatować niczym krowę w oborze". Skrytykował zwłaszcza prozę utworu jako "swoisty wzorzec smaku neutralnego a raczej jego braku"[1]
Rafał Śliwiak zrecenzował książkę dla czasopisma "Arte". Recenzent pozytywnie ocenił książkę, pisząc, że autor "ma talent gawędziarza", a książkę "czyta się szybko i lekko"; chwalił też "wartką akcję" i wątki historyczne i folklorowe, które "odbiegają od typowych schematów fantasy" a nawiązują do ludowych wierzeń słowiańskich[2]
Książkę zrecenzował Jarosław Machura dla portalu Histmag. Pozytywnie odniósł się do twórczości autora, pisząc, że trzecia część cyklu to "wciąż niesamowite przeżycie" i "piekielnie satysfakcjonująca dawki emocji". Recenzent chwalił także "niesamowite poczucie humoru pisarza" i wiedzę autora, przedstawiającego w książce m.in. przepisy kulinarne, aczkolwiek skrytykował nadmiar miejsc, które odwiedzają bohaterowie, uważając opisywanie kolejnych lokacji za nieco męczące dla czytelnika. W podsumowaniu napisał, że "Nie jest to dzieło z najwyżej półki, jednakże idealnie wpisuje się w kanon pozycji literatury rozrywkowej"[3].
Dla fanzinu "Esensja" książkę zrecenzowała Agnieszka Szady, chwaląc książkę za "wartką narrację i lekki styl" ale też zauważając fabuła trzeciej części cyklu jest w większości przewidywalna. Skrytykowała też opis wampirzycy Moniki, zauważając, że autor "niezbyt radzi sobie z przedstawieniem psychiki dziewczyny żyjącej czterocyfrową liczbę lat" i krytykując niezręczną seksualizację tej postaci. Recenzentka pochwaliła natomiast udane wplecenie "w akcję postaci i zabiegów rodem z ludowych legend", przez co zaliczyła książkę do gatunku urban fantasy[5].
Dla portalu Poltergeist książkę zrecenzował Mateusz Kominiarczuk. Uznał książkę za podobną do poprzednich części cyklu - "doskonały przykład na solidną, rzemieślniczą robotę... prostą, czytelną i zabawną, ale i niepozbawioną pewnej maestrii czy intrygującego pomysłu". Pozytywnie odebrał zmniejszenie "obfitej prezentacji przekonań politycznych" autora, nadmiernie eksponowaną w poprzednich tomach, ale krytykował brak rozwinięcia niektórych wątków[4].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Książka była nominowana do Nagrody Nautilus za 2005 rok[6],
Wydania
[edytuj | edytuj kod]- Fabryka Słów, Lublin 2010, ss. 304, ISBN 978-83-7574-251-0 (miękka oprawa)
- Fabryka Słów, Lublin 2012, ss. 304, ISBN 978-83-7574-604-4 (miękka oprawa ze skrzydełkami)
- Fabryka Słów, Lublin 2014, ss. 304, ISBN 978-83-7574-923-6 (zintegrowana oprawa)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paweł Dunin-Wąsowicz, Dojna krowa, „Lampa” (11), 2005, s. 73-74.
- ↑ a b Rafał Śliwiak, Dziedziczki, „Arte” (1), 2006, s. 39.
- ↑ a b Jarosław Machura, Andrzej Pilipiuk - „Dziedziczki” – recenzja i ocena [online], histmag.org, 12 grudnia 2007 [dostęp 2024-03-18].
- ↑ a b Mateusz Kominiarczuk, Dziedziczki - Andrzej Pilipiuk (recenzja) - Książki - POLTERGEIST [online], polter.pl, 14 marca 2006 [dostęp 2024-03-18] (pol.).
- ↑ Agnieszka Szady, ‹Seksualnie pobudzona wampirzyca› [online], Esensja.pl, 29 października 2005 [dostęp 2024-03-18] (pol.).
- ↑ Fahrenheit Crew, NAUTILUS 2005 – FINALIŚCI PLEBISCYTU [online], Fahrenheit [dostęp 2024-03-15] (pol.).