Przejdź do zawartości

Eleanor Catton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eleanor Catton
Ilustracja
Eleanor Catton, 24 listopada 2015
Data i miejsce urodzenia

24 września 1985
London

Narodowość

nowozelandzka

Język

angielski

Dziedzina sztuki

powieść

Ważne dzieła
  • "Wszystko, co lśni"
  • "Próba"
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eleanor Catton (ur. 24 września 1985 w London) – nowozelandzka pisarka.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w London, w kanadyjskim stanie Ontario, gdzie jej ojciec kończył doktorat na University of Western Ontario[1]. Dorastała w Christchurch[2], gdzie wyjechała wraz z rodziną w wieku 6 lat, po znalezieniu przez jej ojca zatrudnienia na University of Canterbury[1]. W wieku 13 lat przez rok mieszkała w Leeds[2]. Ukończyła Burnside High School, następnie studiowała anglistykę na University of Canterbury[3]. Jej matka była bibliotekarką[3], a później pracowała w nowozelandzkim ministerstwie edukacji[4]. Autorka ma brata i siostrę[3]. Obecnie wraz z partnerem Stevenem Toussaintem[3][5] mieszka w Auckland[6], gdzie uczy pisania kreatywnego na Manukau Institute of Technology[3]. 3 stycznia 2016 poślubiła swojego długoletniego partnera[7].

Kariera pisarska

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 wygrała organizowany przez „Sunday Star-Times” konkurs na krótką opowieść[8] z utworem „Necropolis”[9]. Jej pierwsza powieść, „Próba”[10] (ang. „The Rehearsal”) została wydana w 2008 jako praca magisterska na uniwersytecie Wiktorii[1], na którym autorka ukończyła pisanie kreatywne[3]. Została również nominowana do The Guardian First Book Award oraz nagrody Dylana Thomasa[6] oraz wygrała Betty Trask Award[2][11]. Przetłumaczono ją na 12 języków[6].

W 2013 roku zdobyła nagrodę Bookera za powieść „Wszystko, co lśni”[12] (ang. „The Luminaries”), zostając najmłodszym laureatem tej nagrody[13][14][15], a 832-stronicowe dzieło zostało najdłuższym zwycięskim utworem w historii nagrody[13][14]. W 2014 książka zdobyła nagrodę New Zealand Post Book w kategoriach "fikcja" oraz "wybór publiczności"[16], a także została nominowana do nagrody Dylana Thomasa[17]. Powieść została przetłumaczona na 26 języków i sprzedana w 560 000 egzemplarzy[18].

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec stycznia 2015 podczas festiwalu literackiego w Indiach wyraziła swoje niezadowolenie poczynaniami rządu nowozelandzkiego, zarzucając mu arogancję i brak szacunku wobec ofiar przemocy seksualnej. Na tę wypowiedź zareagował premier John Key, który wystąpił w telewizji śniadaniowej by dać wyraz swojemu rozczarowaniu jej postawą. Jego krytyka była początkiem fali krytyki ze strony części społeczeństwa, jeden z dziennikarzy publicznego radia nazwał ją zdrajczynią[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Five facts about Man Booker Prize winner Eleanor Catton. cbc.ca, 2013-10-15. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  2. ↑ a b c Tom Tivnan: Eleanor Catton: Interview. thebookseller.com, 2013-10-15. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Marc McEvoy: Interview: Eleanor Catton. brisbanetimes.com.au, 2013-09-14. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  4. ↑ Kira Cochrane: Eleanor Catton: 'I'm strongly influenced by box-set TV drama. At last the novel has found its screen equivalent'. theguardian.com, 2013-09-07. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  5. ↑ Charlotte Higgins: Eleanor Catton: 'Male writers get asked what they think, women what they feel'. theguardian.com, 2013-10-16. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  6. ↑ a b c Eleanor Catton. themanbookerprize.com. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-10)]. (ang.).
  7. ↑ Luminaries author marries long-time partner. nzherald.co.nz, 2016-01-03. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).
  8. ↑ Eleanor Catton. grantabooks.com. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)]. (ang.).
  9. ↑ Necropolis - 2007 winner. stuff.co.nz, 2007-11-11. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  10. ↑ Anna Ready: Literatura faz księżyca. dwutygodnik.com, 2014-10. [dostęp 2015-10-21]. (pol.).
  11. ↑ The Betty Trask Prizes and Awards – Past Winners. societyofauthors.org. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)]. (ang.).
  12. ↑ Michał Nogaś: W "Z najwyższej półki" najmłodszy Booker w historii!. polskieradio.pl, 2014-10-06. [dostęp 2015-10-21]. (pol.).
  13. ↑ a b And the winner is.... themanbookerprize.com, 2013-10-15. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)]. (ang.).
  14. ↑ a b Tim Masters: Man Booker Prize: Eleanor Catton becomes youngest winner with The Luminaries. bbc.com, 2013-10-15. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  15. ↑ Canadian-born Eleanor Catton wins Booker Prize. cbc.ca, 2013-10-15. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
  16. ↑ Winners of the New Zealand Post Book Awards. booksellers.co.nz, 2014-08-27. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (ang.).
  17. ↑ 2014 Winner and shortlisted authors. [w:] Dylan Thomas Prize [on-line]. swansea.ac.uk. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  18. ↑ Eleanor Catton's stellar success. stuff.co.nz, 2014-08-04. [dostęp 2015-10-22]. (ang.).
  19. ↑ Milena Rachid Chehab: Eleanor Catton: Pisarka, która została zdrajczynią. wyborcza.pl, 2016-02-01. [dostęp 2016-02-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eleanor_Catton&oldid=70965011”