Przejdź do zawartości

Françafrique

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francuska strefa wpływów w Afryce Zachodniej w czerwcu 2023 r. (ciemnoniebieski: znaczące wpływy francuskie, czerwony: rosyjska strefa wpływów, cyjan i fioletowe granice: strefy franka CFA)
Mapa przedstawiająca francuskie kolonie, protektoraty i terytoria mandatowe (na niebiesko) w Afryce w 1930 r., tj. Francuska Afryka Równikowa, Francuska Afryka Północna, Francuski Somaliland i Francuska Afryka Zachodnia. Wraz z byłymi koloniami belgijskimi (pokazanymi na żółto) obszary te stanowią obecnie większość francuskojęzycznej Afryki ----

     Belgia

     Francja

     Wielka Brytania

     Włochy

     Portugalia

     Hiszpania

     Państwa niepodległe „de iure”

Françafrique (wym. fr.: [fʁɑ̃safʁik]) – w stosunkach międzynarodowych strefa wpływów Francji (lub pré carré w języku francuskim, co oznacza „podwórko”) nad byłymi koloniami francuskimi i (także francuskojęzycznymi) belgijskimi w Afryce Subsaharyjskiej[1][2].

Termin ten wywodzi się od wyrażenia France-Afrique, którego w 1955 roku użył pierwszy prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej Félix Houphouët-Boigny do opisania bliskich związków swojego kraju z Francją[1][2]. Termin został później przemianowany na Françafrique przez François-Xaviera Verschave’a w 1998 roku w celu skrytykowania rzekomej korupcji i niejawnej działalności francusko-afrykańskich politycznych, gospodarczych i wojskowych sieci wpływów, określanej również mianem francuskiego neokolonializmu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Maja Bovcon, Françafrique and regime theory, „European Journal of International Relations”, 19 (1), 2013, s. 5–26, DOI10.1177/1354066111413309, ISSN 1354-0661 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
  2. a b Joanna Ciesielska-Klikowska, Bartosz Mądry, Koniec z Françafrique? Polityka Emmanuela Macrona wobec państw afrykańskich, „Rocznik Integracji Europejskiej” (16), 2023, s. 119–137, DOI10.14746/rie.2022.16.7, ISSN 1899-6256 [dostęp 2023-08-31].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Borrel, Thomas et al (eds.) (2021): L’Empire qui ne veut pas mourir. Une histoire de la Françafrique. Paris: Seuil