Przejdź do zawartości

Grzebaczowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzebaczowate
Sphecidae
Latreille, 1802
Ilustracja
Samica wytrzeszczki tarczówkowej atakująca larwę pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Rodzina

grzebaczowate

Grzebaczowate (Sphecidae) – rodzina owadów z rzędu błonkówek. Jedna z rodzin tradycyjnie zaliczanych do grzebaczy[1], obecnie zgrupowanych w nadrodzinie Apoidea[2]. W Polsce występuje około 230 gatunków.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Należą tutaj gatunki karmiące larwy zabitymi lub sparaliżowanymi owadami, rzadziej pająkami[3]. Sparaliżowane owady zanoszą do gniazda, jednakże, w odróżnieniu od nastecznikowatych, w jednej komorze lęgowej umieszczają przeważnie kilka upolowanych owadów. Ofiara jest sparaliżowana i nie może uciec, jednak przez kilka tygodni pozostaje przy życiu zapewniając potomstwu grzebacza pożywienie. Postać dorosła żywi się nektarem kwiatów. Wykazują dużą specyficzność przy wybieraniu ofiar: każdy gatunek ma określony krąg gatunków owadów, na które poluje. Prowadzą samotniczy tryb życia. Gniazda budują w ziemi. Grzebaczowate są bardzo zróżnicowane morfologicznie: niektóre gatunki są wybitnie smukłe, inne krępe. Dominuje kolorystyka czarno-żółta i czarno-czerwona. Podobnie jak u pszczół, również u grzebaczowatych pierwszy pierścień tułowia (zaplecze) nie sięga do pokryw skrzydeł, czym różnią się od innych błonkówek. Są organizmami haplodiploidalnymi.

Taszczyn pszczeli (Philanthus triangulum) przenosi schwytaną pszczołę do gniazda wykopanego w piasku.

Niektóre gatunki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojciech J. Pulawski, Catalog of Sphecidae [online], California Academy of Sciences [dostęp 2019-12-27] (ang.).
  2. Integrated Taxonomic Information System [online], itis.gov [dostęp 2019-12-27].
  3. grzebaczowate, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Heiko Bellmann, Henryk Garbarczyk: Owady. Warszawa: Multico, 2007. ISBN 978-83-7073-418-3.
  • Cezary Gębicki, Jacek Szwedo: Owady Polski. Atlas i klucz. Krzeszowice: Wydawnictwo Kubajak, 2000. ISBN 83-87971-19-7.