Przejdź do zawartości

Gustaw Bernadotte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Bernadotte
Frans Gustaf Oscar
Ilustracja
Wizerunek herbu
Dane biograficzne
Dynastia

Bernadotte

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1827
Solna

Data i miejsce śmierci

24 września 1852
Christiana

Miejsce spoczynku

Kościół na Riddarholmen

Ojciec

Oskar I

Matka

Józefina de Beauharnais

Odznaczenia
Królewski Order Karola XIII (Szwecja)

Gustaw Bernadotte (szw. Frans Gustaf Oscar; ur. 18 czerwca 1827 w Solnie, zm. 24 września 1852 w Christianii) – książę Szwecji, Norwegii i Upplandu, kompozytor. Był drugim synem króla Szwecji i Norwegii, Oskara I, oraz jego żony, Józefiny de Beauharnais, a także bratem dwóch królów Szwecji i Norwegii, Karola XV i Oskara II.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]
Rodzina królewska (1837)

Urodził się 18 czerwca 1827 roku w pałacu Haga[1] w Solnie jako drugie dziecko Oskara, księcia Södermanland (przyszłego Oskara I, króla Szwecji i Norwegii) oraz jego żony, Józefiny de Beauharnais. Władcą Szwecji i Norwegii był wówczas jego dziadek, Karol XIV Jan, pierwszy przedstawiciel dynastii Bernadotte na tych tronach. Ze strony matki mały książę był natomiast potomkiem króla bawarskiego, Maksymiliana I Józefa Wittelsbacha. Jego babką była natomiast cesarzowa francuska, Józefina, pierwsza żona Napoleona Bonapartego.

Gustaw miał czworo rodzeństwa – Karola (ur. 1826), Oskara (ur. 1828), Eugenię (ur. 1830) i Augusta (ur. 1831). Dwóch jego braci zostało w przyszłości królami Szwecji i Norwegii.

W dzieciństwie książę został oddany pod opiekę królewskiej guwernantki hrabiny Christiny Taube, następnie uczył się na Uniwersytecie w Uppsali oraz Uniwersytecie w Christianii (obecnie Oslo). W 1850 roku, po wstąpieniu do wojska, uzyskał stopień podpułkownika.

Pomnik Gustawa w parku Haga

Oprócz tego Gustaw uczył się u szwedzkiego kompozytora, Adolfa Fredrika Lindblada. Przez całe życie książę wykazywał ogromne zainteresowanie muzyką i sztuką. Jest autorem wielu kompozycji, które często pisał pod pseudonimem G*****. Najpopularniejszymi jego utworami są: Studentsången (tradycyjna piosenka na szwedzkiej wersji studniówki) i Vårsång (wykonywana w Noc Walpurgi)[2]. Dzięki zdolnościom muzycznym nazywa się go często księciem-śpiewakiem (szw. sångarprinsen)[3].

Zmarł na tyfus 24 września 1852 roku w Christianii (obecnie Oslo). Został pochowany w Kościele na Riddarholmen[4]. W 1853 roku sporządzono pośmiertną kompilację jego twórczości muzycznej, a Królewska Szwedzka Akademia Nauk, której był członkiem od 1844 roku, postawiła mu w 1854 roku pomnik w parku Haga[5].

Został sportretowany przez Alfa Kjellina w szwedzkim filmie Prins Gustaf z 1944 roku[6]. Tematem produkcji jest miłość księcia do aktorki, Anny Marii Wastenius.

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie

Jan Bernadotte
(1683–1760)
∞1707
Maria du Pucheu
(1686–1773)

Jan Saint Vincent
(1692–1762)
∞1719
Maria d'Abbadie de Sireix
(1694–1752)

Józef Clary
(1693–1748)
∞1724
Franciszka Agnes Ammoric
(1705–1776)

Józef Ignacy Somis
(–1750)
∞1739
Katarzyna Róża Soucheiron
(1696–1776)

Franciszek de Beauharnais
(1714–1800)
∞1751
Maria Anna Pyvart de Chastulle
(1722–1766)

Józef Gaspard de Tascher
(1735–1790)
∞1761
Maria des Vergers de Sanois
(1736–1807)

Fryderyk Michał Wittelsbach
(1724–1767)
∞1746
Maria Franciszka Wittelsbach
(1724–1794)

Jerzy Wilhelm Hessen-Darmstadt
(1722–1782)
∞1748
Maria Leiningen-Dagsburg-Falkenburg
(1729–1818)

Pradziadkowie

Jan Hernyk Bernadotte
(1711–1780)
∞1754
Joanna de Saint Vincent
(1728–1809)

Franciszek Clary
(1725–1794)
∞1759
Franciszka Somis
(1737–1815)

Aleksander de Beauharnais
(1760–1794)
∞1779
Maria Józefina Tascher
(1763–1814)

król Bawarii
Maksymilian I Józef Wittelsbach
(1756–1825)
∞1785
Augusta Hessen-Darmstadt
(1765–1796)

Dziadkowie

król Szwecji i Norwegii
Karol XIV Jan
(1763–1844)
∞1797
Désirée Clary
(1777–1860)

Eugeniusz de Beauharnais
(1781–1824)
∞1806
Augusta Amalia Wittelsbach
(1788–1851)

Rodzice

król Szwecji i Norwegii
Oskar I Bernadotte (1799–1859)
∞1823
Józefina de Beauharnais (1807–1876)

Gustaw Bernadotte (1827-1852)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. History - Sveriges Kungahus [online], www.kungahuset.se [dostęp 2022-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28] (ang.).
  2. Formal audiences. How it works: The music - Sveriges Kungahus [online], www.kungahuset.se [dostęp 2022-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-08] (ang.).
  3. Prince Gustaf - Sveriges Kungahus [online], www.kungahuset.se [dostęp 2022-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-21] (ang.).
  4. The unknown composer who would have been King [online], Royal Central, 7 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-21] (ang.).
  5. Gustav of Sweden-Norway (1827-1852) - Find A... [online], www.findagrave.com [dostęp 2022-01-21] (ang.).
  6. Gustav of Sweden-Norway (1827-1852) - Find A... [online], www.findagrave.com [dostęp 2022-01-21] (ang.).
  7. Anton Frans Karl Anjou, Riddare af Konung Carl XIII:s orden 1811-1900. Biografiska anteckningar, Eksjö, Eksjö tryckeri-aktiebolag, 1900 [dostęp 2022-01-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]