Halibut czarny
| Reinhardtius hippoglossoides[1] | |||
| (Walbaum, 1792) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Reinhardtius | ||
| Gatunek |
halibut czarny | ||
| Synonimy | |||
| |||
Halibut czarny[2], halibut niebieski[3], kulbak czarny[4][a] (Reinhardtius hippoglossoides) – gatunek jadalnej ryby morskiej z rodziny flądrowatych (Pleuronectidae), nazywany również halibutem mniejszym lub grenlandzkim. Różnorodność nazw tego gatunku odzwierciedla cechy budowy, miejsca występowania i porównanie z pokrewnym halibutem białym. Niebieski i czarny nawiązuje do boków ciała - z jednej strony ciemnoniebieskie, z drugiej niemal czarne, grenlandzki – poławiany wokół Grenlandii, mniejszy – ryba mniejsza od halibuta białego. Jest również od niego bardziej pospolita, poławiana gospodarczo na dużą skalę.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Chłodne wody oceaniczne półkuli północnej, zwłaszcza okołobiegunowe. Preferuje wody o temperaturze poniżej 4 °C.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Halibut niebieski jest dużą rybą drapieżną. Osiąga przeciętnie do 1 m, maksymalnie do 1,2 m długości i kilkunastu kilogramów masy ciała. Otwór gębowy duży i uzębiony. Lewe oko jest położone na grzbietowej części głowy. Prawa strona ciała ciemniejsza. Linia boczna wyraźnie zaznaczona, ciągła.
Halibut niebieski poluje w wodach pelagialnych i bentopelagialnych. Najczęściej przebywa w toni wodnej od 20–2000 metrów od powierzchni.
Żywi się skorupiakami, rybami i przydennymi bezkręgowcami.
Gatunkiem pokrewnym jest halibut biały (Hippoglossus hippoglossus).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Reinhardtius hippoglossoides, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
- ↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zobacz: kulbak czarny
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby morskie, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 198, ISBN 83-7129-306-2, OCLC 830127003.