Przejdź do zawartości

Harry Hopkins Mk VIII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harry Hopkins Mk VIII
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Metropolitan-Cammell

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1941

Produkcja

1941–1944

Wycofanie

1950

Egzemplarze

99

Dane techniczne
Silnik

Meadows 12-cylindrowy, rzędowy gaźnikowy, chłodzony cieczą
o mocy 148 KM (109 kW)

Pancerz

6–38 mm

Długość

kadłuba: 4,26 m

Szerokość

2,46 m

Wysokość

1,85 m

Masa

6,7 tony

Osiągi
Prędkość

48 km/h
w terenie: 32 km/h

Zasięg pojazdu

200

Dane operacyjne
Uzbrojenie
działo 2 pdr. QQF kal. 40 mm

1 × km Besa 7,92 mm

Użytkownicy
Wielka Brytania

Harry Hopkins Mk VIII to brytyjski lekki czołg z okresu II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Czołg Mk VIII powstał w zakładach Vickersa jako Light Tank Mark VII revised, czyli wersja ulepszona czołgu Mk VII. Później pojazd otrzymał oznaczenie Mk VIII Harry Hopkins (A25). Pierwsze trzy prototypy powstały w 1941 roku. Mk VIII posiadał takie same podwozie jak czołg Tetrarch Mk VII, ale inną wieżę i kadłub, oraz mocniejszy pancerz, którego maksymalna grubość wynosiła 38 mm.

Produkcją czołgów zajmowały się zakłady Metro-Cammell, które do momentu zakończenia produkcji w 1944 zbudowały 99 maszyn.

Pierwotnym przeznaczeniem czołgi Mk VIII były jednostki powietrznodesantowe. Wycofano je z ich uzbrojenia w 1950 wraz z rozwiązaniem jednostek szybowców desantowych.

Pojazdy na podwoziu Mk VIII

[edytuj | edytuj kod]
  • Alecto działo samobieżne uzbrojone w haubicę kalibru 95 mm, nazywane również Harry Hopkins Mk I CS.
  • Alecto Mk II (Alecto Recce) pojazdy uzbrojone w armaty kalibru 57 mm.
  • Alecto Mk III projekt pojazdu uzbrojonego w haubicę 25 pdr. kalibru 87,5 mm.
  • Alecto Mk IV projekt pojazdu uzbrojonego w haubicę 32 pdr. kalibru 114 mm.
  • Alecto Dozer spychacze na podwoziu Alecto, przebudowane z dział.

W różnych publikacjach są podawane różne dane taktyczno-techniczne.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Ledwoch, Jacek Solarz Czołgi brytyjskie 1939-45, Wydawnictwo Militaria, Warszawa 1994.