Heinz-Christian Strache
Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1969 |
---|---|
Wicekanclerz Austrii | |
Okres |
od 18 grudnia 2017 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Wolnościowej Partii Austrii | |
Okres |
od 23 kwietnia 2005 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Hilmar Kabas (p.o.) |
Następca | |
Odznaczenia | |
Heinz-Christian Strache (ur. 12 czerwca 1969 w Wiedniu) – austriacki polityk, poseł do Rady Narodowej, w latach 2005–2019 przewodniczący Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ), od 2017 do 2019 wicekanclerz, od 2018 jednocześnie minister służby cywilnej i sportu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia jest technikiem dentystycznym, pracował w zawodzie w latach 1993–2000. Jak określił na swojej stronie internetowej, w politykę zaangażował się, gdyż wychował się „w czerwonym Wiedniu”. Rozpoczął działalność w Wolnościowej Partii Austrii. W latach 1991–1996 zasiadał w radzie dzielnicy Landstraße w Wiedniu, następnie zaś w stołecznej radzie miasta i landtagu wiedeńskim (1996–2006). Od 1993 pełnił funkcję przewodniczącego struktur FPÖ w dzielnicy Landstraße. Trzy lata później zasiadł w zarządzie miejskim FPÖ. W latach 1997–1998 był przewodniczącym wiedeńskiej Ring Freiheitlicher Jugend, organizacji młodzieżowej swojego ugrupowania. W 2004 został przewodniczącym stołecznych struktur FPÖ. W tym samym roku wszedł w skład zarządu federalnego partii, zostając jego wiceprzewodniczącym (2004–2005). Przez krótki okres stał na czele klubu radnych w landtagu (2005–2006).
Jako działacz FPÖ był uważany za bliskiego współpracownika Jörga Haidera. Na początku 2005 sprzeciwił się jednak zajmowaniu funkcji przewodniczącego ugrupowania przez jego siostrę Ursulę Haubner. W rezultacie konfliktu Jörg Haider wystąpił z FPÖ, po czym w kwietniu 2005 założył własną partię BZÖ. 23 kwietnia 2005 Heinz-Christian Strache został wybrany na nowego przewodniczącego Wolnościowej Partii Austrii. W kolejnych latach uzyskiwał reelekcję na tę funkcję, stał się jednocześnie kandydatem partii na kanclerza lub wicekanclerza w wypadku wejścia FPÖ do rządu.
W latach 2006, 2008, 2013 i 2017 był wybierany w skład Rady Narodowej XXIII, XXIV, XXV i XXVI kadencji. W austriackim parlamencie objął funkcję przewodniczącego frakcji poselskiej FPÖ.
Po wyborach z 2017 jego ugrupowanie podjęło rozmowy koalicyjne ze zwycięską Austriacką Partią Ludową (ÖVP)[1]. W połowie grudnia ogłoszono zawarcie porozumienia i przedstawiono skład przyszłego gabinetu, w ramach którego liderowi wolnościowców przypadła funkcja wicekanclerza oraz ministra służby cywilnej i sportu[2]. Urzędowanie na stanowisku wicekanclerza rozpoczął 18 grudnia 2017, gdy rząd Sebastiana Kurza został zaprzysiężony przez prezydenta Alexandra Van der Bellena[3]. Obowiązki ministra objął 8 stycznia 2018[4].
17 maja 2019 dziennik „Süddeutsche Zeitung” i tygodnik „Der Spiegel” opublikowały nagrania ze spotkania lidera FPÖ m.in. z kobietą podającą się za krewną wpływowego rosyjskiego oligarchy. Do kontaktu tego miało dojść w lipcu 2017 na Ibizie, na kilka miesięcy przed planowanymi wyborami. W trakcie spotkania Heinz-Christian Strache miał oferować jej pomoc w uzyskaniu państwowych kontraktów w zamian za wsparcie jego partii przez austriacki tabloid, w który kobieta miała zainwestować. Poruszono także temat istnienia stowarzyszenia powołanego do przyjmowania dotacji na rzecz FPÖ z obejściem obowiązujących przepisów[5][6]. Zapoczątkowało to tzw. aferę z Ibizy. 18 maja kanclerz Sebastian Kurz zapowiedział odejście lidera FPÖ z rządu[7]. Tego samego dnia Heinz-Christian Strache złożył dymisję ze stanowisk rządowych oraz z funkcji przewodniczącego Wolnościowej Partii Austrii[8]. Ostatecznie odwołany z urzędów wicekanclerza i ministra został 22 maja[4]. Kilka dni później w wyborach europejskich dzięki głosom preferencyjnym uzyskał mandat europosła, jednak zrezygnował z jego objęcia[9]. W październiku 2019 ogłosił wycofanie się z działalności politycznej i zawieszenie członkostwa w partii[10]. W grudniu tegoż roku został wykluczony z FPÖ[11].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Rozwiedziony z Danielą Plachuttą-Strache, z którą ma dwoje dzieci[12]. Drugi związek małżeński zawarł z modelką Philippą Beck[13], z którą ma syna[14].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ÖVP und FPÖ „planen umfassende budgetäre Bestandsaufnahme”. diepresse.com, 25 października 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Kurz und Strache: „Österreich kann's besser”. diepresse.com, 16 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Die neue Regierung ist angelobt. orf.at, 18 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2019-05-22]. (niem.).
- ↑ Nagrania wideo obciążają wicekanclerza Austrii. onet.pl, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18].
- ↑ Heinz-Christian Strache: Vice-chancellor caught on secret video. bbc.com, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
- ↑ Austrian Chancellor Sebastian Kurz rules out working with vice-chancellor: reports. dw.com, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
- ↑ Strache erklärt Rücktritt. orf.at, 18 maja 2019. [dostęp 2019-05-18]. (niem.).
- ↑ Disgraced ex-leader of Austrian far right turns down EU Parliament seat. reuters.com, 17 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-18]. (ang.).
- ↑ Ex-leader of Austria's far-right Freedom Party to withdraw from politics. dw.com, 1 października 2019. [dostęp 2019-12-07]. (ang.).
- ↑ FPÖ in Österreich schließt Ex-Chef Strache aus. spiegel.de, 13 grudnia 2019. [dostęp 2020-01-05]. (niem.).
- ↑ Heinz-Christian Strache lässt sich scheiden. derstandard.at, 30 listopada 2005. [dostęp 2016-11-16]. (niem.).
- ↑ Strache & Philippa: So schön war die Geheimhochzeit!. oe24.at, 7 października 2016. [dostęp 2016-11-16]. (niem.).
- ↑ Warum Kurz seinem Vize Strache den Papamonat schenkt. kurier.at, 14 lutego 2019. [dostęp 2019-10-24]. (niem.).
- ↑ FPÖ-Chef Strache erhielt Orden der Republik. kurier.at, 13 lipca 2017. [dostęp 2024-02-09]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Curriculum vitae na stronie prywatnej. [dostęp 2016-11-16]. (niem.).
- Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2019-05-22]. (niem.).