Hiszpania w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||||
Nadawca |
Radiotelevisión Española (RTVE) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||||||
Liczba udziałów |
61 razy | ||||||||||||
Organizacja konkursu |
1 raz w 1969 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Strona internetowa |
Hiszpania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1961. Konkursem w kraju zajmuje się hiszpański nadawca publiczny Radiotelevisión Española (RTVE)[1].
Hiszpania dwukrotnie wygrała konkurs: w 1968 (Massiel z utworem „La, la, la”) oraz w 1969 (Salomé z utworem „Vivo Cantando”).
Hiszpania od 1999 jest jednym z krajów tzw. Wielkiej Czwórki (od 2011: Wielkiej Piątki), które mają zapewnione miejsce w finale konkursu ze względu na płacenie największych składek na organizację konkursu[2][3].
Uczestnictwo
[edytuj | edytuj kod]Hiszpania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1961. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich hiszpańskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.
Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
1961 | Conchita Bautista | „Estando contigo” | 9 | 8 | Brak rundy półfinałowej | |
1962 | Víctor Balaguer | „Llámame” | 13 | 0 | ||
1963 | José Guardiola | „Algo prodigioso” | 12 | 2 | ||
1964 | Tim, Nelly & Tony | „Caracola” | 12 | 1 | ||
1965 | Conchita Bautista | „Qué bueno, qué bueno” | 15 | 0 | ||
1966 | Raphael | „Yo soy aquél” | 7 | 9 | ||
1967 | „Hablemos del amor” | 6 | 9 | |||
1968 | Massiel | „La, la, la” | 1 | 29 | ||
1969 | Salomé | „Vivo Cantando” | 1 | 18 | ||
1970 | Julio Iglesias | „Gwendolyne” | 4 | 8 | ||
1971 | Karina | „En un mundo nuevo” | 2 | 116 | ||
1972 | Jaime Morey | „Amanece” | 10 | 83 | ||
1973 | Mocedades | „Eres tú” | 2 | 125 | ||
1974 | Peret | „Canta y sé feliz” | 9 | 10 | ||
1975 | Sergio y Estíbaliz | „Tú volverás” | 10 | 53 | ||
1976 | Braulio | „Sobran las palabras” | 16 | 11 | ||
1977 | Micky | „Enséñame a cantar” | 9 | 52 | ||
1978 | José Vélez | „Bailemos un vals” | 9 | 65 | ||
1979 | Betty Missiego | „Su canción” | 2 | 116 | ||
1980 | Trigo Limpio | „Quédate esta noche” | 12 | 38 | ||
1981 | Bacchelli | „Y solo tú” | 14 | 38 | ||
1982 | Lucía | „Él” | 10 | 52 | ||
1983 | Remedios Amaya | „¿Quién maneja mi barca?” | 19 | 0 | ||
1984 | Bravo | „Lady, Lady” | 3 | 106 | ||
1985 | Paloma San Basilio | „La fiesta terminó” | 14 | 36 | ||
1986 | Cadillac | „Valentino” | 10 | 51 | ||
1987 | Patricia Kraus | „No estás solo” | 19 | 10 | ||
1988 | La Década | „La chica que yo quiero” | 11 | 58 | ||
1989 | Nina | „Nacida para amar” | 6 | 88 | ||
1990 | Azúcar Moreno | „Bandido” | 5 | 96 | ||
1991 | Sergio Dalma | „Bailar pegados” | 4 | 119 | ||
1992 | Serafín Zubiri | „Todo esto es la música” | 14 | 37 | ||
1993 | Eva Santamaría | „Hombres” | 11 | 58 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Alejandro Abad | „Ella no es ella” | 18 | 17 | Brak rundy półfinałowej | |
1995 | Anabel Conde | „Vuelve conmigo” | 2 | 119 | ||
1996 | Antonio Carbonell | „¡Ay, qué deseo!” | 20 | 17 | 14[a] | 43 |
1997 | Marcos Llunas | „Sin rencor” | 6 | 96 | Brak rundy półfinałowej | |
1998 | Mikel Herzog | „¿Qué voy a hacer sin ti?” | 16 | 21 | ||
1999 | Lydia | „No quiero escuchar” | 23 | 1 | ||
2000 | Serafín Zubiri | „Colgado de un sueño” | 18 | 18 | ||
2001 | David Civera | „Dile que la quiero” | 6 | 76 | ||
2002 | Rosa López | „Europe’s Living a Celebration” | 7 | 81 | ||
2003 | Beth | „Dime” | 8 | 81 | ||
2004 | Ramón | „Para llenarme de ti” | 10 | 87 | Wielka Czwórka[b] | |
2005 | Son de Sol | „Brujeria” | 21 | 28 | ||
2006 | Las Ketchup | „Bloody Mary” | 21 | 18 | ||
2007 | D'Nash | „I Love You Mi Vida” | 20 | 43 | ||
2008 | Rodolfo Chikilicuatre | „Baila el Chiki-Chiki” | 16 | 55 | ||
2009 | Soraya Arnelas | „La noche es para mí” | 23 | 23 | ||
2010 | Daniel Diges | „Algo pequeñito” | 15 | 68 | ||
2011 | Lucía Pérez Vizcaíno | „Que me quiten lo bailao” | 23 | 50 | Wielka Piątka[c] | |
2012 | Pastora Soler | „Quédate conmigo” | 10 | 97 | ||
2013 | El Sueño de Morfeo | „Contigo hasta el final” | 25 | 8 | ||
2014 | Ruth Lorenzo | „Dancing in the Rain” | 10 | 74 | ||
2015 | Edurne | „Amanecer” | 21 | 15 | ||
2016 | Barei | „Say Yay!” | 22 | 77 | ||
2017 | Manel Navarro | „Do It for Your Lover” | 26 | 5 | ||
2018 | Amaia i Alfred | „Tu canción” | 23 | 61 | ||
2019 | Miki | „La venda” | 22 | 54 | ||
2020 | Blas Cantó | „Universo” | Konkurs odwołany | |||
2021 | „Voy a Quedarme” | 24 | 6 | |||
2022 | Chanel | „SloMo” | 3 | 459 | ||
2023 | Blanca Paloma | „Eaea” | 17 | 100 | ||
2024 | Nebulossa | „Zorra” | 22 | 30 | ||
2025 |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1961-2023)
[edytuj | edytuj kod]Poniższe tabele pokazują, którym krajom Hiszpania przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw hiszpańscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[4].
Kraje, którym Hiszpania przyznała najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Hiszpania otrzymała najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Hiszpanii
[edytuj | edytuj kod]Hiszpania była gospodarzem konkursu w 1969, który odbył się w Teatro Real w Madrycie.
Rok | Miasto | Miejsce | Prezenter |
---|---|---|---|
1969 | Madryt | Teatro Real | Laurita Valenzuela |
Nagroda Dziennikarzy
Rok | Utwór | Wykonawca |
---|---|---|
2003 | Beth | „Dime” |
Nagroda Fanów
Rok | Utwór | Wykonawca |
---|---|---|
2003 | Beth | „Dime” |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2005 odbył się koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU). W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. 11. miejsce w plebiscycie zajęła hiszpańska propozycja „Eres tú” zespołu Mocedades, który zajął drugie podczas 18. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1973[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ „Wielka Czwórka” (od 2011 „Wielka Piątka”) to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz (od 2011) Włochy.
- ↑ „Wielka Piątka” to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz Włochy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spain in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: 43 nations on 2011 participants list!. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2010-12-31. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).
- ↑ Points to and from SPAIN. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-10)]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).