Przejdź do zawartości

Ilian Iliew

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilian Iliew
Илиан Илиев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1968
Warna

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Bułgaria (selekcjoner)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1990 Czerno More Warna 75 (18 )
1990–1991 Slawia Sofia
1991–1993 Lewski Sofia 55 (8)
1993 Altay SK 12 (2 )
1994–1995 Lewski Sofia 30 (11)
1995–1997 SL Benfica 40 (4 )
1997–1998 Bursaspor 15 (3 )
1998 AEK Ateny 8 (0 )
1998 Slawia Sofia 11 (1 )
1999 Lewski Sofia 11 (0)
1999–2002 CS Marítimo 76 (6 )
2002 SC Salgueiros 24 (0 )
2003 Spartak Warna
2003–2004 Czerno More Warna 18 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–2000  Bułgaria 34 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005–2006 Czerno More Warna
2006–2007 Beroe Stara Zagora
2008–2012 Beroe Stara Zagora
2012–2013 Lewski Sofia
2014–2015 GD Interclube
2016 Łokomotiw Płowdiw
2018– Czerno More Warna
2023– Bułgaria
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ilian Dimow Iliew (ur. 2 lipca 1968 w Warnie) – bułgarski piłkarz grający na pozycji pomocnika, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Czerno More Warna, w którego seniorskim zespole zadebiutował w 1986. Dwa lata później zespół z Iliewem w składzie wywalczył awans do ekstraklasy. W I lidze grał tylko dwa sezony. Na koniec rozgrywek 1989–1990 Czerno More zajął lokatę spadkową, a Iliew otrzymał propozycję przejścia do Slawii Sofia.

Po roku, okraszonym zdobyciem trzeciego miejsca w lidze, był już zawodnikiem innego klubu ze stolicy Bułgarii, Lewskiego. Łącznie w jego barwach występował przez niecałe pięć sezonów; w tym czasie zdobył dwa tytuły mistrza kraju oraz jeden Puchar Bułgarii.

Ponadto był zawodnikiem klubów zagranicznych: krótko grał w Turcji i Grecji, ale znacznie bardziej efektywna była sześcioletnia przygoda z zespołami portugalskimi. Z Benfiką Lizbona zdobył wicemistrzostwo oraz Puchar kraju, a z CS Marítimo dotarł do finału tych rozgrywek. Piłkarską karierę zakończył w wieku trzydziestu sześciu w Czerno More.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował już w 1991, w pierwszym meczu selekcjonerskiej kadencji Dimityra Penewa przeciwko Turcji (w 62 minucie zmienił Jordana Leczkowa). Trzy lata później drużyna prowadzona przez Penewa zdobyła czwarte miejsce na Mundialu 1994, ale Iliew szybko stracił miejsce w zespole i nie był brany pod uwagę przy ustalaniu kadry na ten turniej. Od stycznia 1993 do września 1996 nie wystąpił w reprezentacji ani razu.

Powrócił do niej, gdy nowym trenerem został Christo Bonew, który następnie zabrał go na Mundial 1998. Tym razem Bułgarzy odpadli już po rundzie grupowej; Iliew pojawił się na boisku we wszystkich trzech meczach. Później był jeszcze podstawowym graczem ekipy walczącej o udział w Euro 2000. Na początku eliminacji do Mundialu 2002 z jego usług zrezygnował Stojczo Mładenow.

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Przez kilka miesięcy prowadził Czerno More Warna, ale w marcu 2006 złożył dymisję.

Trzy miesiące później, po zakończeniu sezonu 2005–2006, zastąpił Petko Petkowa na stanowisku trenera Beroe Stara Zagora. Jednakże niesatysfakcjonujące wyniki w lidze sprawiły, że już w marcu 2007 został zwolniony.

Do Beroe powrócił latem 2008, kiedy jego następca Radosław Zdrawkow nie potrafił utrzymać klubu w ekstraklasie. Po roku pracy Iliew świętował pierwszy poważny sukces w swojej karierze szkoleniowej – awans do I ligi. W kolejnym sezonie osiągnął jeszcze więcej: Beroe zdobyło Puchar Bułgarii, a on sam otrzymał nagrodę dla najlepszego trenera ligi, wyprzedzając m.in. Angeła Czerwenkowa, który doprowadził Liteks Łowecz do mistrzostwa kraju[1].

Rok później w rozgrywkach 2010–2011 zajął z Beroe siódme miejsce, gwarantujące bezpieczne pozostanie w lidze.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]