Język auye
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
500 (2011)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | auu | ||
| IETF | auu | ||
| Glottolog | auye1238 | ||
| Ethnologue | auu | ||
| BPS | 0848 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język auye (a. auwje)[1][2] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, w rejonie gór zachodnich, na północ od grup językowych Ekari i Wodani. Szacunkowo posługuje się nim 500 osób (2011)[1].
Dostępne dane sugerują, że posługują się nim różne grupy wiekowe, w różnych sferach życia[2][3]. Wśród grupy etnicznej Auye w użyciu jest także język indonezyjski[2]. Rodzimy język jest potencjalnie zagrożony wymarciem; odnotowano bowiem, że znajduje się pod presją innych języków (indonezyjskiego i ekari)[4].
Auye jest spokrewniony z językiem ekari, przy czym stwierdzono jego odrębny status[2][3]. Kolejny blisko spokrewniony język to dao (według Ethnologue – 75% podobieństwa leksykalnego[5]); auye i dao tworzą wspólną grupę auye-dao[6]. Z kolei awyi (awye) z rodziny języków granicznych to niepowiązany genealogicznie język[7].
Został opisany w postaci skrótowego opracowania z 2002 r., które sporządził M. Moxness[6]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Michael Moxness: Morphosyntactic correlates of reference in Auye. Dallas: SIL International, 2011, s. 42, przyp. 1, seria: SIL Electronic Working Papers 2011-003. OCLC 896408127. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Auye, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b B. Grimes: Wissel Lakes-Kemandoga Languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:371. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 475.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dao, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 69.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Awyi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–196, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-028642-7. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-7007-1197-0. ISBN 978-0-2036-4565-9. OCLC 47983733. (ang.).