Jana Zinkewycz
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Jana Wadymiwna Zinkewycz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1995 |
Jana Wadymiwna Zinkewycz, ukr. Яна Вадимівна Зінкевич (ur. 2 lipca 1995 w Równem) – ukraińska sanitariuszka. Szefowa Oddziału Medycznego i Rehabilitacji Bojowników Ukraińskiej Ochotniczej Armii (do 2016 roku Ukraińskiego Ochotniczego Korpusu „Prawy Sektor”) podczas wojny we wschodniej Ukrainie. Dowódca Batalionu Medycznego „Szpitalnicy”[1][2][3]. Posłanka z ramienia Europejskiej Solidarności.
W aktywnej fazie ATO, począwszy od 2014 roku, osobiście wyciągnęła i uratowała ponad dwustu rannych ukraińskich żołnierzy z linii frontu[4]. Stworzyła i przez długi czas kierowała batalionem medycznym „Szpitalnicy”, który od momentu powstania uratował z frontu ponad 2500 rannych ukraińskich żołnierzy i cywilów.
Po wypadku w grudniu 2015 roku, przeszła operację i szereg rehabilitacji od tego czasu porusza się na wózku inwalidzkim.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 2 lipca 1995 w mieście Równe na Ukrainie. Przed wojną przygotowywała się do wstąpienia na uniwersytet medyczny. W 2017 roku Jana Zinkewycz wstąpiła do Dnipropetrovsk State Medical Academy[5].
Polityka
[edytuj | edytuj kod]W wyborach parlamentarnych w lipcu 2019 roku Jana została wybrana na posła z ramienia Europejskiej Solidarności. W sierpniu okazało się, że Zinkewycz stanie na czele nowo utworzonej komisji ds. kombatanckich w Radzie Najwyższej[6]. Została także wybrana na sekretarza komisji ds. zdrowia narodowego, opieki medycznej i ubezpieczeń zdrowotnych w Radzie Najwyższej Ukrainy IX kadencji (od 29 sierpnia 2019 roku)[7]. Przewodnicząca podkomisji medycyny wojskowej.
W 2020 roku dołączyła do Międzyfrakcyjnego Stowarzyszenia „Humane Country”, utworzonego z inicjatywy UAnimals w celu popularyzacji wartości humanistycznych i ochrony zwierząt przed okrucieństwem[8].
W sierpniu 2020 zajęła drugie miejsce na liście najpopularniejszych posłów ludowych Równego na portalach społecznościowych[9].
Wypadek drogowy ze „Szpitalnikami”
[edytuj | edytuj kod]W dniu 5 grudnia 2015 roku około godziny 04:00 na autostradzie Dniepr-Donieck samochód batalionu sanitarnego „Szpitalnicy” z Janą Zinkewycz na miejscu pasażera i Maksymem Korablowem („Strilkiem”) za kierownicą z powodu niezadowalającego stanu samochodu w szczególności opon[10] wypadł z drogi, w wyniku czego przewrócił się ponad 7 razy. Podczas wypadku Zinkewycz doznała całkowitego złamania kręgosłupa, paraplegii, złamania połowy żeber i obojczyka, uszkodzenia narządów wewnętrznych, krwiaka odmy opłucnowej, stłuczenia serca i płuc, ale po kilkumiesięcznym pobycie w szpitalu udało jej się przeżyć. W wyniku wypadku drogowego jest inwalidą do końca życia i porusza się na wózku inwalidzkim. Maksym Korablow nie odniósł obrażeń zagrażających życiu.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order „Za Zasługi” 3 stopnia (1 grudnia 2015) – „za znaczący osobisty wkład w rozwój państwowości, rozwój społeczno-gospodarczy, naukowo-techniczny, kulturalny i oświatowy państwa ukraińskiego, znaczący dorobek pracowniczy, wieloletnią sumienną pracę”[11]
- Medal „Za uratowanie życia” (16 marca 2016) – „za bohaterskie czyny, czyny, dzięki którym uratowano życie człowieka”. Na Uniwersytecie Medycznym w Tarnopolu odbyła się pierwsza publiczna ceremonia wręczenia odznaczeń honorowych. Ze względu na pobyt na rehabilitacji Jana nie pojawiła się na uroczytości[12].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 2015 roku Jana Zinkewycz i Maksym Korablow (zastępca Jany) uczestniczyli w wypadku samochodowym w pobliżu Dniepru. Samochód wypadł z drogi na śliskim asfalcie i kilkakrotnie dachował. Zinkewycz wypadła z samochodu i doznała urazu kręgosłupa. Po leczeniu i rehabilitacji porusza się na wózku inwalidzkim.
Później Maksym Korablow poprosił ją o rękę na żywo na kanale 1+1. Na początku maja 2016 roku Jana ogłosiła ciążę, była w czwartym miesiącu[13].
Dnia 27 maja 2016 roku Jana poślubiła 27-letniego Maksyma Korablowa. Ceremonia ślubna odbyła się w Parku Woroncowa nad Dnieprem. Jana postanowiła zachować swoje nazwisko[14].
Dnia 31 października 2016 roku Jana urodziła córkę Bohdanę. Zinkewycz samotnie wychowuje córkę. W listopadzie 2016 roku, kilka dni po urodzeniu dziecka (niecałe pół roku po ślubie), mąż Jany, Maksym, opuścił rodzinę i zostawił Janę z noworodkiem[15].
W styczniu 2017 roku Zinkewycz otrzymała oficjalny rozwód[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Начмед „кіборгів” Яна Зінкевич: „Чим далі триває „перемир'я”, тим більше військових готові йти на Київ” [online], web.archive.org, 12 lipca 2015 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-12].
- ↑ Ukraińscy paramedycy na froncie. "Karetki nie mają taryfy ulgowej. Ostrzały są na porządku dziennym" [online], WP abcZdrowie [dostęp 2023-03-26] (pol.).
- ↑ Szpitalnicy XXI wieku. Kim są ochotnicy ratujący żołnierzy na Ukrainie? [online], belsat.eu, 9 marca 2022 [dostęp 2023-03-26].
- ↑ Яна Зінкевич розповіла про позиції в ООС, де працюють „Госпітальєри” [online], web.archive.org, 27 stycznia 2020 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-27].
- ↑ Волонтер Яна Зінкевич стала студенткою медичної академії Дніпра | РБК-Україна [online], web.archive.org, 1 grudnia 2017 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01].
- ↑ Відома волонтерка очолить комісію з питань ветеранів у Раді – 24 Канал [online], web.archive.org, 17 września 2019 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
- ↑ Перелік та керівництво комітетів: Рада затвердила склад усіх комітетів нового парламенту. Повний список – Політика – TCH.ua [online], web.archive.org, 30 sierpnia 2019 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-30].
- ↑ Руденко, Жмеренецький та Зінкевич долучилися до МФО „Гуманна Країна” [online], web.archive.org, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-06].
- ↑ Час Дій, Хто з рівненських нардепів найпопулярніший в соцмережах: рейтинг [online], Інтернет-видання „Час-Дій”, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2023-03-23] (ukr.).
- ↑ Яна Зінкевич. Офіційна заява [online], web.archive.org, 12 grudnia 2015 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-12].
- ↑ Про відзначення державними нагородами України з нагоди 24-ї річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-23] (ukr.).
- ↑ Відома волонтерка Яна Зінкевич нагороджена у Тернополі унікальним орденом [online], ПОГЛЯД, 16 marca 2016 [dostęp 2023-03-23] (ukr.).
- ↑ Вціліла після тяжкої аварії Зінкевич готується стати матір'ю – новини Дніпра [online], www.depo.ua [dostęp 2023-03-23] (ukr.).
- ↑ Від Яни Зінкевич пішов чоловік | Новини на Gazeta.ua [online], web.archive.org, 18 lutego 2017 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-18].
- ↑ Яна ЗІНКЕВИЧ: «Мій чоловік пішов – і я виховую Богданку сама» [online], www.volyn.com.ua, 26 stycznia 2017 [dostęp 2023-03-23].
- ↑ Яна Зінкевич, медик-доброволець, командир медичного батальйону «Госпітальєри» [online], web.archive.org, 7 sierpnia 2020 [dostęp 2023-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-07].