Jatrogenia
Jatrogenia (gr. ἰατρός iatros – lekarz, γένεσις genesis – pochodzenie, geneza) – oddziaływanie lekarza (lub innego personelu medycznego) na pacjenta[1]. Określenia „jatrogenia”, „jatrogenny” zwykle są stosowane w kontekście negatywnych następstw działań personelu medycznego[2][3], choć pojęcie to zawiera w sobie wszystkie następstwa związane z przebiegiem leczenia (w tym pozytywne), a następstwa niekorzystne określa się mianem „jatropatogenii”[1].
Działania personelu medycznego wywierają wpływ (zarówno pozytywny, jak i negatywny) na stan psychiczny (jatropsychogenia) lub fizyczny (jatrosomatopatia) pacjenta. Zachowania niewłaściwe mogą wywoływać u pacjenta zaburzenia lękowe, depresyjne, powodować dodatkowe schorzenia czy dolegliwości. Błędy jatrogenne bywają między innymi związane z niedostarczeniem pacjentowi potrzebnych informacji, niewłaściwym ich przekazaniem, z nieprawidłową postawą wobec chorego, brakiem u personelu medycznego wiedzy, empatii lub umiejętności psychologicznych w kontakcie z chorym[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mateusz Hędzelek, Justyna Jurga, Anna Cierpiałkowska, Działanie jatrogenne lekarza stomatologa w ocenie studentów stomatologii i psychologii, „Dental and Medical Problems”, 43, 1, 2006, s. 95–99.
- ↑
jatrogenia [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2023-07-09].
- ↑ Daria Korytkowska, Pojęcie błędu medycznego, zdarzenia niepożądanego i choroby jatrogennej – rozważania terminologiczne, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica”, 296, 2013, s. 55–69.
- ↑ Adam Bilikiewicz: Psychiatria : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 135–136. ISBN 83-200-3023-4.
