Przejdź do zawartości

Jewgienij Kibrik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewgienij Kibrik
Евгений Адольфович Кибрик
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1906
Wozniesieńsk

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1978
Moskwa

Zawód, zajęcie

malarz, grafik, ilustrator, pedagog

podpis
Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Ludowy Artysta RFSRR Nagroda Stalinowska Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Jewgienij Adolfowicz Kibrik (do lat 20. XX w. Herc Adolfowicz Kibrik), ros. Евгений Адольфович Кибрик (ur. 8 lutego?/21 lutego 1906 w Wozniesieńsku, obecnie Obwód mikołajowski Ukrainy, zm. 18 lipca 1978) – rosyjski malarz, grafik, ilustrator i pedagog. Ludowy Artysta ZSRR (1967). Ludowy Artysta RFSRR (1963). Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR (1948). Członek rzeczywisty Akademii Sztuk Pięknych ZSRR od 1962.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn handlowca i armatora barek na Dniestrze. Od 1922 mieszkał w Odessie, gdzie uczył się w szkole plastycznej i współpracował z komsomolską gazetą Mołodaja gwardia. Od 1925 studiował na Wchutieinie w Leningradzie. Od 1927 kontynuował edukację w pracowni Pawła Fiłonowa[1]. Wraz z członkami założonej przez Fiłonowa grupy artystycznej "Mistrzowie sztuki analitycznej" pracował w tym roku nad dekoracjami leningradzkiego Domu Drukarza. W 1927 rozpoczął też współpracę z gazetą Smiena. W 1930 zadebiutował jako ilustrator książek (Podporucznik Kiże Jurija Tynianowa). Jako grafik najczęściej posługiwał się techniką litografii. W latach 1942–1943 kierował pracownią graficzną Leningradzkiego Instytutu Malarstwa, Rzeźby i Architektury podczas ewakuacji do Samarkandy. Od 1954 do 1978 był profesorem Moskiewskiego Instytut Sztuk Pięknych im. W. Surikowa. Od 1967 do 1978 stał na czele pracowni grafiki sztalugowej ASP ZSRR. W 1949 został członkiem korespondentem ASP ZSRR, w 1962 – członkiem zwyczajnym. Od 1966 do śmierci był członkiem jej Prezydium[2]. Należał do Związku Artystów Plastyków ZSRR. Jest pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].

Do najbardziej znanych jego dział należą cykle rysunków: Ziemia Uzbekistanu, Farchad-stroj, Stalingrad (wszystkie z 1943), W. I. Lenin w 1917 roku (1946-1947). Wykonywał ilustracje m.in. do Colas Breugnona Romain Rollanda, Dyla Sowizdrzała Charles'a de Costera, Tarasa Bulby i Portretu Nikołaja Gogola, Jak hartowała się stal Nikołaja Ostrowskiego, Borysa Godunowa Aleksandra Puszkina[4].

W 1985 w Wozniesieńsku zostało otwarte muzeum sztuk plastycznym imienia Kibrika (filia muzeum w Mikołajowie)[5].

Jego pierwszą żoną była pisarka polskiego pochodzenia Wiera Kietlinska[6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]