Przejdź do zawartości

Joachim du Bellay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joachim du Bellay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1522
Liré

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1560
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

poezja

Ważne dzieła

Żale

Joachim du Bellay (ur. 1522 w Liré, zm. 1 stycznia 1560 w Paryżu) – francuski poeta okresu renesansu. Wraz z Pierre'em Ronsardem założył grupę poetycką Plejada.

Joachim du Bellay urodził się w zamku Turmelière w bogatej rodzinie, z której wywodzili się kardynałowie i dyplomaci, ale zanim skończył 10 lat, został sierotą i od tego czasu opiekował się nim brat. Według jego własnych relacji, dzieciństwo miał smutne i wypełnione samotnością[1].

W wieku około dwudziestu lat zupełnie przypadkowo miał spotkać Pierre'a Ronsarda (legenda głosi, że spotkali się na pogrzebie Guillaume'a du Bellay, stryja poety, którego śmierć uniemożliwiła Joachimowi zrobienie kariery wojskowej)[2]. W latach 1545–1546 studiował prawo w Poitiers, później przeniósł się do Paryża, gdzie wraz z Ronsardem studiowali dzieła starożytnych poetów w kolegium Coqueret, pod kierunkiem Jeana Dorata. W 1549 roku stworzyli grupę o nazwie Brygada (fr. Brigade), która cztery lata później zmieniła nazwę na Plejada. Artyści ci chcieli bronić pozycji języka francuskiego wobec dominacji wszechobecnej łaciny, rozwijać jego literaturę i wzbogacać słownictwo[2].

W 1551 r. du Bellay został opiekunem małoletniego bratanka, co uwikłało go w długoletnie procesy spadkowe; ujawniły się też problemy zdrowotne, które miały doprowadzić do jego przedwczesnej śmierci. W latach 15531557 przebywał w Rzymie jako sekretarz kardynała Jeana du Bellay - kuzyna swojego ojca i sławnego dyplomaty. Po początkowym entuzjazmie, spowodowanym pobytem w starożytnym mieście, poeta mocno się nim rozczarował i zawiódł. Wyraz tym uczuciom dał w zbiorze 191 sonetów, zatytułowanych Żale (Les Regrets). Ich opublikowanie po powrocie do Paryża poróżniło poetę z kardynałem du Bellay, którego gniewały szczególnie sonety opisujące nieobyczajne postępowanie papieży Juliusza III i Pawła IV i członków kurii rzymskiej[3].

Joachim du Bellay został pochowany w katedrze Notre-Dame w Paryżu, ale jego nagrobek nie zachował się do dziś.

Podczas prac restauratorskich prowadzonych po pożarze katedry w 2019, odkryto pod podłogą transeptu antropomorficzny sakofag z ołowiu. Doglębne badania pozwoliły ustalić że zawiera on zabalsamowane szczątki poety Plejady, zmarłego na gruźlicze zapalenie opon mózgowych. [4]

Najważniejsze dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. George Hugo Tucker: Les Regrets et autres oeuvres poëtiques de Joachim Du Bellay. Paris: Gallimard Folio, 2000, s. 138. ISBN 2-07-040515-X.
  2. a b Joachim du Bellay. @lalettre.com. Le site littéraire. [dostęp 2024-01-10]. (fr.).
  3. George Hugo Tucker: Les Regrets et autres oeuvres poëtiques de Joachim Du Bellay. Paris: Gallimard Folio, 2000, s. 40-41 i 133-135. ISBN 2-07-040515-X.
  4. Le sarcophage de Joachim Du Bellay a été retrouvé sous le transept de Notre-Dame [online], Le Figaro, 17 września 2024 [dostęp 2024-11-07] (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]