Przejdź do zawartości

Kalendarium historii Korei Północnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Ir Sen
Amerykański nalot bombowy na miasto Wonsan, ok. 1951 r.
Wojna w Korei – na czerwono zaznaczone są tereny opanowane przez siły Korei Północnej, Chin i komunistów, na zielono – Korei Południowej, USA i ONZ

Kalendarium historii Korei Północnej – uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Korei Północnej.

Wydarzenia sprzed wojny koreańskiej

[edytuj | edytuj kod]

Wojna koreańska

[edytuj | edytuj kod]
  • 25 czerwca 1950 – wojska północnokoreańskie przekroczyły 38. równoleżnik, rozpoczynając wojnę koreańską[8]
  • 7 października 1950 – wojska amerykańskie i południowokoreańskie przekroczyły 38. równoleżnik[6]
  • 25 listopada 1950 – wojska chińskie wraz z wojskami północnokoreańskimi spychają wojska amerykańskie i południowokoreańskie za 38. równoleżnik[6]
  • styczeń 1951 – front na krótko ustabilizował się około 80 km na południe od Seulu[6]
  • czerwiec 1951 – front ustabilizował się wzdłuż 38. równoleżnika[6]
  • październik 1951 – rozpoczęto rokowania pokojowe w Panmundżom[6]
  • koniec 1952 – nowo wybrany prezydent Stanów Zjednoczonych, Dwight Eisenhower ogłosił, że wojska amerykańskie jak najszybciej opuszczą Koreę[6].
  • 1952 – załamanie rozmów pokojowych[6]
  • kwiecień 1953 – rozpoczęto kolejne rozmowy pokojowe pomiędzy państwami koreańskimi[6]
  • 27 lipca 1953 – podpisano zawieszenie broni w Panmundżom. Granicę pomiędzy obiema państwami ustanowiono strefą zdemilitaryzowaną[8]

Rządy Kim Ir Sena

[edytuj | edytuj kod]
  • 1955 – Kim Ir Sen ogłosił ideologię dżucze[9]
  • 1958 – Kim Ir Sen wzmocnił swoją władzę oraz rozszerzył swój kult o rodzinę[5]
  • styczeń 1968 – północnokoreańskie komando zaatakowało rezydencję prezydencką w Seulu, w wyniku zamachu zginęło 7 osób[10]
  • październik 1968 – grupa terrorystyczna z Korei Północnej zaatakowała Koreę Południową[10]
  • 4 lipca 1972 – Korea Północna i Korea Południowa wydała pierwszy wspólny komunikat wyrażający wolę zjednoczenia w drodze pokojowej rozmowy[11]
  • 1972 – Kim Ir Sen ogłosił się prezydentem oraz wzmocnił swoją władzę, rezygnując wcześniej z funkcji premiera[5]
  • 1972 – ideologia dżucze została oficjalną doktryną polityczną Korei Północnej[9]
  • 1972 – uchwalono nową konstytucję[12]
  • 1974 – Kim Dzong Il przejął kontrolę nad przeprowadzaniem ataków terrorystycznych[10]
  • 1979–1982 – rozbudowa Pjongjangu[13]
  • 1980 – podczas VI zjazdu Partii Pracy Korei, Kim Dzong Il został ogłoszony następcą Kim Ir Sena[5]
  • 1982 – w Izraelu aresztowano 24 północnokoreańskich agentów służących w Libanie[10]
  • 1983 – grupa północnokoreańskich terrorystów zaatakowała delegację Korei Południowej w Birmie. W wyniku ataku zginęło 17 osób[10]
  • 1985 – pozwolono na posiadanie indywidualnych działek rolniczych[14]
  • maj 1987 – w obozie koncentracyjnym Onsŏng doszło do buntu więźniów, zakończonych masakrą, w wyniku której zginęło około 5000 więźniów[15]
  • 29 listopada 1987Kim Hyun-hee i Kim Seung-il przeprowadzili zamach bombowy w samolocie linii Korean Air 858, zginęło 115 osób[10]
  • 1988 – amerykański Departament Stanu wpisał Koreę Północną do państw wspierających terroryzm[10]
  • 1992 – z Korei Północnej uciekła Kim So-Yeon, lekarka zajmująca się Kim Ir Senem[16]
  • 1993 – przerwano budowę hotelu Ryugyŏng[13]
  • 8 lipca 1994 – w niewyjaśnionych okolicznościach zmarł Kim Ir Sen, władzę objął Kim Dzong Il. Według nieoficjalnych informacji, Kim Ir Sen został zamordowany przez swojego syna w centrum działań nuklearnych, ponieważ chciał zliberalizować częściowo gospodarkę i zjednoczyć Koreę[17]

Rządy Kim Dzong Ila

[edytuj | edytuj kod]
Kim Dzong Il podczas wizyty w Rosji w 2011
  • 21 października 1994 – w Genewie Stany Zjednoczone i Korea Północna zawarły porozumienie w sprawie zamrożenia północnokoreańskiego programu atomowego. W zamian Korea Północna otrzymała dostawy oleju opałowego oraz sfinansowanie przez Koreę Południową budowy elektrowni atomowej[18]
  • 1995–1999klęska głodu[19]
  • 1997 – doradca Kim Dzong Ila, Hwang Jang Yŏp, za krytykę władzy uciekł do Korei Południowej[20]
  • 1997 – Kim Dzong Il został sekretarzem generalnym Partii Pracy Korei[2]
  • 1998 – Kim Ir Sen został ogłoszony „wiecznym prezydentem”[21]
  • 1998 – nowelizacja konstytucji[22]
  • 1998 – Kim Dzong Il został wybrany na przewodniczącego Komitetu Obrony Narodowej[2]
  • 1999 – północnokoreańscy agenci próbowali porwać północnokoreańskiego dyplomatę, który zdezerterował do Tajlandii[10]
  • 13 czerwca 2000 – w Pjongjangu rozpoczęło się spotkanie, w którym uczestniczyli Kim Dzong Il i prezydent Korei Południowej Kim Dae-jung[23]
  • 15 czerwca 2000 – Kim Dzong Il i Kim Dae-jung podpisali deklarację, której głównym celem było dążenie do zjednoczenia Korei[24].
  • październik 2000 – Korea Północna i Stany Zjednoczone porozumiały się w sprawie ograniczenia terroryzmu[10]
  • 29 stycznia 2002George W. Bush wymienił Koreę Północną wraz z Iranem i z Irakiem do „osi zła[25]
  • wrzesień 2002 – Korea Północna podpisała z Japonią porozumienie normalizujące stosunki pomiędzy dwoma państwami[26]
  • listopad 2002 – w wyniku niedotrzymania przez Koreę Północną porozumienia z Genewy z 1994 roku wstrzymano dostawy oleju opałowego; Korea Północna zerwała porozumienie[27]
  • grudzień 2002 – Korea Północna nie zezwoliła na przeprowadzenie inspekcji przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej[27]
  • styczeń 2003 – Korea Północna wycofała się z Układu o Nierozprzestrzenianiu Broni Jądrowej, zastrzegając, że nie będzie przez jakiś czas prowadzić badań[27]
  • 22 kwietnia 2004 – w Ryongch’ŏn doszło do katastrofy kolejowej, w której zginęło 170 osób, a 1300 zostało rannych[28]
  • 2004 – rząd północnokoreański zakazał korzystania z telefonów komórkowych[14]
  • 2005 – Korea Północna przyznała się do posiadania broni atomowej[6]
  • 9 października 2006 – Korea Północna ogłosiła przeprowadzenie pierwszej próby nuklearnej[29]
  • 17 maja 2007 – po raz pierwszy od 1951 roku granicę międzykoreańską przekroczył pociąg pasażerski[30]
  • 2–4 października 2007 – w Pjongjangu odbyło się drugie spotkanie przywódców państw koreańskich[30]
  • 14-16 listopada 2007 – w Seulu odbyło się spotkanie szefów rządów obu Korei[30]
  • 11 grudnia 2007 – uruchomiono pierwsze regularne połączenie pomiędzy Koreą Północną a Południową[30]
  • 19 grudnia 2007 – pogorszenie stosunków koreańskich po wygraniu przez Lee Myung-baka wyborów prezydenckich w Korei Południowej[30]
  • 11 lipca 2008 – w ośrodku Mount Kumgang północnokoreański żołnierz zamordował turystkę z Południa[30]
  • 30 stycznia 2009 – Korea Północna zerwała wszystkie postanowienia polityczne i gospodarcze z Południem[30]
  • 8 marca 2009 – odbyły się pokazowe wybory parlamentarne, w których wszyscy deputowani pochodzili z Partii Pracy[31]
  • 25 maja 2009 – Korea Północna poinformowała o przeprowadzeniu drogiej próby atomowej[32]
  • 27 maja 2009 – rząd północnokoreański uważał rozejm z 1953 roku za nieważny[30]
  • 10 listopada 2009 – na Morzu Żółtym doszło do wymiany ognia[30]
  • grudzień 2009 – wybuch protestów w Hamhŭng przeciwko pogorszeniu warunków życiowych po denominacji wona[33]
  • 26 marca 201046 południowokoreańskich marynarzy zginęło w wyniku zatonięcia okrętu w pobliżu wód terytorialnych Korei Północnej w pobliżu Wyspy Baengnyeong na Morzu Żółtym. W wyniku śledztwa ustalono, że okręt zatopiła torpeda wystrzelona z Korei Północnej[34]
  • 20 maja 2010 – rząd południowokoreański oskarżył Północ o Incydent koło Wyspy Baengnyeong[30]
  • 24 maja 2010 – Korea Południowa zerwała umowy z Koreą Północną. Dzień później umowy zerwała Północ[30]
  • 7 czerwca 2010 – odbyła się trzecia sesja Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD[35]
Linia wymiany ognia przed atakiem w Yeonpyeong
  • sierpień-październik 2010 – w wyniku powodzi, Korea Południowa przekazała wsparcie dla Północy[35]
  • 10 października 2010 – zmarł Hwang Jang Yŏp, jeden z najbliższych współpracowników Kim Ir Sena, który w 1997 roku uciekł do Korei Południowej[35]
  • 16 listopada 2010 – ogłoszono budowę reaktora nuklearnego na lekką wodę w Jongbjon[35]
  • 23 listopada 2010 – wojska północnokoreańskie rozpoczęły atak na wyspę Yeonpyeong w wyniku której zginęło cztery osoby[35]
  • 9 grudnia 2010 – depesze WikiLeaks poinformowały, że Pjongjang pomaga Birmie rozwijać program atomowy[35]
  • 14 listopada 2011 – wybuch protestów na północy Korei Północnej[36]
  • 17 grudnia 2011 – w wyniku zawału serca zmarł Kim Dzong Il[37]
  • 19 grudnia 2011 – władzę w Korei Północnej objął Kim Dzong Un[38]

Rządy Kim Dzong Una

[edytuj | edytuj kod]
  • 15 lutego 2012 – Korea Północna nadała pośmiertnie Kim Dzong Ilowi tytuł generalissimusa
  • 12 lutego 2013 – Korea Północna przeprowadziła trzecią próbę atomową, która była symultanicznie tą pierwszą od chwili objęcia przez Kim Dzong Una stanowiska Najwyższego Przywódcy Korei Północnej[39]
  • 5 kwietnia 2013Anonymous zagroził Kim Dzong Unowi cyberatakami w celu obalenia dyktatora[40]
  • 8 maja 2015 – Korea Północna zagroziła atakami na flotę południowokoreańską[41]
  • 27 marca 2015 – ONZ przyjęło rezolucję potępiającą porwania cudzoziemców przez Koreę Północną[42]
  • 20 sierpnia 2015 – Korea Północna ostrzelała Koreę Południową[43]
  • 10 października 2015 – odbyła się jedna z największych w historii Korei Północnej defilada wojskowa, przeprowadzona z okazji 70-lecia Partii Pracy Korei[44]
  • 6 stycznia 2016 – w Korei Północnej miała miejsce kolejna próba jądrowa[45]
  • 6 maja 2016 – na terenie Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej rozpoczął się VII Zjazd Partii Pracy Korei, który był pierwszym takim od 36 lat[46]
  • 9 maja 2016 – Kim Dzong Un został ustanowiony Przewodniczącym Partii Pracy Korei; w tym samym dniu zakończono zainaugurowany trzy dni wcześniej VII Zjazd Partii Pracy Korei[47]
  • 29 czerwca 2016 – w Korei Północnej utworzono w miejsce dawnej Komisji Obrony Narodowej KRLD Komisję Spraw Państwowych KRLD, której przewodniczącym został Kim Dzong Un[48]
  • 9 września 2016 – na terytorium Korei Północnej dokonano piątej detonacji ładunku nuklearnego[49]
  • 4 lipca 2017 – Korea Północna przeprowadziła pierwszy od momentu jej proklamowania udany test międzykontynentalnego pocisku balistycznego (ICBM) wystrzeliwanego z platformy lądowej, będącego rakietą balistyczną dalekiego zasięgu[50]
  • 3 września 2017 – w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej odbył się szósty w dziejach rzeczonego kraju i zarazem czwarty za rządów Kim Dzong Una próbny wybuch bomby atomowej[51]
  • 27 kwietnia 2018 – w Panmundżomie w strefie zdemilitaryzowanej między Koreą Północną a Koreą Południową doszło do spotkania przywódców Korei Północnej i Korei Południowej, tj. Kim Dzong Una oraz Mun Dze Ina[52]
  • 5 maja 2018 – w Korei Północnej nastąpiła zmiana czasu z UTC +8.30, na czas UTC +9.00[53][54]
  • 12 czerwca 2018 – w Singapurze odbyło się pierwsze spotkanie przywódców Stanów Zjednoczonych i Korei Północnej Donalda Trumpa i Kim Dzong Una zakończone podpisaniem wstępnego porozumienia[55]
  • 27 lutego 2019 – tego dnia około godziny 12:30 czasu polskiego w Hanoi w Wietnamie rozpoczęło się drugie spotkanie przywódców Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa i Korei Północnej Kim Dzong Una, które trwało do 28 lutego 2019 roku, zakończyło się przedwcześnie i bez osiągnięcia porozumienia[56][57]
  • 11 kwietnia 2019 – Kim Dzong Un został po raz kolejny wybrany na Przewodniczącego Komisji Spraw Państwowych Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, a oprócz tego dokonano nowelizacji północnokoreańskiej konstytucji, w myśl której Przewodniczący Komisji Spraw Państwowych stanowi głowę państwa[58]
  • 30 czerwca 2019 – Donald Trump jako pierwszy w historii urzędujący prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki pojawił się na terytorium Korei Północnej, czego dokonał po przekroczeniu granicy między Koreą Północną a Koreą Południową w oddzielającej te państwa strefie zdemilitaryzowanej i gdzie odbył rozmowę z przywódcą Korei Północnej Kim Dzong Unem[59]
  • 10 stycznia 2021 – Kim Dzong Un podczas VIII Zjazdu Partii Pracy Korei został mianowany Sekretarzem Generalnym Partii Pracy Korei, a tym samym doszło do zniesienia utworzonego 9 maja 2016 roku stanowiska Przewodniczącego Partii Pracy Korei[60][61]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kim Ir Sen, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-15].
  2. a b c Kim Dzongil, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-15].
  3. Kenneth B. Lee: Korea and East Asia: The Story of a Phoenix. [dostęp 2016-04-15].
  4. Korea. Historia (do 1948), [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-15].
  5. a b c d e f g Korea Północna. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-07-04].
  6. a b c d e f g h i j Wojna w Korei. W: Oxford Wielka Historia Świata. T. 29: XX Wiek Świat i Polska po II wojnie światowej – Dekolonizacja – Lata siedemdziesiąte – Filozofia. Poznań: Oxford Educational, s. 182–188. ISBN 978-83-7425-832-6.
  7. famine, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-04-15] (ang.).
  8. a b Korea Południowa. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-08-15].
  9. a b Joanna Kuc: Wirtualny świat Kim Ir Sena. pukhan, 2013-03-13. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-04)].
  10. a b c d e f g h i Korea Północna. terroryzm.com, 2003-03-21. [dostęp 2015-09-27].
  11. DPRK Perspectives on Korean Reunification after the July 4th Joint Communiqué. North Korea International Documentation Project, 2012-06-30. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  12. Korea (Democratic People’s Republic of)'s Constitution of 1972 with Amendments through 1998 [PDF]. constituteproject.org. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  13. a b Joanna Kuc: Pjongjang pnie się do góry w 100 rocznicę urodzin Kim Ir Sena. pukhan, 2012-04-13. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-04)].
  14. a b Korea Północna. Gospodarka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-07-04].
  15. nkfreedom.org: The testimony of An Myong-chol, an ex-guard at a political prisoners’ camp in North Korea.. 2004-03-26. [dostęp 2015-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-02)]. (ang.).
  16. Joanna Kuc: Kim Ir Sen chciał żyć 100 lat. pukhan, 2014-10-26. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-04)].
  17. Konrad Klonowski: Śmierć Kim Ir Sena (druga część). pukhan, 2013-07-10. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-04)].
  18. The U.S.-North Korean Agreed Framework at a Glance. Arms Control Association. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  19. famine, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-10-13] (ang.).
  20. Andrew Pollack: North Korea’s Leader Says ‘Cowards’ Are Welcome to Leave. nytimes.com, 1997-02-19. [dostęp 2015-11-28]. (ang.).
  21. Mateusz Wojnarowski: Od śmierci Kim Ir Sena minęło już 16 lat, ale wciąż jest „Wiecznym Prezydentem” Korei Północnej. pukhan.pl, 2010-07-12. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)].
  22. Korea Północna. Ustrój polityczny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-07-04].
  23. Historic North-South Korean summit raises peace hopes. The Guardian, 2000-06-13. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  24. Konrad Klonowski: Próby zjednoczenia Korei. pukhan.pl, 2012-08-13. [dostęp 2018-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-01)].
  25. State of the Union Address (January 29, 2002). millercenter.org, 2002-01-29. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)]. (ang.).
  26. Japan-North Korea Relations (Overview). Ministry of Foreign Affairs of Japan. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  27. a b c North Korea Chronology. Arms Control Association. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)]. (ang.).
  28. N Korea train blast ‘kills many’. BBC, 2004-04-225. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  29. North Korea claims first nuclear test. The Guardian, 2006-10-09. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  30. a b c d e f g h i j k Ian Jeffries: Contemporary North Korea: A guide to economic and political developments.
  31. Joanna Guzik: Nie wybrali synów Kim Dzong Ila. rp.pl, 2009-03-09. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-12)].
  32. North Korea conducts nuclear test. BBC, 2009-05-25. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  33. Nicolas Levi: Nicolas Levi: Palenie banknotów to pierwszy jawny bunt w Korei Północnej. polska-azja.pl, 2010-03-30. [dostęp 2015-10-03].
  34. How Did N.Korea Sink the Cheonan?. english.chosun.com, 2010-05-21. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  35. a b c d e f Marta Polikowska: Korea w 2010 roku – PODSUMOWANIE wydarzeń na Półwyspie Koreańskim. 2010-12-30. [dostęp 2017-02-12].
  36. N.Korean Protesters Demand Food and Electricity. english.chosun.com, 2011-02-23. [dostęp 2015-10-03]. (ang.).
  37. North Korean leader Kim Jong-il dies ‘of heart attack’. BBC, 2011-12-19. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  38. Kim Dzong Il nie żyje. tvn24.pl, 2011-12-29. [dostęp 2015-07-03].
  39. Korea Północna przeprowadziła próbę nuklearną. newsweek.pl, 2013-02-12. [dostęp 2017-09-06].
  40. e-terroryzm.pl: Kalendarium e-terroryzm. [dostęp 2015-07-03].
  41. Pjongjang grozi „niezapowiedzianymi atakami”. Seul: to szaleństwo. tvn24.pl, 2015-05-08. [dostęp 2015-07-03].
  42. wiadomosci.onet.pl: ONZ: rezolucja przeciwko porwaniom cudzoziemców przez Koreę Płn.. 2015-03-27. [dostęp 2015-07-03].
  43. Wymiana ognia i ultimatum. Korea Północna grozi akcją zbrojną. tvn24.pl, 2015-08-20. [dostęp 2015-09-03].
  44. „Wielki przywódca” gotowy walczyć „w każdej wojnie wytoczonej przez imperialistów z USA”. tvn24.pl, 2015-10-10. [dostęp 2015-10-10].
  45. Próba jądrowa w Korei Północnej. Wybuch spowodował trzęsienie ziemi. tvn24.pl, 2016-01-06. [dostęp 2017-08-11].
  46. Kim kontra stara gwardia. Próba sił na pierwszym od dekad zjeździe partii. tvn.pl, 2016-05-06. [dostęp 2017-08-11].
  47. Kim kończy kongres partii wielką paradą. tvn24.pl, 2016-05-10. [dostęp 2017-08-11].
  48. State Affairs Commission [ex National Defense Commission] – North Korea [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2021-06-03].
  49. Korea Północna przeprowadziła piątą próbę jądrową. polsatnews.pl, 2016-09-09. [dostęp 2017-08-11].
  50. Media w USA: północnokoreański pocisk może dotrzeć nawet na Alaskę. tvn.pl, 2017-07-04. [dostęp 2017-08-11].
  51. Świat reaguje na próbę atomową Korei Północnej. wiadomosci.onet.pl, 2016-09-03. [dostęp 2017-09-06].
  52. 27 Kwi 18 06:23, Historyczne spotkanie. Kim Dzong Un uścisnął dłoń z prezydentem Korei Południowej [online], Business Insider, 27 kwietnia 2018 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
  53. Andrzej Borowiak, Gesty pojednania między dwiema Koreami po historycznym szczycie, Polska Agencja Prasowa, 30 kwietnia 2018 [dostęp 2018-05-05].
  54. JZ\mtom, Korea Północna przesunęła czas o pół godziny, TVN24, 5 maja 2018 [dostęp 2018-05-05].
  55. Szczyt USA – Korea Północna. Kim Dżong Un i Donald Trump podpisali porozumienie. wyborcza.pl. [dostęp 2018-06-12].
  56. Szczyt Donald Trump – Kim Dzong Un w Wietnamie [online], Onet Wiadomości, 27 lutego 2019 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
  57. Kim Dzong Un i Donald Trump kończą szczyt w Hanoi bez porozumienia – świat [online], wnp.pl [dostęp 2021-06-03] (pol.).
  58. North Korea changes constitution to solidify Kim Jong Un’s rule [online], CNBC, 30 sierpnia 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  59. Donald Trump spotkał się z Kim Dzong Unem [online], www.rp.pl [dostęp 2021-06-03] (pol.).
  60. Korea Północna. Kim Dzong Un został sekretarzem generalnym Partii Pracy Korei [online], gazetapl [dostęp 2021-01-23] (pol.).
  61. Korea Północna: Kim Dzong Un został sekretarzem generalnym rządzącej partii [online], forsal.pl, 11 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-23] (pol.).