Karbaminiany

Karbaminiany – grupa organicznych związków chemicznych – soli i estrów kwasu karbaminowego (H₂NCOOH) lub N-podstawionych kwasów karbaminowych (R₂NCOOR′)^[1].

Przykładem soli może być karbaminian amonu powstający w reakcji amoniaku i dwutlenku węgla:

2NH₃ + CO₂ ⇌ H₂NCOONH₄

który w obecności wody rozpada się do wodorowęglanu amonu i amoniaku:

H₂NCOONH₄ + H₂O ⇌ NH₄HCO₃ + NH₃

Estry zwane są czasem uretanami, choć nazwę tę zazwyczaj stosuje się do estrów etylowych, m.in. karbaminianu etylu^[1]^[2]. Otrzymuje się je zwykle w przegrupowaniu Curtiusa, w którym powstający izocyjanian reaguje z alkoholem:

RNCO + R′OH → RNHCOOR′

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b carbamates, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.C00803, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
↑ urethanes (urethans), [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.U06578, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[karbaminiany-1] carbamates, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.C00803, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[uretany-2] urethanes (urethans), [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.U06578, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[1]

[2]