Przejdź do zawartości

Karta maksimum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


Karta maksimum (karta analogiczna) – kartka pocztowa z naklejonym znaczkiem pocztowym na stronie z grafiką. Znaczek i widokówka mają podobny motyw graficzny. Czasami motyw graficzny karty maksimum jest powiększonym motywem ze znaczka.

Dział filatelistyki zajmujący się tymi kartami nazywa się maksimafilią.

Karta maksimum powinna składać się z trzech elementów: projekt graficzny, znaczek pocztowy oraz stempel. Znaczek pocztowy musi być zgodny tematycznie z projektem graficznym oraz stemplem. Rozmiar karty nie powinien być większy niż 105×148 mm i nie mniejszy, niż 90×140 mm.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Hampel (red.): Encyklopedia Filatelistyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 299. ISBN 83-01-11373-1.