Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
The Cure | ||||
Wydany |
5 maja 1987 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
74:35 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me | ||||
|
Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me – siódmy studyjny album brytyjskiego zespołu The Cure wydany w 1987 roku. Dzięki niemu zespół zyskał popularność zarówno w Stanach Zjednoczonych (to ich pierwszy album, który dostał się do pierwszej czterdziestki listy magazynu Billboard), jak i na całym świecie. Po nim, w 1989 roku, została wydana kolejna bardzo znana płyta - Disintegration.
Historia płyty
[edytuj | edytuj kod]Na początku był to podwójny album. Został też wydany na CD. Jest to pierwsza płyta The Cure, która trwa ponad godzinę (przeszło 74 minuty) – wcześniejsze albumy trwały ok. 30-45 minut. Z tego powodu jeden z utworów, "Hey You!", musiał zostać usunięty z oryginalnego wydania CD.
Jest to ostatni album, w który Laurence Tolhurst miał jakikolwiek wkład. Robert Smith powiedział, że piosenka "Shiver and Shake" została przez niego napisana właśnie o malejącej roli Tolhursta w zespole.[1] Co prawda Tolhurst został wymieniony na kolejnym albumie (Disintegration) jako jeden z twórców (zostało mu przypisane granie na "innych instrumentach"), ale oficjalnie zostało potwierdzone, że nie miał żadnego wkładu w tworzenie tej płyty.
Specjalny gość, Andrew Brennan, gra na saksofonie w piosence "Hey You!" i "Icing Sugar".
Ponowne wydanie w 2006 roku
[edytuj | edytuj kod]Album został ponownie wydany w sierpniu 2006 roku (8 sierpnia w Stanach Zjednoczonych i 14 sierpnia w Wielkiej Brytanii). Pierwszy dysk zawiera oryginalny album oraz utwór "Hey You!", który, z powodu braku miejsca na płycie, musiał zostać usunięty z oryginalnego wydania. Drugi dysk zawiera demo lub koncertowe wykonanie każdej piosenki z pierwszego dysku. Znajduje się na nim m.in. nagranie piosenki "Why Can't I Be You?" z ostatniego koncertu trasy "Kissing Tour" z Wembley Arena.
Robert Smith napisał na stronie internetowej zespołu, że miał do wyboru tyle utworów, iż powstały z tego aż trzy dyski. Jeden zawierał oryginalny album, drugi dema b-side'ów i niepublikowane wcześniej utwory, a trzeci alternatywne wersje piosenek z oryginalnej płyty. Smith mógł jednak wydać tylko dwa dyski, więc, po przedyskutowaniu tego z rodziną i przyjaciółmi, zdecydował, że wyda trzeci i, oczywiście, pierwszy dysk. Smith powiedział też, że drugi z wcześniej wymienionych dysków może również zostać w przyszłości wydany.[2]
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Wszystkie teksty piosenek napisane przez Roberta Smitha; muzyka napisana przez Gallupa, Smitha, Thompsona, Tolhursta i Williamsa.
Oryginalne wydanie z 1987 roku
[edytuj | edytuj kod]- "The Kiss" – 6:17
- "Catch" – 2:42
- "Torture" – 4:13
- "If Only Tonight We Could Sleep" – 4:50
- "Why Can't I Be You?" – 3:11
- "How Beautiful You Are" – 5:10
- "The Snakepit" – 6:56
- "Just Like Heaven" – 3:30
- "All I Want" – 5:18
- "Hot Hot Hot!!!" – 3:32
- "One More Time" – 4:29
- "Like Cockatoos" – 3:38
- "Icing Sugar" – 3:48
- "The Perfect Girl" – 2:34
- "A Thousand Hours" – 3:21
- "Shiver and Shake" – 3:26
- "Fight" – 4:27
Piosenka "Hey You!" została usunięta z oryginalnego wydania albumu z powodu braku miejsca na płycie.
Ponowne wydanie z 2006 roku
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy dysk
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy dysk zawiera oryginalny album, jak wyżej, ale pojawia się na nim "Hey You" (2:22) jako ósmy utwór.
Drugi dysk: trudno dostępne nagrania z lat 1986-1987
[edytuj | edytuj kod]- "The Kiss" (domowe demo Roberta Smitha) – 3:40
- "The Perfect Girl" (demo ze studia) – 3:26
- "Like Cockatoos" (demo ze studia) – 2:11
- "All I Want" (demo ze studia) – 3:33
- "Hot Hot Hot!!!" (demo ze studia) – 3:49
- "Shiver and Shake" (demo ze studia) – 2:55
- "If Only Tonight We Could Sleep" (demo ze studia) – 3:16
- "Just Like Heaven" (demo ze studia) – 3:26
- "Hey You!" (demo ze studia) – 2:32
- "A Thousand Hours" (studyjny remiks) – 3:27
- "Icing Sugar" (studyjny remiks) – 3:20
- "One More Time" (studyjny remiks) – 4:36
- "How Beautiful You Are" (bootleg) – 5:22
- "The Snakepit" (bootleg) – 7:30
- "Catch" (bootleg) – 2:32
- "Torture" (bootleg) – 4:04
- "Fight" (bootleg) – 4:30
- "Why Can't I Be You?" (bootleg) – 7:43
Utwory 1-9 są instrumentalne.
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Robert Smith – gitara, instrumenty klawiszowe, śpiew
- Simon Gallup – gitara basowa
- Porl Thompson – gitara, instrumenty klawiszowe, saksofon
- Lol Tolhurst – instrumenty klawiszowe
- Boris Williams – instrumenty perkusyjne, perkusja
- Andrew Brennan – saksofon w "Icing Sugar" i "Hey You!"
- Roger O’Donnell – instrumenty klawiszowe w koncertowych nagraniach piosenek na wydaniu deluxe
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]- Dave Allen, Robert Smith – produkcja
- Sean Burrows, Jacques Hermet – producenci pomocniczy
- Bob Clearmountain – miksowanie
Notowania na listach muzycznych
[edytuj | edytuj kod]Album
[edytuj | edytuj kod]Rok | Kategoria | Pozycja |
---|---|---|
1987 | The Billboard 200 | 35 |
1987 | Wielka Brytania Top 40 | 6 |
1987 | Australia Top 40 | 9 |
1987 | Austria Top 40 | 4 |
1987 | Francja Top 50 | 2 |
1987 | Niemcy Top 40 | 4 |
1987 | Szwecja Top 40 | 13 |
1987 | Szwajcaria Top 40 | 3 |
Single
[edytuj | edytuj kod]Rok | Singel | Kategoria | Pozycja |
---|---|---|---|
1987 | "Just Like Heaven" | Hot Dance Music/Club Play | 28 |
1987 | "Just Like Heaven" | Hot Dance Music/Maxi-Singles Sales | 27 |
1987 | "Just Like Heaven" | Billboard Hot 100 | 40 |
1987 | "Why Can't I Be You?" | Hot Dance Music/Club Play | 27 |
1987 | "Why Can't I Be You?" | Hot Dance Music/Maxi-Singles Sales | 8 |
1987 | "Why Can't I Be You?" | Billboard Hot 100 | 54 |
1988 | "Hot Hot Hot!!!" | Hot Dance Music/Club Play | 11 |
1988 | "Hot Hot Hot!!!" | Hot Dance Music/Maxi-Singles Sales | 50 |
1988 | "Hot Hot Hot!!!" | Billboard Hot 100 | 68 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The Cure – Kiss Me Kiss Me Kiss Me. Discogs. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ The Cure – Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me. Album of the Year. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me – The Cure. AllMusic. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ Douglas Wolk: The Cure: Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me. Blender. [dostęp 2023-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-23)]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: The Cure. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ Christopher Gray: Depeche Mode, the Cure, and the Jesus & Mary Chain. The Austin Chronicle. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).
- ↑ Martin Mengele: The Cure – Kiss Me Kiss Me Kiss Me (Deluxe Edition). laut.de. [dostęp 2023-12-14]. (niem.).
- ↑ Chris Willman: THE CURE: A DOUBLE DOSE. Los Angeles Times. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
- ↑ Pitchfork: Album Reviews: The Cure: The Top / The Head on the Door / Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me / Blue Sunshine
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 205. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Barry Walsh: Review: The Cure, Kiss Me Kiss Me Kiss Me. Slant Magazine. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).