Konohanasakuya-hime
Konohanasakuya-hime (jap. 木花之開耶姫 Konohana-no-sakuya-hime) – piękna córka ducha gór o imieniu Ōyamatsumi (Rodzic Wielkich Gór)[1]. Po zstąpieniu Ninigiego na ziemię została jego żoną i urodziła mu trzech synów. Często uważana jest za uosobienie japońskiego stylu życia, za jej symbol uznawane są drzewa sakury.
Po zejściu na ziemię Ninigi spotkał Konohanasakuya-hime (Dziewoja Wywołująca Przekwitanie Kwiatów na Drzewach)[1], piękną córkę ducha gór Ōyamatsumiego. Ojciec, po uznaniu, iż Ninigi naprawdę pochodzi z niebiańskiej krainy, postanowił oddać mu córkę za żonę, ale razem z nią przysłał także jej siostrę Iwanagahime (Dziewoja Niezmienna Jak Skała)[1], która była bardzo brzydka. Wnuk Amaterasu mógł ją zatrzymać jako swoją drugą małżonkę, ale tak bardzo mu się jednak nie spodobała, że postanowił odesłać ją do ojca. Rozgniewany tą zniewagą duch gór przepowiedział, że potomstwo zrodzone z jego pięknej córki będzie nietrwałe, jak kwiaty drzew. Zaznaczył także, że gdyby Ninigi wybrał na matkę swoich dzieci Iwanagahime, zapoczątkowałyby one ród wieczny, jak skały. W ten sposób mit wyjaśnić ma śmiertelność potomków bogini słońca.
Ninigi jednak nie przestraszył się klątwy rzuconej przez teścia i poślubił Konohanasakuya-hime, ale niedługo po ślubie dowiedział się, iż ukochana jest w ciąży. Wiadomość o tym wzbudziła w nim podejrzenia, że to nie on jest ojcem nienarodzonego jeszcze dziecka. Urażona kobieta postanowiła więc poddać się sądowi niebios i obwieściła, że jeśli ona i dziecko wyjdą bez szwanku z płomieni, będzie to potwierdzeniem ojcostwa jej małżonka. W dniu narodzin dziecka podpaliła chatę, w której miał odbyć się poród i – mimo że ogień strawił całe domostwo – ani jej, ani dziecku nic się nie stało.
Konohanasakuya-hime była główną małżonką Ninigiego i urodziła mu trzech synów, jednak oprócz niej wnuk Amaterasu miał wiele innych żon i nałożnic.
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wiesław Kotański: Kojiki czyli księga dawnych wydarzeń. Warszawa: PIW, 1986, s. 324, 329, 340. ISBN 83-06-00223-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Agnieszka Kozyra: Mitologia japońska. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2011, s. 58. ISBN 978-83-262-1002-0.
| Mityczne teksty | |
|---|---|
| Japoński mit stworzenia | |
| Mitologia Takamagahara | |
| Mitologia Izumo | |
| Mitologia Hyūga | |
| Wiek ludzi | |
| Mityczne miejsca | |
| Buddyzm w Japonii | |
| Siedmioro bogów szczęścia |
