Przejdź do zawartości

Lazare Nicolas Marguerite Carnot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lazare Nicolas Marguerite Carnot
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1753
Nolay

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1823
Magdeburg

Minister wojny
Okres

od 1800
do 1800

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 1 marca 1815
do 22 czerwca 1815

podpis
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Portret ze zbiorów Wersalu

Lazare Nicolas Marguerite Carnot (ur. 13 maja 1753 w Nolay[1], zm. 2 sierpnia 1823 w Magdeburgu) – francuski polityk, matematyk i generał pochodzący z rodziny matematyków, fizyków i polityków Carnot. Uczestnik rewolucji francuskiej[2], hrabia. Nazywany był też Wielkim Carnotem. Z zawodu inżynier wojskowy, który przez znakomite zorganizowanie wojsk republikańskich przyczynił się znacznie do ich zwycięstwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął swą karierę polityczną jako deputowany do Zgromadzenia Prawodawczego, później do Konwentu Narodowego. Jako członek Komitetu Ocalenia Publicznego organizował wojskowość francuską. Pracując w tej dziedzinie od sierpnia 1793 roku, wystawił 14 armii, oddając Francji wielkie zasługi. Nazwano go organizatorem zwycięstwa[2]. Od 4 listopada 1795 do 5 września 1797 wchodził w skład dyrektoriatu - władzy najwyższej republiki francuskiej.

Zbliżając się poglądami politycznymi do jakobinów, jednocześnie był wrogiem wszelkiego działania przeciw konstytucji, dlatego nie wziął udziału w zamachu w 1797 roku. Musiał uciekać do Genewy, a następnie do Augsburga przed prześladowaniem politycznym. Przez Napoleona Bonapartego został mianowany ministrem wojny w 1800 roku. Niebawem jednak wystąpił konflikt między szczerym republikanizmem Carnota, a dążeniami Napoleona. Carnot podał się do dymisji w 1804 roku, a do służby wojskowej powrócił dopiero w 1814 roku, kiedy to dowodził obroną Antwerpii. Przez okres 100 dni w 1815 roku, sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych. Po klęsce pod Waterloo skłaniał Napoleona do stawienia dalszego oporu. Po powrocie Burbonów wygnany z Francji, wyjechał do Warszawy, a następnie do Magdeburga, gdzie osiedlił się na stałe[2]. Oficer Legii Honorowej. Pochowany w Panteonie.

Jego dwaj synowie to: Nicolas Léonard Sadi Carnot i Lazare Hippolyte Carnot. Jego wnukiem był 5. prezydent Republiki Francuskiej Sadi Carnot.

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

W matematyce był jednym z twórców geometrii nowoczesnej. Znane są jego prace dotyczące geometrii rzutowej i analizy matematycznej.

Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Carnot Lazare Nicolas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-06].
  2. a b c Katz 1961 ↓, s. 438.
  3. La tour Eiffel Laboratoire. www.tour-eiffel.fr. [dostęp 2011-11-20]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Katz: Historia powszechna 1789-1870 w zarysie. Wyd. 1. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1961.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]