Przejdź do zawartości

Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej
London School of Hygiene & Tropical Medicine
Ilustracja
Główne wejście do szkoły
Data założenia

1899

Państwo

 Wielka Brytania

Adres

Bloomsbury, London

Liczba studentów

766

Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
51,520978°N 0,130396°W/51,520978 -0,130396
Strona internetowa

Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej – zlokalizowana w Londynie uczelnia publiczna, specjalizująca się w dziedzinie zdrowia publicznego i medycyny tropikalnej. Założona została w 1899 roku przez Patricka Mansona, prekursora w dziedzinie medycyny tropikalnej i odkrywcy mechanizmu przenoszenia filariozy przez komary[1]. Początkowo siedzibą szkoły był szpital dla marynarzy w londyńskich dokach[2]. Obecnie szkoła stanowi integralną część Uniwersytetu Londyńskiego. Aktualny (2010– ) dyrektor szkoły, profesor Peter Piot, był w roku 1976 współodkrywcą wirusa gorączki krwotocznej Ebola[3][4]

Uczelnia jest jedną z najbardziej prestiżowych uczelni na świecie w dziedzinie zdrowia publicznego i chorób zakaźnych, wysoko usytuowaną na krajowych i międzynarodowych listach rankingowych[5]. Ogólny roczny budżet szkoły wynosił w roku akademickim 2009/2010 101,7 milionów funtów, z czego 62,5 miliona pochodziło z grantów i kontraktów[6].

Działalność akademicka

[edytuj | edytuj kod]

Wydziały

[edytuj | edytuj kod]
Wydział Epidemiologii i Zdrowia Populacji[7]
jest wiodącym ośrodkiem metodologicznym w zakresie badań nad lokalnymi i globalnymi zagadnieniami zdrowia. Wydział prowadzi wielodyscyplinarne badania epidemiologiczne oraz rozwija i upowszechnia narzędzia badawcze dla pozyskiwania, analizy i oceny danych. Na wydziale istnieją następujące zakłady:
Szpital dla Marynarzy w Londynie, pierwsza siedziba Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej
  • Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych[8],
  • Zakład Zdrowia Populacji[9],
  • Zakład Statystyki Medycznej[10],
  • Zakład Epidemiologii Chorób Niezakaźnych[11]

Wydział dysponuje ekspertyzą w następujących dziedzinach[7]:

Niektóre ośrodki badawcze[12] afiliowane przy wydziale to:

  • Centrum Malarii, które zatrudnia największą w Europie liczbę pracowników badawczych i studentów[13],
  • Centrum Zdrowia Matki, Dziecka i Zagadnień Rozrodczości[14]
  • Oddział Badań Klinicznych[15]
  • Centrum Globalnych Zagadnień Zdrowia Psychicznego[16]
  • Centrum Bloomsbury Epidemiologii i Statystyki w Genetyce[17]
  • Międzynarodowe Centrum Badania Niepełnosprawności[18]
  • Ośrodek Metodologii Statystyki[19]
  • Centrum Historii Zdrowia Publicznego[20]
  • Centrum Modeli Matematycznych Chorób Zakaźnych[21]
  • Centrum Badań Leków i Zachowań Zdrowotnych[22]
Wydział Chorób Zakaźnych i Tropikalnych[23]
utworzony w 1997 roku, obejmuje całość badań laboratoryjnych prowadzonych w szkole, jak również zajmuje się aspektami klinicznymi i epidemiologicznymi chorób zakaźnych i tropikalnych.
Biblioteka Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej

Główne kierunki badawcze wydziału obejmują:

Wydział Zdrowia Publicznego i Polityki Zdrowotnej[24]
prowadzi badania, kształcenie i ekspertyzę w dziedzinie polityki zdrowotnej i systemów zdrowotnych w skali globalnej i lokalnej oraz czynników wpływających na zdrowie. Na wydziale prowadzona jest międzydyscyplinarna działalność badawcza i dydaktyczna w zakresie ekonomiki zdrowia[25] i systemów zdrowotnych[26].

Szkoła prowadzi studia magisterskie i doktoranckie w zakresie zdrowia publicznego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ P. Manson. Experimental proof of the mosquito-malaria theory. „Yale J Biol Med”. 75 (2), s. 107-112, March-April 2002. (ang.). 
  2. ↑ Archives in London and the M25 area: Albert Dock Seamen's Hospital. [dostęp 2014-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-25)].
  3. ↑ S. Pattyn, G.vander Groen, W. Jacob, P. Piot, G. Courteille. Isolation of Marburg-like virus from a case of haemorrhagic fever in Zaire. „The Lancet”. 309 (8011), s. 573–574, 12 March 1977. DOI: 10.1016/S0140-6736(77)92002-5. (ang.). 
  4. ↑ The Wall Street Journal: Footage From 1976 Documents Discovery of Ebola Virus. Oct 16, 2014. [dostęp 2014-10-21].
  5. ↑ LSHTM: Welcome to the world’s leading research-focused graduate school x. 13 May 2014. [dostęp 2016-01-07].
  6. ↑ Simon Baker: Underlying disorders: The financial health of UK higher education institutions. 7 April 2011. [dostęp 2014-08-28].
  7. ↑ a b LSHTM: Faculty of Epidemiology and Population Health. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  8. ↑ LSHTM: Department of Infectious Disease Epidemiology. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  9. ↑ LSHTM: Department of Population Health. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  10. ↑ LSHTM: Department of Medical Statistics. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  11. ↑ LSHTM: Department of Non-communicable Disease Epidemiology. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  12. ↑ LSHTM: Centres and Groups. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  13. ↑ LSHTM: Malaria Centre. [dostęp 2014-10-02].
  14. ↑ LSHTM: Maternal, Adolescent, Reproductive and Child Health. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  15. ↑ LSHTM: Clinical Trials Unit. [dostęp 2014-10-02].
  16. ↑ LSHTM: Global Mental Health. [dostęp 2014-10-02].
  17. ↑ LSHTM: Bloomsbury Centre for Genetic Epidemiology and Statistics. [dostęp 2014-10-02].
  18. ↑ LSHTM: The International Centre for Evidence in Disability at the London School of Hygiene & Tropical Medicine. [dostęp 2014-10-02].
  19. ↑ LSHTM: Centre for Statistical Methodology. [dostęp 2014-10-02].
  20. ↑ LSHTM: Centre for History in Public Health. [dostęp 2014-10-02].
  21. ↑ LSHTM: Centre for the Mathematical Modelling of Infectious Diseases. [dostęp 2014-10-02].
  22. ↑ LSHTM: Centre for Research on Drugs and Health Behaviour. [dostęp 2014-10-02].
  23. ↑ LSHTM: Faculty of Infectious and Tropical Diseases. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  24. ↑ LSHTM: Faculty of Public Health and Policy. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  25. ↑ LSHTM: Health economics at the LSHTM. [dostęp 2016-01-07].
  26. ↑ LSHTM: Health Systems. [dostęp 2014-10-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Londyńska_Szkoła_Higieny_i_Medycyny_Tropikalnej&oldid=72145657”