Przejdź do zawartości

Luigi Cadorna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luigi Cadorna
Ilustracja
Marszałek Włoch Marszałek Włoch
Data i miejsce urodzenia

4 września 1850
Verbania

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1928
Bordighera

Przebieg służby
Lata służby

1868–1924

Siły zbrojne

Regio Esercito

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

senator

Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Order Sabaudzki Wojskowy I Klasy Medaglia Mauriziana (Włochy) Medal Pamiątkowy za Wojnę Włosko-Austriacką 1915-1918 – kampania czteroletnia (Włochy) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Zjednoczenia Włoch Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Jerzego Czarnego z mieczami (Serbia) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania)

Luigi Cadorna (ur. 4 września 1850 w Verbanii, zm. 21 grudnia 1928 w Bordigherze) – włoski generał.

Luigi Cadorna na froncie

Zarys biografii

[edytuj | edytuj kod]

W 1914 roku szef Sztabu Generalnego Armii Włoskiej. W latach 1915–1917 naczelny dowódca armii włoskiej podczas I wojny światowej. W 1915 roku po przystąpieniu Włoch do wojny zorganizował kilka ofensyw przeciwko Austriakom, wykorzystując olbrzymią przewagę liczebną nad przeciwnikiem. Początkowo przy granicy z Austro-Węgrami dysponował około 400 tysiącami ludzi, a w tym czasie armia austriacka liczyła 80 tysięcy ludzi. Z biegiem czasu te proporcje zaczęły zmieniać się na korzyść Austro-Węgier. Od maja 1915 roku do marca 1916 roku dowodzeni przez gen. Cadornę Włosi stoczyli w sumie pięć bitew, ale żadna z nich nie przyniosła im większego sukcesu. Zdołali jedynie opanować nieduże obszary na południe od Trydentu i nad Isonzo. Odpowiedzialny za słabe przygotowanie i słabe uzbrojenie wojsk walczących z Austriakami oraz wysokie straty ludzkie. Ponadto odpowiedzialny za wiele wyroków śmierci na żołnierzach oskarżonych masowo o tchórzostwo i rozstrzeliwanych przez plutony egzekucyjne. Po klęsce wojsk włoskich w bitwie pod Caporetto w 1917 roku został zastąpiony przez generała Armando Diaza. Po dojściu do władzy Benito Mussoliniego mianowany marszałkiem w 1924 roku.