Przejdź do zawartości

Magdalena Grzybowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Grzybowska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1978
Poznań

Wzrost

184 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

15 maja 1995

Zakończenie kariery

2002

Trener

Marek Grzybowski

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (10 sierpnia 1998)

Australian Open

3R (1997, 1998)

Roland Garros

3R (2000)

Wimbledon

3R (1997)

US Open

2R (1998, 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

86 (15 sierpnia 1997)

Australian Open

2R (1998, 2000)

Roland Garros

2R (1998, 2000)

Wimbledon

2R (1997, 1998)

US Open

2R (1997)

Odcisk dłoni Magdaleny Grzybowskiej na Alei Gwiazd Tenisa w Krakowie

Magdalena Grzybowska (ur. 22 listopada 1978 w Poznaniu) – polska tenisistka, zwyciężczyni juniorskiego Australian Open 1996. Do 2007 najwyżej notowana polska tenisistka w rankingu WTA (30. miejsce w 1998).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką nauczycieli Małgorzaty (z domu Gołąbek) i Marka Grzybowskich, jej matka była pierwszoligową koszykarką, a ojciec pierwszoligowym siatkarzem.

W 1997 ukończyła Liceum Ogólnokształcące (Szkołę Mistrzostwa Sportowego) w Krakowie. Studiowała także na tamtejszej AWF, lecz w 2001 została skreślona z listy studentów. W 2002 podjęła kolejne studia, tym razem w Paryżu na American University Paris, gdzie studiowała komunikację interkorporacyjną.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Magdalena Grzybowska zaczęła tenisową przygodę grając w krakowskich klubach KS Nadwiślan, Olsza i Wawel. W maju 1995 otrzymała status profesjonalny. Była podopieczną kilku trenerów: Marka Grzybowskiego, Zbigniewa Górszczaka, Iwony Kuczyńskiej, Marvine Rose, Warwicka Bashforda, Stephane’a Charreta, Bartka Kwiatkowskiego.

W roku 1996 wygrała juniorskie Australian Open 1996 w grze pojedynczej, po zwycięstwie w finale nad Francuzką Nathalie Dechy 6:1, 4:6, 6:1.

Wygrała cztery turnieje ITF: w Szczecinie w 1994 oraz w Sopocie, Santa Carli i Bratysławie w 1997. W turniejach WTA trzy razy grała w półfinałach: dwukrotnie w Warsaw Cup by Heros (1995, 1998) oraz w Moorilla Hobart International w 1998. W swojej karierze odnosiła zwycięstwa nad zawodniczkami światowej czołówki: m.in. Venus Williams, Anke Huber, dwukrotnie Jennifer Capriati i Conchitą Martínez.

Reprezentowała Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie 1996, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z reprezentantką Hiszpanii Virginią Ruano Pascual 4:6, 2:6.

W sierpniu 1998 roku znalazła się na 30. miejscu w rankingu WTA (najwyższym spośród polskich tenisistek do 2007, kiedy na 8. miejsce awansowała Agnieszka Radwańska).

Zakończenie kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 doznała kontuzji kolana i z tego powodu przez dłuższy czas nie brała udziału w turniejach tenisowych. Próby powrotu na korty zakończyły się niepowodzeniem i przedwczesnym zakończeniem sportowej kariery w 2002, w wieku 24 lat.

Po zakończeniu kariery Grzybowska skończyła studia w Paryżu. Była komentatorką tenisa na antenie Eurosportu w latach 2003-2011, pisze także teksty do prasy i portali internetowych. Przez pewien czas była menedżerką sióstr Radwańskich.

Historia występów w turniejach WTA

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open A 2R 3RQ 3R A LQ 2R A 8–5
Francja French Open A 1R 1R 1R A 3RQ A 1R 5–5
Wielka Brytania Wimbledon A 1R 3R 2R 1R 2RQ A A 7–5
Stany Zjednoczone US Open A 1R 1R 2R 2RQ 1R A A 5–5
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 1–4 7–4 4–4 4–2 9–4 0–1 0–1 25–20
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Tour Championships A A A A A A A A 0–0
Turnieje WTA Tier Ia
Niemcy Berlin A 1R A 2R A A A A 1–2
Stany Zjednoczone Filadelfia LQ AT2 LQT2 AT2 AT2 AT2 1–2
Stany Zjednoczone Hilton Head/Charleston A A LQ 3R A A A A 2–2
Stany Zjednoczone Indian Wells AT2 A 1RQ A A 3R 1R A 4–3
Stany Zjednoczone Miami A A 3RQ 2R A 1R A A 6–3
Kanada Montréal/Toronto A A A A 1R A A A 0–1
Rosja Moskwa AT3 2RT3 A LQ A A A A 2–2
Włochy Rzym A 2R A 1R A 3R A A 3–3
Japonia Tokio A A A 1R A A A A 0–1
Szwajcaria Zurych A A A LQ A A A A 0–1
Turnieje WTA Tier IIa
Stany Zjednoczone Amelia Island A A LQ A A A A A 0–1
Stany Zjednoczone Chicago A A 2R 1–1
Wielka Brytania Eastbourne A A LQ 1R LQ A A A 0–3
Niemcy Hanower A A 1R A A 0–1
Austria Linz AT3 1RT3 AT3 A LQ A A A 0–2
Niemcy Lipsk A A QFQ A A A A A 4–1
Stany Zjednoczone New Haven A LQ LQ LQ A A 2–3
Turnieje WTA Tier IIIa
Meksyk Acapulco A A A A A A 1R A 0–1
Wielka Brytania Birmingham A A 1R 2R A A A A 1–2
Kolumbia Bogotá A A 1RQ 1R A 4–2
Australia Gold Coast LQ 2R A 1R A A 3–3
Malezja Kuala Lumpur AT4 AT4 AT4 1R A A A 0–1
Luksemburg Luksemburg 1RQ A 1R A A A A 3–2
Stany Zjednoczone Oklahoma City A A 2R A A A A A 1–1
Kanada Quebec City 1R A QF A A A A A 2–2
Holandia Rosmalen A 1R A A A A A A 0–1
Polska Sopot AT4 2R 2R A 1R 2–3
Francja Strasburg A 1R A A A A A LQ 0–2
Polska Warszawa SFQ 1R 1R SF AT4 1RT4 A 9–5
Turnieje WTA Tier IVa
Wielka Brytania Bournemouth 1R 0–1
Słowacja Bratysława 1R A AT5 AT5 0–1
Węgry Budapeszt A A A A LQ AT5 AT5 0–1
Finlandia Helsinki 2R 1–1
Australia Hobart A A 2RQ SF A A 1RT5 AT5 7–3
Austria Maria Lankowitz A A 2RLL A 3–2
Włochy Palermo A A A A A 1R AT5 1RT5 0–2
Tajlandia Pattaya A A A A 1R A AT5 2RT5 1–2
Czechy Praga A A 1R AT3 A A A A 0–1
Brazylia São Paulo A LQ AT2 AT2 0–1
Ogólny bilans spotkań 7–4 6–12 31–21 19–19 5–10 18–15 0–5 2–6 88–92
Liczba rozegranych turniejów WTAb 3 12 15 16 7 11 5 5 74
Legenda
A = nie uczestniczyła w turnieju
= turniej nie odbywał się
LQ = odpadła w kwalifikacjach
xR = x runda (x – numer rundy)
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
a Lista obejmuje tylko te turnieje w których zawodniczka wystąpiła.
b Występy w turniejach głównych, bez turniejów w których odpadła w kwalifikacjach.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
LL Do turnieju głównego dostała się jako lucky loser, mimo porażki w kwalifikacjach.
T1 Turniej był wówczas turniejem kategorii I
T2 Turniej był wówczas turniejem kategorii II
T3 Turniej był wówczas turniejem kategorii III
T4 Turniej był wówczas turniejem kategorii IV
T5 Turniej był wówczas turniejem kategorii V

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 08/08/1994 Polska Szczecin 10 000 ziemna Czechy Alena Vaskova 7:6(6), 6:2
2. 25/09/1995 Słowacja Bratysława 75 000 ziemna Słowacja Janette Husárová 2:6, 6:4, 6:1
3. 10/08/1997 Polska Sopot 75 000 ziemna Czechy Denisa Chládková 6:3, 6:2
4. 05/10/1997 Stany Zjednoczone Santa Clara 50 000 twarda Japonia Kyōko Nagatsuka 6:1, 7:5

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Turniej ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 17/07/1995 Hiszpania Gexto 25 000 ziemna Argentyna Fernanda Landa Holandia Seda Noorlander
Holandia Maaike Koutstaal
6:2, 6:4
2. 28/08/1995 Wielka Brytania Bath 25 000 ziemna Słowacja Henrieta Nagyová Stany Zjednoczone Corina Morariu
Grecja Christina Zachariadou
walkower
3. 01/08/1999 Polska Bytom 50 000 ziemna Hiszpania Eva Bes Hiszpania Gisela Riera-Roura
Rumunia Raluca Sandu
6:4, 7:5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1996 Australia Australian Open Twarda Francja Nathalie Dechy 6:1, 4:6, 6:1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]