Matthew Anderson
.jpg)
| ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
202 cm[1] | |||||||||||||||||||||||
| Pozycja | ||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
1 | |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Matthew John Anderson (ur. 18 kwietnia 1987 w Buffalo) – amerykański siatkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji przyjmującego i atakującego.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest synem Michaela i Nancy Andersonów. Ma trzy starsze siostry: Jennifer, Joelle i Amy oraz starszego brata Joshuę[3][4]. W 2005 roku ukończył West Seneca West Senior High School[3], następnie przez trzy lata (2006-2008) studiował kinezjologię[potrzebny przypis] na Pennsylvania State University[5]. 22 maja 2019 roku oświadczył się swojej partnerce Jacqueline Gillum[6]. 31 stycznia 2020 roku na świat przyszedł syn pary – Michael James “Jamie”[7]. 29 sierpnia 2020 roku poślubił Jackie Gillum[8]. 10 kwietnia 2022 powiadomił o narodzinach córki – Virginii June “Juno"[9].
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]
Matthew Anderson karierę siatkarską rozpoczął, gdy uczęszczał do West Seneca West Senior High School. W szkolnej drużynie grał na pozycji środkowego. W 2004 roku jako kapitan zespołu zdobył mistrzostwo Division I. Był także członkiem klubu z Eden – Eden Volleyball Club. Karierę juniorską zakończył w Penn State Nittany Lions wiosną 2008 roku, z którym zdobył mistrzostwo NCAA, w finale pokonując drużynę Pepperdine. Został uznany najbardziej wartościowym graczem rozgrywek oraz graczem roku EIVA[10]. W uniwersyteckiej drużynie został przestawiony na pozycję przyjmującego.
W 2008 roku podpisał dwuletni kontrakt z koreańskim klubem Hyundai Capital Skywalkers[11]. W debiutanckim sezonie zdobył wicemistrzostwo Korei Południowej, natomiast sezonu 2009/2010 z powodu problemów zdrowotnych nie ukończył.
W 2010 roku wyjechał do Włoch, gdzie w sezonie 2010/2011 grał w Tonno Callipo Vibo Valentia, z którym zajął 9. miejsce w fazie zasadniczej, natomiast w sezonie 2011/2012 występował w klubie Casa Modena[12].
Od sezonu 2012/2013 występuje w rosyjskim klubie Zenit Kazań[13]. W 2012 zdobył superpuchar Rosji oraz srebrny medal pucharu Rosji. W tym samym sezonie wywalczył jeszcze dwa brązowe medale Ligi Mistrzów i mistrzostw Rosji.
29 października 2014 na oficjalnej stronie Zenitu Kazań, pojawiła się informacja, że rozwiązał kontrakt z klubem i zawiesił karierę z powodu depresji[14]. 5 stycznia 2015 powrócił do Kazania, aby wrócić do treningów z drużyną, o czym poinformował na swojej oficjalnej stronie internetowej[15]. W sezonach 2014/15 i 2015/16 z Zenitem wygrywał dwukrotnie Puchar Rosji, Mistrzostwo Rosji i Ligę Mistrzów. W kwietniu 2016 r. za pomocą mediów społecznościowych poinformował, że w sezonie 2016/2017 ponownie będzie występował w barwach Zenitu Kazań.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]
W 2004 roku został powołany do reprezentacji kadetów na Turniej Czterech Narodów odbywający się w Cabo Frio w Brazylii.
.jpg)
.jpg)
.png)
W 2006 roku trafił do składu reprezentacji juniorów, z którą zdobył srebrny medal mistrzostw NORCECA, uzyskując awans do mistrzostw świata juniorów. W 2007 roku z reprezentacją juniorów zajął 7. miejsce na mistrzostwach świata, zdobywając największą liczbę punktów z całej drużyny (91 pkt).
W 2008 roku został powołany do reprezentacji na Puchar Panamerykański (złoty medal) oraz Puchar Ameryki (5. miejsce).
W 2009 roku zagrał w sześciu meczach fazy interkontynentalnej Ligi Światowej. Z powodu zapalenia płuc nie wyjechał na turniej finałowy do Belgradu.
W 2010 roku trafił do składu na Ligę Światową oraz mistrzostwa świata. Na Mistrzostwach Świata 2010 zagrał w trzech meczach.
W 2011 roku był najlepiej punktującym zawodnikiem reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Lidze Światowej, Mistrzostwach Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów oraz Pucharze Świata.
W 2012 roku zdobył z reprezentacją srebrny medal Ligi Światowej. Został uznany najlepszym atakującym turnieju kwalifikacyjnego NORCECA do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Wystąpił w turnieju olimpijskim, na którym z reprezentacją odpadł w ćwierćfinale.
W 2014 zdobył złoty medal Ligi Światowej. Drużyna Stanów Zjednoczonych pokonała w finale reprezentację Brazylii[16].
W 2015 roku zdobył brązowy medal Ligi Światowej i złoty Pucharu Świata.
Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]Liga południowokoreańska:
2009
2014, 2015, 2016, 2017, 2018
- 2023[19]
Sukcesy reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Juniorów:
2006
- 2008
Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów:
Nagrody indywidualne i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 2012: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: Najlepszy siatkarz roku w Stanach Zjednoczonych
- 2013: MVP Mistrzostw Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów
- 2014: MVP Final Six ligi Rosyjskiej
- 2015: MVP Pucharu Świata
- 2017: Najlepszy atakujący Pucharu Wielkich Mistrzów
- 2018: Najlepszy atakujący Ligi Narodów
- 2018: Najlepszy atakujący Mistrzostw Świata
- 2019: MVP i najlepszy atakujący Ligi Narodów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Player's biography – Matthew Anderson. fivb.org. [dostęp 2012-09-23]. (ang.).
- ↑ Potwierdziło się – gwiazdor kadry USA zagra w Turcji. siatka.org. (pol.).
- ↑ a b Matt Anderson, Bio [online], Matt Anderson, 9 lutego 2016 [dostęp 2023-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-09].
- ↑ Personal Highlights, [w:] Matt Anderson, USA Volleyball [dostęp 2023-03-02] (ang.).
- ↑ Legavolley ↓.
- ↑ Legenda Zenitu Kazań planuje ślub. Matt Anderson zaręczył się z Jackie Gillum [online], WP SportoweFakty, 23 maja 2019 [dostęp 2020-09-19] (pol.).
- ↑ Volleyball World, [STAYIN INSIDE...] [online], Twitter [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ CONGRATULATIONS!, [w:] B.J. Hoeptner Evans, NT Update: Kyle Russell Earns MVP in Korea, USA Volleyball, 2 września 2020 [dostęp 2023-03-02] (ang.).
- ↑ Matt Anderson, My heart has grown another size! Welcome to the world our beautiful Virginia June “Juno” Anderson! (...) [online], Facebook, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-11-22] (pol.).
- ↑ Athletes – Matt Anderson. teamusa.org. [dostęp 2012-09-23]. (ang.).
- ↑ Anderson To Forego Senior Year; Signs Professional Contract In Korea. gopsusports.com. [dostęp 2012-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang.).
- ↑ Atleta – Matthew Anderson. legavolley.it. [dostęp 2012-09-23]. (wł.).
- ↑ Matthew Anderson w Zenicie Kazań. plusliga.pl. [dostęp 2012-09-23]. (pol.).
- ↑ Matthew Anderson zawiesił karierę; "mam depresję". eurosport.onet.pl. (pol.).
- ↑ Matt Anderson Returns to Russia. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ Stany Zjednoczone zdobyły złoty medal w LŚ. siatka.org. [dostęp 2014-07-21]. (pol.).
- ↑ Leon poprowadził drużynę do trofeum. Dwa oblicza finału. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
- ↑ Scudetto nie dla Leona i Grbicia. Cucine Lube z trzecim z rzędu tytułem. sport.onet.pl. (pol.).
- ↑ Şampiyonlar Kupası Ziraat Bankkart'ın. trtspor.com.tr. (tur.).
- ↑ Ziraat Bankkart, Galatasaray'ı devirdi: Efeler Ligi'nde üçüncü oldu. ajansspor.com. (tur.).
- ↑ Amerykanie zwyciężyli w strefie NORCECA. siatka.org. (pol.).
- ↑ Igrzyska olimpijskie: Tragedia Włochów. Amerykanie lepsi w małym finale. siatka.org. (pol.).
- ↑ LN M: Reprezentacja Polski najlepsza w Lidze Narodów 2023!. siatka.org. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Player's biography – Matthew Anderson. fivb.org. [dostęp 2012-09-23]. (ang.).
- Atleta – Matthew Anderson. legavolley.it. [dostęp 2012-09-23]. (wł.).
- Athletes – Matt Anderson. teamusa.org. [dostęp 2012-09-23]. (ang.).
