Przejdź do zawartości

Mięsień podgrzebieniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie podgrzebieniowe zaznaczone na czerwono

Mięsień podgrzebieniowy (łac. musculus infraspinatus) – w anatomii człowieka płaski, trójkątny mięsień należący do grupy mięśni obręczy kończyny górnej, zlokalizowany na grzbietowej powierzchni łopatki[1]. Jego przyczep bliższy znajduje się w 2/3 przyśrodkowych dołu podgrzebieniowego łopatki. Częściowo przyczepia się również do przegrody włóknistej oddzielającej go od mięśni obłego mniejszego i obłego większego. Przyczep obwodowy w formie płaskiego ścięgna, częściowo zrośniętego z torebką stawu ramiennego, przyczepia się do powierzchni środkowej guzka większego kości ramiennej[1][2].

Unaczyniony jest przez tętnicę nadłopatkową i tętnicę okalającą łopatkę, a unerwiony przez nerw nadłopatkowy C5–6[1][2].

Jego funkcją jest odwracanie ramienia (rotacja na zewnątrz). Częściowo wspomaga też podnoszenie ramienia i napina torebkę stawu ramiennego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 783–786, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 240, ISBN 978-83-66548-14-5.